پاورپوینت کامل نگاهی دیگر به شاهنامه ۲۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نگاهی دیگر به شاهنامه ۲۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نگاهی دیگر به شاهنامه ۲۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نگاهی دیگر به شاهنامه ۲۲ اسلاید در PowerPoint :

دم زدن پیاپی از فردوسی و مولانا و تحسین و ستایش آنها خود قصور و غفلتی مضاعف است؛ چون نشان دهنده آن است که در عین اطلاع از اهمیت آثار این بزرگان، همچنان نادان از اهمیت راهیابی به درون متونشان هستیم

به مناسبت انتشار «شاهنامه فردوسی به نثر» کاوه گوهرین
اگر ظرفیت های عینی شاهنامه را به دو بخش محتوایی و شکلی تقسیم کنیم تا آن را فارغ از جنبه های اسطوره ای، تاریخی و قوام بخشی به زبان و هویت ایرانی در نظر بگیریم، می توانیم درباره برگردان ها، تبدیل ها و تلخیص های امروزی که روی شاهنامه صورت می گیرد، راحت تر و بی پرواتر صحبت کنیم. شاهنامه همچون دیگر متون ارزشمند ادبیات کهن ایران، از چنان جایگاهی برخوردار است که نزد برخی گرایش های فرهنگی و سیاسی به یک کتاب مقدس می ماند. اما چنانچه با نگاه کارکردمحور و فایده انگار به سراغ آن برویم، به طور حتم نتایج ملموس تر و کاراتری عایدمان خواهد شد.

در ادبیات امروز ما – چه در ساحت دانشگاه و چه در سطح رسانه ها و مطبوعات – جای نگاه انتقادی و واکاونده به متون کهن همچنان خالی است. به بیان دیگر ادبیات کهن ایران که در غرب مورد شناخت قرار گرفته، در ایران چندان به عرصه عمومی کشیده نشده و همواره با نگاهی متعالی و ستایش آمیز به آن می نگریم؛ ستایشی سنتی و پدرگونه که مجال نزدیکی یا رودررویی با آنها را نمی دهد.

متون قدیم ما غالبا با تصحیح های متعدد همراهند و چنانچه در این میان، کتابی با اطلاق تصحیح انتقادی منتشر می شود، در حقیقت از آن رو انتقادی خوانده می شود که واجد انتقاد و اکتشاف نسبت به سایر تصحیح هاست و نه نسبت به متن اصلی. برخی نوگرایی ها نسبت به متون کهن نیز به قدری خام دستانه و سطحی نگرانه هستند که اطلاق تصحیح انتقادی بر آنها، هم مضحک و هم انحرافی است. نمونه آن، رایج شدن برداشت های به اصطلاح نو از حافظ و سعدی است که جز گزینش، تلفیق یا سرهم بندی براساس تمایلات شخصی نیست و مکاشفه و انتقاد به آنها راه ندارد.

غفلت از متون کهن و ساده انگاری و فراموشکاری نسبت به آنها، غفلتی نیست که به ساحت ادبیات و نشر و دانشگاه محدود باشد و بتوان با سیاست های مقطعی دولتی و جشنواره ها و سمینارها، خلاهای موجود را پر کرد. حتی دم زدن پیاپی از فردوسی و مولانا و تحسین و ستایش آنها خود قصور و غفلتی مضاعف است؛ چون نشان دهنده آن است که در عین اطلاع از اهمیت آثار این بزرگان، همچنان نادان از اهمیت راهیابی به درون متونشان هستیم. در غرب و طی سده های گذشته، پرداختن به متون قدیم، امری همواره رایج و مهم نزد متفکران و نویسندگان بوده است.

پرداختن نه به دلیل ارزش گذاری فرهنگی، میل بازگشت به گذشته، برتری جویی نژادی یا قداست بخشیدن به بخشی از تاریخ یا اساطیر، بلکه به قصد شناخت ابعاد گوناگون درون متنی و وجوه برون متنی و شناساندن خطوط اصلی موجود در آنها. شناختی به قصد شناساندن.

این شناخت و شناساندن به نقطه ای می رسد که امروز می توان در فیلم های علمی – تخیلی که با جدیدترین فناوری های روز ساخته می شوند، برداشت ها و اقتباس هایی – خواسته و ناخواسته – را از متون کهن ردیابی کرد و حتی عناصری از ماجراهای هری پاتر، بتمن و… را در شخصیت هایی از نمایشنامه ها و متون ادبی گذشته غرب و شرق مورد جست وجو قرار داد. برخی از این اقتباس ها عامدانه و بسیاری از آنها غیرعامدانه و ن