پاورپوینت کامل تصویری از ارتباط شاه و مردم ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تصویری از ارتباط شاه و مردم ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تصویری از ارتباط شاه و مردم ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تصویری از ارتباط شاه و مردم ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

بسیاری از تصورات و تأثرات من درباره ایران در آغاز مأموریتم پس از دو سال به تجربه رسیده بود. با هر معیار و هر مفهومی که قضاوت کنید شاه به معنی رژیم بود و پادشاه و کشور معنی مترادفی داشتند. شاه در مرکز دوایری قرار داشت که نقطه ارتباط آنها با یکدیگر فقط شخص شاه بود. دربار، خانواده سلطنتی، دولت، سیستم حکومت های محلی یا استانداران، نیروهای مسلح، ساواک و پلیس همه بطور مستقل عمل می کردند و بطور جداگانه و مستقیم با شاه تماس داشتند و از شاه فرمان می بردند.

بطور مثال شاه رئیس شورایعالی اقتصاد بود که اکثریت اعضای کابینه درآن عضویت داشتند،او فرمانده کل نیروهای مسلح بود و همه فرماندهان نیروها مستقیماً به او گزارش داده و کسب دستور می کردند عالی ترین وآخرین مقام تصمیم گیرنده درباره مسائل امنیتی و اطلاعاتی کشور هم شخص شاه بود و درباره فعالیتهای اعضای خانواده سلطنتی و وظایفی که خود به آنها محول کرده بود فقط او حق اظهارنظر داشت.

این مرد که در سن بیست و دوسالگی، هنگام اشغال کشورش بوسیله نیروهای انگلیسی و شوروی بر تخت سلطنت نشسته، بیش از سی سال بحران های سیاسی بی شماری را در پشت سر نهاده، از چندین توطئه قتل جان به سلامت برده و اکنون فرمانروای مطلق و بی چون و چرای کشور خود و یک چهره برجسته در صحنه سیاست بین المللی بود چه خصوصیاتی داشت؟

در اواخر سال ۱۹۷۵ من روابط نزدیکی با شاه برقرار کرده و بطور متوسط هر دو یا سه هفته یکبار به تنهائی یا همراه دیگران او را ملاقات می نمودم. این ملاقاتها در حدود دو سال ادامه یافت و باید اعتراف کنم که پس از این همه تماس و گفتگو او هنوز هم برای من به صورت یک معما و مجموعه ای از تضادها باقی ماند.رفتار او هنگامی که در برابر دوربین فیلمبرداران و مصاحبه کنندگان تلویزیونی غربی قرار می گرفت تند و خشن ومغرور وریاست مآبانه بود و می خواست در نقش یک معلم و راهنمای اخلاقی و سیاسی ظاهر شود.

سخن گفتن او با مردم کشورش هم جدی و حساب شده و یکنواخت بنظر می رسید و بهمین جهت مؤثر و الهام بخش نبود.او روشنفکران و نظریه پردازان را تحقیر می کرد و از همه «ایسم ها» نفرت داشت، ولی گمان می کرد که خود صاحب یک ایدئولوژی است که می تواند آنرا از حرف بعمل درآورد.من از آغاز مأموریت خود در ایران به این نکته پی بردم که شاه بطور خطرناکی از مسائل پیرامون خود منزوی شده و در میان جلال وشکوه سنتی سلاطین ایران محصور مانده است.

تشریفات سخت و پیچیده و پرزرق و برق درباری با تدابیر شدید امنیتی دست بدست هم داده بر انزوای او در جامعه می افزود. این تدابیر شدید امنیتی با توجه به تعداد سوءقصدهایی که از سال های دهه ۱۹۴۰ به بعد به جان او شده قابل توجیه بنظر می رسید، ولی این واقعیت را هم نباید نادیده گرفت که وقتی شاه امکان تماس مستقیم با مردم را نداشت و یک روز نمی توانست با اتومبیل خود در خیابانها حرکت کند و از نزدیک با مردم کشور خود بیامیزد از افکار و احساسات واقعی آنها هم بی خبر می ماند. او همیشه با هواپیما یا هلی کوپتر مسافرت می کرد و اگر در مراسمی هم می بایست در میان مردم یا نزدیک توده مردم باشد جایگاه و محل توقف او را با شیشه های ضد گلوله از مردم جدا می کردند.

من نخستین بار در اوائل مأموریتم در ایران با این جنبه از زندگی شاه آ شنا شدم. در ماه مه ۱۹۷۴ من همراه شاه از یک مجتمع کشت و صنعت در جنوب غربی تهران که با کمک و مشارکت انگلیسیها احداث شده بود ( ویکی دو سال بعد ورشکست شد) بازدید بعمل آوردم. پیش از ورود شاه به مجتمع تدابیر امنیتی ویژه ای بعمل آمده بود و من با کمال شگفتی مشاهده کردم که در برنامه بازدید شاه فقط ملاقات با مدیران خارجی مجتمع پیش بینی شده و صدها کارگر ایرانی نمی توانند شاه را در جریان بازدید از این مجتمع ببینند.

خوشبختانه (از نظر من) اختلالی در جریان اجرای این برنامه پیش آمد و کارگران مجتمع فرصتی بدست آوردند تا به شاه نزدیک شده به ابراز احساسات و دادن شعار بپردازند. چند نفری از میان آنها هم نامه هایی بطرف شاه پرتاب کردند. من که مناظری از این قبیل را در کشورهای عربی دیده بودم با کنجکاوی می خواستم عکس العمل شاه را در برابر این حرکات ببینم. او آرامش خود را در برابر این جریان غیرمنتظره حفظ کرد و بطور طبیعی با تبسم به ابراز احساسات جمعیتی که او را حلقه کرده بودند پاسخ داد. در این لحظه من گروهی از سربازان را دیدم که اسلحه بدست بطرف ما نزدیک می شدند. ظاهراً به آنها دستور داده شده بود که جمعیت را از طرف شاه پراکنده کنند. ولی آجودان شاه به آنها دستور توقف داد و قضیه به خیر گذشت.

پس از انجام مراسم وقتی با اتومبیل به محلی که هلی کوپترهای سلطنتی در آنجا پارک شده بود حرکت می کردیم برحسب تصادف من و علم وزیر درباره شاه در یک اتومبیل و در کنار هم نشستیم. علم که بدون تردید نیرومندترین مرد ایران پس از شاه به شمار می رفت خیلی عصبی و ناراحت بنظر می رسید و چند لحظه پس از حرکت اتومبیل به من گفت «امروز یکی از بدترین لحظات زندگیم را در پشت سرگذ