پاورپوینت کامل تجربیات تاریخ نگاری جنگ ۳۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تجربیات تاریخ نگاری جنگ ۳۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تجربیات تاریخ نگاری جنگ ۳۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تجربیات تاریخ نگاری جنگ ۳۵ اسلاید در PowerPoint :

در اردیبهشت ۱۳۸۳ سمینار تخصصی «تاریخ شفاهی» در دانشگاه اصفهان برگزار شد. این نشست با حضور اعضای هیأت علمی گروه تاریخ دانشگاه اصفهان و تعدادی از نمایندگان مراکز و دفاتر پژوهشی فعال در عرصه تاریخ شفاهی تشکیل شد.در شماره های گذشته مجله الکترونیکی «دوران» بخش های مختلفی از این سمینار ارائه شد. اکنون توجه خوانندگان گرامی را به بخش دیگری تحت عنوان «پاورپوینت کامل تجربیات تاریخ نگاری جنگ ۳۵ اسلاید در PowerPoint» که توسط آقای «فرخ زاده» ارائه شده، جلب می کنیم.

من از سالهای اوایل جنگ، بر اساس کار تبلیغاتی با کار خاطره نگاری و گرفتن خاطرات شفاهی رزمندگان آشنا شدم. ما برای ثبت خاطرات با مشکلات فراوانی روبرو شدیم. در ابتدا دفترچه های خاطرات را طراحی و در جبهه ها توزیع کردیم. ولی از حدود یک میلیون جلد دفترچه که در سال های ۶۰ و ۶۱ توزیع شد تعداد انگشت شماری به دست ما رسید. علت مهم آن عدم وجود فرهنگ نوشتاری در میان بچه ها و نیز بی سوادی بود. عدم درک اهمیت این کار و مسائل امنیتی نیز بر مشکل ما می افزود.

حدود ۴۰ نفر را آموزش دادیم که کار مصاحبه شفاهی را آغاز کردند و حدود بیست هزار ساعت مصاحبه انجام شد که در سپاه موجود است. این مصاحبه ها، اقشار مختلف بسیجی ها و نظامی هایی که خارج از ساختار حفاظت اطلاعات ارتش در دسترس بودند را، شامل شد با یک خلبان یا فرمانده دوست می شدیم و خاطرات آنها را ضبط می کردیم. با چهره های سیاسی که در جنگ حضور داشتند و می توانستند دیدگاه های ما را در خارج کشور منعکس کنند، ارتباط برقرار می کردیم. رزمندگانی که اسیر شده بودند وقتی از عراق برمی گشتند با برنامه ریزی که شده بود در طول یک ماهی که در اردوگاههای قرنطینه بودند، مستقر شده بودیم و حدود هزار ساعت با اسرای ایرانی مصاحبه داشتیم و خاطرات بکری از آنها قبل از آنکه وارد جامعه شوند، دریافت کردیم.

از سال ۷۲ به دلیل علاقه به مباحث سیاسی و انقلاب اسلامی با تجربیاتی که داشتیم با دوستان حوزه هنری و دفتر ادبیات انقلاب اسلامی ارتباط برقرار کردیم و گروه تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی را راه اندازی کردیم. قبل از ما کاری که آقای معادیخواه در بنیاد تاریخ انقلاب اسلامی شروع کرده بود، متوقف شده بود. آقای سید حمید روحانی (زیارتی) نیز کار کندی را در دست اقدام داشت و مطالبی را جمع آوری می کرد.

وقتی تیم ما با تجربیات و حجم فعالیت هایش آغاز به کار کرد، خیلی زود به رسمیت شناخته شد و افراد فراوانی مایل بودند که خاطرات خودشان را بیان کنند. اکنون ما حدود ۷ـ۶ هزار ساعت مصاحبه داریم که فقط مربوط به تهران نیست بلکه مطالبی است که از سراسر ایران جمع آوری کرده ایم. کسانی که حدود ۱۸ـ۱۷ سال در این زمینه کار کرده اند و هنوز با مشکلات و مسائلی مواجه هستند.

البته این موضوع که آیا تاریخ شفاهی، علم تلقی می شود و یا نه؟ باید مورد بررسی قرار گیرد. اما مطلب دیگری که باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد، این است که چگونه باید تاریخ شفاهی را جمع آوری کرد، چگونه از آنها استفاده کرد و چگونه آنها را مستند کرد.من نکاتی را که تجربه کرده ام بیان می کنم:

۱ـ اولین نکته مهم این است که مصاحبه گر خود به تاریخ شفاهی اعتقاد داشته باشد. از این منظر که تاریخ شفاهی مجموعه ای است که می تواند اطلاعات را به نسل های آینده منتقل کند؛ زیرا اگر به این اصل معتقد نباشد نمی تواند دیگری را وادار کند که اطلاعاتش را در اختیار او بگذارد.

۲ـ برای این کار صبر و حوصله فراوان لازم است چون افراد به سادگی اطلاعات خود را در اختیار ما قرار نمی دهند به دلیل جوی که در بیرون وجود دارد. یکی از امور تأسف بار کشورهای جهان سوم این است که خیلی از ما قادر نیستیم آنچه در درون ما هست، در بیرون نشان بدهیم و مجبوریم خودسانسوری کنیم.

فردی که دوست نزدیک آقای بنی صدر بود می گفت: من به دو دلیل نمی توانم خاطرات خودم را بیان کنم:

نخست: اگر ایراداتی که من به بنی صدر دارم بگویم، به دلیل این که ایشان دوست خانوادگی ماست، بلافاصله از طرف خانواده تحت فشار قرار می گیرم.

دوم: اگر خوبی هایی که ایشان دارد بگویم شما مرا تحت فشار قرار می دهید، پس من نمی توانم خاطراتم را برای شما بیان کنم.

در نتیجه ما باید مدتی با آنها بحث می کردیم تا بتوانیم توجه آنها را جلب کنیم. بعضی از افراد صاحب خاطره، مسئولیت های اداری داشتند و به سادگی وقت نمی دادند و گاهی وقت مصاحبه را لغو می کردند. ما بعضی اوقات مجبور می شدیم از طریق همسر بعضی از آقایان به آنها فشار بیاوریم تا مصاحبه کنند و خاطرات خودشان را بگویند.

۳ـ مصاحبه گر باید قبل از مصاحبه، فرد مصاحبه شونده را توجیه کند و در او ایجاد انگیزه کند. مثلاً یکی از نیروهای فرهنگی که در کمیسیون مجلس هم حضور داشت، می گفت خاطرات من چه فایده ای برای شما دارد. بالاخره با اصرار قسمتی از خاطراتش را گفت. یک خاطره اش مربوط به حوادث دانشگاه شیراز بود و خیلی جالب بود؛ که ایشان سر ساواک را کلاه گذاشته بود و ساواک از این قضیه خیلی ناراحت شده بود. در دهه فجر می خواستیم این خاطره را چاپ کنیم ایشان از ما خواستند که از اسم مستعار استفاده کنیم.

دختر ایشان این خاطره را در روزنامه می خواند و چون مربوط به شیراز و مبارزات مردم استان خودش بود خیلی خوشحال می شد و فکر می کند که پدرش که سابقه مبارزاتی دارد، قهرمان این داستان را می شناسد. وقتی جریان را از پدرش می پرسد، معلوم می شود قهرمان قصه پدر ایشان بوده است. از پدرش سئوال می کند که چرا