پاورپوینت کامل آشنایی با اصطلاحات تاریخی ۵۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آشنایی با اصطلاحات تاریخی ۵۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آشنایی با اصطلاحات تاریخی ۵۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آشنایی با اصطلاحات تاریخی ۵۴ اسلاید در PowerPoint :

* مکتب آنالز (Annales School)

رویکردی است در مطالعات تاریخی، و نام آن مأخوذ است از سالنامه ای با عنوان Annales d”histories economique et sociale. این مکتب در سال ۱۹۲۹ م. توسط لوسین فوبر (Lucien febvre) ( 1956ـ ۱۸۷۸) و مارک بلوخ (Marc Bloch) (1944ـ ۱۸۸۶) در دانشگاه استراسبورگ تأسیس شد. ویژگی این مکتب شیوه تاریخنگاری آن است که تاریخنگاری به شکل سنتی و مبتنی بر توالی زمانی حوادث را متروک دانسته و بر این باور است که در تحقیقات تاریخی باید سایر عوامل به ویژه عوامل جغرافیایی و مردم شناسی اجتماعی را به طور کامل در نظر گرفت.

از مهمترین آثار این مکتب که به فارسی ترجمه شده است می توان به کتاب سرمایه داری و حیات مادی نوشته ی فرنان برودل و جامعه فئودالی نوشته مارک بلوخ اشاره کرد. در کتاب نخست، آقای پرویز میران مترجم کتاب، طی مقدمه ای به طور مفصل این مکتب را معرفی کرده است. نیز ر. ک دکتر مسعود مرادی، مکتب آنال، کتاب ماه تاریخ و جغرافیا، شماره ۱۵ همچنین کتابی با عنوان «مکتب آنال» ترجمه نسرین جهانگرد نیز اخیراً توسط انتشارات جامی به چاپ رسیده است.

* عتیقه شناسی (Antiquarianism)

مطالعه تاریخی جدید (مدرن) معمولاٌ با عتیقه شناسی محض که جمع آوری اطلاعات به خاطر خود اطلاعات و در نتیجه عاری از هر نوع تفسیر است، مباینت دارد. علم عتیقه شناسی در اصل روشی تحقیقی است که در اروپا به ویژه در قرون ۱۵ تا ۱۸ م. شکوفا شد. عتیقه نشاس هم خود را مصروف طبقه بندی آثار قدیمی از جمله ابنیه و متون می کند. روشهای عتیقه شناسی برای طبقه بندی و سنجش مدارک، سهم عمده ای در تحقیقات تاریخی دارد.

باید توجه داشت که عتیقه شناسی با باستان شناسی (Archeology) تفاوت دارد. اما این تفاوت را در گستره این دو علم باید دانست. در حقیقت عتیقه شناسی اعم است و باستان شناسی اخص. در ایران، باستان شناسی بیشتر در مورد ابنیه و عمارات است، حال آن که عتیقه شناسی بیشتر به اشیائ و ابزار نظر دارد. اما به هر حال هردو علم از روش های یکسانی در شناسایی زمان گذاری اشیاء، آثار و ابنیه بهره می گیرند. عتیقه شناسی در شکل گیری اندیشه اروپائیان در زمینه تاریخ نقش مهمی داشته است.

* کلیومتری (Cliometrics)

کلیومتری نوعی تحقیقات تاریخی است که در آن از ریاضیات و فرضیه های آماری استفاده می شود. روش کلیومتری برای تحولات تاریخی از دهه ی ۱۹۵۰ م. به بعد کاربرد یافته است.رشد و توسعه روش کلیومتری متکی به توسعه آمارگیری در همه زمینه ها از جمله جمعیت و منابع اقتصادی بوده است. لذا واژه جمعیت شناسی دیده شود.

* تاریخ تطبیقی (Comparative history)

تاریخ تطبیقی رویکردی خاص در مطالعات تاریخی به شمار می آید که اساس آن را مقایسه ی میان جوامع، مؤسسات تمدنی و ادوار مختلف تشکیل می دهد. در طول قرن بیستم تاریخ تطبیقی به عنوان شعبه ای از تاریخنگاری رشد بسیاری یافته است.

آنچه که تاریخ تطبیقی نامیده می شود در کشور ما بیشتر به صورت تاریخ عمومی (general History) انعکاس یافته است، که در یک برهه از زمان در همه عرصه ها یا زمان ها یک پدیده را بررسی می کند. لذا صرف بیان همزمانی وقایع را نمی توان تاریخ تطبیقی نامید.

* تاریخ معاصر (‍‍‍Contemporary history)

تاریخ معاصر آن قسمت از تاریخ به شمار می آید که گذشته ی نزدیک را در بر می گیرد.بدین جهت تاریخ قرن بیستم یا به ویژه وقایع پس از جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۵ م. تاریخ معاصر دانسته شده است.

آنچه که در این جا تحت عنوان تاریخ معاصر آمده است گاهی با عنوان تاریخ اخیر ( recent history) نیز آورده می شود. در تاریخ جهانی معمولاً از ۱۷۸۹ (انقلاب فرانسه) تاکنون را قرون معاصر یا تاریخ معاصر قلمداد کرده اند و از حدود جنگ های جهانی اول و دوم را تاریخ اخیر.

در ایران معمولاًٌ تأسیس سلسله قاجاریه را که تقریباً با آغاز قرن نوزدهم مقارن است مبدأ تاریخ معاصر دانسته اند. بعضی این تاریخ را جلوتر یا عقب تر نیز برده اند. در مواردی تاریخ مشروطه و پس از آن تاریخ معاصر عنوان شده است. بعضی نیز با توجه به تحولات تاریخ ایران، آغاز سلسله پهلوی یا تحولات دیگری را مبنا قرار داده اند.

به نظر می آید که فقدان مبانی نظری قوی در باب مفهوم تاریخ معاصر موجب تشکیک هاو ارائه نظریات متفاوت در این زمینه شده باشد. بدون شک توجه به مفهوم نظری تاریخ معاصر و عنایت در پدیده ای که از نظر تاریخی دارای «معاصرت» است می تواند روشنگر این اصطلاح باشد. نیز باید توجه داشت که پدیده «معاصرت» دارای نوعی تبدیل و تحول است که مطالعه آن را پیچیده می سازد و به آسانی نمی توان آن را با تعریف و تحریر، ثابت، مشخص و دائمی بیان کرد. در حقیقت باید میان مفهوم معاصر به عنوان اسم (اصطلاح) و به عنوان صفت تفاوت قائل شد.

* تاریخ فرهنگی (Cultural history)

تاریخ فرهنگی به طور سنتی به معنای مطالعه درباره مباحث عالیه ی فرهنگی همچون هنر و ادبیات بوده است. در سال های اخیر تلاش قابل توجهی برای تعمیم تاریخ فرهنگی، آن چنان که فرهنگ عامه و بازآفرینی منش و خودآگاهی جوامع گذشته (منتالیته) را در بربگیرد، صورت گرفته است.

صرف دارا بودن عناصر فرهنگی چون اخلاق، آداب، زبان، شیوه زندگی. .. را نمی توان تاریخ فرهنگی دانست. مثلاً ممکن است بسیاری از آنچه که فولکلور (فرهنگ عامه) دانسته می شود را تحت عنوان تاریخ فرهنگی مطرح کرد، زیرا شرط اصلی تاریخ فرهنگی آگاهی به فرهنگ و مضامین و مقولات آن است و باید بتواند در شکل گیری خاطره تاریخی (فرهنگی) یک ملت ایفای نقش نماید.

چنین صورتی از فرهنگ را معمولاً تحت عنوان «معارف» در ادبیات فارسی معاصر بیان می کنند. در درجات بالاتر شناخت و آگاهی جامعه نسبت به معارف خویش که متضمن نوعی نقادی نیز باشد در تاریخ فرهنگی مورد توجه قرار می گیرد. لذا درتاریخ فرهنگی گرایش به نخبگان فرهنگی همواره وجود دارد و آن را از سطوح فرهنگ عامه دورمی سازد.

* بحران (Crisis)

در تاریخ نویسی بحران یک دوره کوتاه از تحولات قطعی یایک نقطه عطف شدید یا لحظه ی تصمیمات حیاتی به شمار می آید. «بحران» معادل نه چندان دقیقی برای اصطلاح «نقطه عطف» است.

در فرهنگ فارسی معین ذیل واژه بحران آمده است:بحران ـ تغییری که در حالت تب در مریض پدید آید. شدیدترین و ناراحت ترین وضع مریض در حالت تب.بحرانی ـ تغییر حالت و آشفتگی مریض ـ وضع غیر عادی در امری از امور مملکتی.

در تاریخ نگاری فارسی معمولاً واژه بحران برای هرگونه تعارض حاد به کار می رود، اما در تاریخنگاری جهانی فقط در موارد خاصی این واژه کاربرد یافته است، مثل بحران (رکود) مالی ۱۹۳۳ ـ ۱۹۲۹ م. ایالات متحده و یا بحران موشکی کوبا ۱۹۶۲ م. و مواردی از این قبیل آن چنان که با تعاریف ارائه شده فوق منطبق است.

نقطه عطف در تاریخنگاری فارسی به معنای تغییر جهت کامل سیر وقایع است و شدت و ضعف بر آن مترتب نیست، اما در تاریخ جهانی تیتر وجه شدت و ضعف رخدادها و وقایع مدنظر است.

* ابسلوتیسم (Absolutism)

در نظر و عمل به معنای رهایی قدرت دولت از هر قید و شرطی است. این اصطلاح به ویژه مربوط به پادشاهان اروپایی از قرن شانزدهم تا هجدهم میلادی است.هر چند این واژه بیشتر در علوم سیاسی کاربرد دارد، اما در اینجا صورت تاریخی این اصلاح مدنظر است. پادشاهان اروپایی چون لویی چهاردهم، لویی پانزدهم و لویی شانزدهم، پطرکبیر، کاترین کبیر، فردریک و دیگران که در قرون جدید (۱۸ ـ ۱۵ م.) فرمانروایی کرده اند، از آن رو چنین نامیده شده اند که هنوز نمادهایی چون پارلمان شکل نگرفته بودند و حتی مجالس سنتی اشراف نیز منحل شده بود.

* آناکرونیسم (Anachronism)

خارج شدن از ادراک مبتنی بر تاریخ و معیارهای بیگانه با یک دوره یا فرهنگ.بیشتر کاربرد این واژه در مورد عدم رعایت اصل توالی و ترتیب در تاریخ نگاری است. از آنجا که نظم زمانی به لحاظ صورتی مبتنی بر نظم زمانی و از نظر مضمونی مبتنی بر رابطه علّی میان رخدادها است، هرگونه آناکرونیسم موجب اشتباه فاحش در ادراک منظم و علّی وقایع خواهدشد. در حقیقت عدول از کرونولوژی موجب فروغلتیدن در آناکرونیسم می شود و بیان آناکرونیسم وقایع اساساً هرگونه سازماندهی تاریخی یا تاریخمند را غیرممکن و هرگونه استنتاج و استنباط منطقی را مشکل خواهد سا