پاورپوینت کامل نگاهی به روش تاریخنگاری طبری ۳۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نگاهی به روش تاریخنگاری طبری ۳۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نگاهی به روش تاریخنگاری طبری ۳۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نگاهی به روش تاریخنگاری طبری ۳۶ اسلاید در PowerPoint :

ابوجعفر محمد بن جریربن کثیربن غالب الطبری، در سال ۲۲۴ یا۲۲۵ ه‍. ق در آمل زاده شد. درگذشت وی در سن ۸۶ سالگی و در سال ۳۱۰ هجری در بغداد رخ داد.[۱] جسد وی را از ترس حنبلیان، پنهانی در خانه اش به خاک سپردند و مرثیه های بسیاری درباره ی او سرودند. از جمله، از مرثیه ی ابن درید می توان یاد کرد. [۲]

خطیب بغدادی می نویسد: «گروه بسیاری بر جنازه طبری گرد آمدند که شمار آن ها را غیز از خداوند عالیمان، کسی نمی داند. مردم چند ماه روز و شب بر سر قبر او نماز خواندند و مرثیه های بسیاری سرودند.» [۳]

طبری در روزگار خویش، بیش تر به عنوان دانشمندی دینی و سخنگوی نامی شهرت داشت تا یک تاریخنگار. [۴] در نخستین سفر برای فراگرفتن دانشِ حدیث به شهر ری رفت. [۵] در آن زمان، دانش حدیث از مهم ترین دانش های انسانی بود و شهر ری نیز یکی از مراکز علمی و جایگاه رفت و آمد دانشمندان بود. از استادان مشهور طبری در این شهر، یکی محمد بن حمید رازی ود یگری مثنی بن ابراهیم ابلی را می توان برشمرد. چنان که مشهور است، طبری نزدیک به هزار حدیث از ابن حمید نوشت. در منابع، چگونگی تحصیل طبری در ری و دولاب به تفصیل بیان شده است. [۶]

مهم ترین اثر طبری، تاریخ چند جلدی پیامبران و شاهان است که نوشته ی کامل آن به جا نمانده[۷] و آنچه برجاست، در بردارنده ی ۳۰ جلد می باشد که برای نخستین بار در پایان سده ی گذشته (۱۸۷۹م) به چاپ رسیده است. [۸] «تاریخ طبری» از آغاز نگارش و انتشار، آوازه و شهرتی بسزا پیدا کرد و با استقبال همگان رو به رو شد. در حالی که از تاریخ درگذشت طبری ۵۰ سال نگذشته بود، کتاب وی در سال ۳۵۲ هجری به زبان فارسی برگردان شد. [۹]

وی در بخش تاریخ که جنبه ی تاریخ عمومی دارد، از منابع کهن تر به زبان عربی که روایت عربی کتاب «خودتای نامک» نیز در بین آن ها بوده، استفاده کرده و تاریخ زمان حضرت محمد (ص) را از روایت ابن اسحق برگرفته است. در بخش مربوط به آغاز تاریخ عرب ها، منبع طبری کتاب هاشم بن محمد کلبی درباره شجره ی عرب ها بوده است. [۱۰] وی از نوشته های واقدی، ابن سعد و ابن مقفع نیز استفاده کرده است. [۱۱]

بنابراین، طبری افزون بر جستارهایی که خود جمع آوری کرده، از روایت های تاریخی هم که نویسندگان پیش از او گردآوری کرده اند، بهره جسته است. وی داستان «حضرت آدم و حوا» و چگونگی فریب خوردن آنان از ابلیس را بیان و سپس به گفتن داستان ها و تاریخ پیامبران الوالعزم و غیرالوالعزم، پادشاهان ایران، روم و ملوک الطوایف (اشکانیان) پرداخته تا این که رشته ی جستار را به میلاد و مبعث حضرت رسول اکرم (ص) رسانده و تاریخ اسلام را تا سال ۳۰۲ هجری قمری شرح داده است. روش طبری در بیان رویدادهای پس از اسلام، از روی تاریخ هجری و سال به سال است.[۱۲]

طبری شیوه ی نوینی به نام «گردآوری تاریخ بر پایه ی دانش حدیث» پی ریزی کرد و به وسیله ی او، «مکتب اخباری در گردش استقرایی بر پایه ی حولیات پیگیری رخدادها بر حسب سال رخداد» پا در پهنه ی تاریخنگاری اسلامی نهاد. [۱۳]

طبری درباره ی پادشاهان ایران، مطابق کتاب های «سیرالملوک» یا «شاهنامه» شرح گسترده ای بیان کرده است. درباره ی ساسانیان که به زمان نویسنده نزدیک تر بوده و مآخذ و روایت های بیش تری در دسترسش قرار داشته، مفصل تر جستار کرده و این جستارها روشن و مفیدتر است. [۱۴]همچنین درباره ی سیاست خارجی و داخلی ایران دوره ی ساسانی و مناسبت های متقابل شاهان و بزرگان، آگاهی های زیادی ارائه می دهد. [۱۵]اما طبری چون مسلمان بوده، بیش تر جستارهای کتاب خود را درباره ی عرب ها نوشته است؛ به ویژه عرب های بادیه نشین. با روی آوردن به جنبه ی عمومی بودن کتاب طبری، در می یابیم که کتابش براستی تاریخ اسلام است و هم روزگاران وی نیز این کتاب را همچون تاریخ اسلام ارزیابی کرده اند؛ زیرا طبری به تاریخ یمن، داستان کودکی پیامبر (ص) و نبرد زوقار به تفصیل بیش تری پرداخته است؛ اما درباره ی نبردهای ایران در شمال شرقی، آگاهی های بسیار همگانی داده است. [۱۶]به همین دلیل تاریخ طبری مأخذ عمده ی کسانی است که پس از او به نوشتن تاریخ اسلام پرداخته اند؛ زیرا همه ی کسانی که پس از او به نگارش تاریخ اسلام دست زده اند، روایت های او را برگرفته اند و از آن ها استفاده کرده اند. [۱۷]بدرستی هدف عمده ی طبری آن بوده است که همه آگاهی های مهم مسلمانان درباره ی تاریخ را جمع آوری و ضبط کند. [۱۸]

باید یادآور شویم که طبری بخشی از کارکنان فرمانروایی عباسی به حساب می آمد. بنابراین، در نوشته های خود سوی فرمانروایان را نگه می داشت و به سود آنان نگاشته است. چنان که درباره ی زنگیان که بیش از نویسندگان دیگر به آن پرداخته، این موضوع آشکا است؛ به ویژه هنگامی که علی بن محمد رهبر زنگیان را خبیث می نامد، این سوگیری به گونه ای آشکار می شود. [۱۹]

کتاب طبری با نام آن برابری دارد؛ زیرا بدرستی، تاریخ پیامبران و پادشاهان است. در این کتاب، وضع داخلی دولت ها در دوران مختلف به عنوان ثمره ی کامیابی یا ناکامی پادشاهان، نگاره شده است. برای نمونه در کتاب طبری از حسن توجه هرمز چهارم به قشر تهیدست و ستم وی بر بزرگان اشاره شده و نوشته است که نخستین گروه از هرمز پشتیبانی کرده و گروه دوم از او نفرت داشته اند؛ ولی طبری دلیل پشتیبانی هرمز از قشر تهیدست را روشن نمی کند و بهرام چوبین را به گونه ای ساده، زورستان می نامد؛ در صورتی که شیوه ی برخورد هرمز با بهرام درستکارانه نبوده و هرمز به دنبال خارج کردن بهرام از صحنه ی قدرت بوده است. [۲۰]

بنابراین، چون در درستی مآخ