پاورپوینت کامل زمانی برای توافق میان ایران و آمریکا ۳۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زمانی برای توافق میان ایران و آمریکا ۳۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زمانی برای توافق میان ایران و آمریکا ۳۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زمانی برای توافق میان ایران و آمریکا ۳۶ اسلاید در PowerPoint :

نمایندگان کنگره ایالات متحده در اقدامی بی سابقه اعلام کردند که طرح تشدید تحریم ها علیه ایران را به کاخ سفید ارائه نداده و به تعویق انداخته اند. این اقدام پس از آن انجام می شود که ۱۳۱ نفر از نمایندگان کنگره آمریکا از باراک اوباما، رییس جمهوری ایالات متحده خواستند تا فرصت مذاکره و استفاده از ابزار دیپلماتیک با رییس جمهوری منتخب ایران را از دست ندهد. اگرچه از این ۱۳۱ نفر، تنها ۱۷ نفر جمهوری خواه هستند، اما نفس این اقدام از سوی نهادی که به طور سنتی مخالف اتخاذ روش های دیپلماتیک علیه ایران است، اهمیت بسیاری دارد.

نمایندگان کنگره ایالات متحده در اقدامی بی سابقه اعلام کردند که طرح تشدید تحریم ها علیه ایران را به کاخ سفید ارائه نداده و به تعویق انداخته اند. این اقدام پس از آن انجام می شود که ۱۳۱ نفر از نمایندگان کنگره آمریکا از باراک اوباما، رییس جمهوری ایالات متحده خواستند تا فرصت مذاکره و استفاده از ابزار دیپلماتیک با رییس جمهوری منتخب ایران را از دست ندهد. اگرچه از این ۱۳۱ نفر، تنها ۱۷ نفر جمهوری خواه هستند، اما نفس این اقدام از سوی نهادی که به طور سنتی مخالف اتخاذ روش های دیپلماتیک علیه ایران است، اهمیت بسیاری دارد. هفته گذشته هم حدود ۳۰ نفر از چهره های برجسته سیاسی و نظامی آمریکا، در خواست مشابهی از رییس جمهوری این کشور داشتند.

جک استراو، وزیر خارجه پیشین بریتانیا هم از به نتیجه نرسیدن مذاکرات اتمی با ایران در زمانی که حسن روحانی مسوولیت پرونده هسته ای را بر عهده داشت، ابراز ندامت می کند و مسوول شکست آن مذاکرات را سیاست مداران تندرو در واشنگتن و همچنین اسرائیلی ها می داند.یوشکا فیشر، وزیر امور خارجه پیشین آلمان هم که در آن زمان به همراه استراو و دومینیک دوویلپن، وزیر خارجه وقت فرانسه در قالب تروئیکای اروپا، مسوولیت مذاکره با ایران را بر عهده داشت، به تازگی در یادداشتی تاکید کرد که هم ایران و هم مذاکره کنندگان بین المللی با این کشور، باید از گذشته درس گرفته و انتظارات خود را بر اساس آن تنظیم کنند.آیا چنین اقدامات و مواضعی را باید نشانه ای خوب برای ایجاد تغییرات مثبت در روابط آمریکا و غرب با ایران تلقی کرد؟ آیا در شرایط جدید ایران ـ روی کار آمدن حسن روحانی ـ و همچنین وضعیت متشنج منطقه ـ برکناری مرسی در مصر، پیروزی های اخیر نیروهای دولتی در سوریه و وضعیت متمایل به بحران مشروعیت حزب حاکم در ترکیه ـ فرصت مناسب برای نزدیک شدن ایران به غرب اعم از آمریکا، قدرت های اروپایی و هم پیمانان آنها، فرارسیده است؟

و در نهایت اینکه این موضع گیری ها از کجا نشات می گیرند؟پس از حوادث یازدهم سپتامبر سال ۲۰۰۱، ایالات متحده تصمیم گرفت تا حکومت طالبان در افغانستان را سرنگون کند. ایران هم که طالبان را از دشمنان عمده خود می دانست، در راستای منافع ملی خود، به آمریکا کمک کرد تا طالبان را سرنگون کند.اما تنها چند ماه بعد، جورج بوش، رییس جمهوری وقت ایالات متحده، که سرخوش از پیروزی در افغانستان و سقوط طالبان بود، در سخنرانی سالانه خود ایران را در کنار عراق و کره شمالی جزو محور شرارت قرار داد. این سخنرانی به شدت موقعیت میانه روها در ایران را تضعیف کرد. منتقدان میانه رو ها در ایران به درستی بر این باور بودند که نتیجه همکاری با آمریکا، قرار گرفتن در محور شرارت است. البته، مقصران این داستان نه میانه رو های ایران، که نو محافظه کاران آمریکایی و هم پیمانان اسرائیلی آنها بودند.مذاکرات هسته ای ایران با غرب در چنین فضایی آغاز شد، فضایی که آمریکا شادمان از پیروزی در عراق و افغانستان بود و از موضعی پیروزمندانه و از موضع قدرت، با ایران و مسائل ایران مواجه می شد. نگاه نومحافظه کاران آمریکایی و سنگ اندازی آنها در مسیر موفقیت مذاکرات هسته ای ایران، تا حدود زیادی متاثر از فشارهای اسرائیل و لابی های دوستداران اسرائیل بود.اما واقعیت این بود که ساقط کردن دو دشمن بزرگ ایران، یعنی صدام حسین در عراق و طالبان در افغانستان، منجر به تقویت موقعیت ایران در منطقه شد و حوزه نفوذ تهران را در خاورمیانه افزایش داد و این مساله ای بود که آمریکایی ها در محاسبات خود از آن غفلت کرده بودند.در سال ۲۰۰۶ و تنها سه سال پس از زمانی که آمریکایی ها، متکبرانه، هرگونه مذاکره با ایران را رد می کردند، از تهران خواستند تا با هدف کاستن از تلفات سنگین نیروهای آمریکایی در عراق، با واشنگتن به طور مستقیم وارد مذاکره شود، مذاکره ای که اتفاقا انجام شد به کاهش شدید تلفات نیروهای آمریکایی انجامید.شاید در همان زمان بود که آمریکایی ها متوجه شدند که برای موفقیت در خاورمیانه، نمی توان ایران را نادیده گرفت.با این حال فشار لابی اسرائیل در آمریکا و مواضع افراطی نئو کان ها از یک سو و کارشکنی لابی اعراب در آمریکا که اساسا هرگونه نزدیکی ایران و آمریکا را به ضرر خود می دانند و بر این باورند که چنین اتفاقی آنها را به دوستان درجه دوم واشنگتن در خاورمیانه تبدیل می کند، از سوی دیگر، مانع نزدیکی تهران- واشنگتن شد و مذاکرات هسته ای ایران و غرب را وارد دور باطل مذاکره بدون نتیجه و تحریم کرد.

اما انتخاب حسن روحانی به عنوان هفتمین رییس جمهوری و برگزاری یک انتخابات سالم و بانشاط در ایران بود که امید ها برای دستیابی به یک توافق بزرگ هسته ای را دوباره زنده کرد. این دقیقا همان موضوعی است که مقامات رژیم صهیونیستی از جمله بنیامین نتانیاهو را بهت زده و سراسیمه کرده است. نتانیاهو در واکنش به نتیجه انتخابات ایران و مواضع میانه رو ها در غرب، در سخنانی که آشکارا از ضعف ا