پاورپوینت کامل دیدگاه های فقهای شیعه درباره رویت هلال ماه ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دیدگاه های فقهای شیعه درباره رویت هلال ماه ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دیدگاه های فقهای شیعه درباره رویت هلال ماه ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دیدگاه های فقهای شیعه درباره رویت هلال ماه ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

موضوع مهمی که در واپسین روزهای ماه مبارک رمضان همیشه مورد بحث و جدل قرار می‌گیرد، رویت هلال ماه شوال (عید سعید فطر) است. در این نوشتار سعی بر آن شده است که این موضوع، به گونه‌یی ساده و روان و دور از هر گونه اصطلاحات فنی و پیچیده فقهی که شاید درک آن برای غیرمتخصصان این فن مشکل و غیرقابل فهم باشد، به صورت اختصار بیان شود.

موضوع مهمی که در واپسین روزهای ماه مبارک رمضان همیشه مورد بحث و جدل قرار می‌گیرد، رویت هلال ماه شوال (عید سعید فطر) است. در این نوشتار سعی بر آن شده است که این موضوع، به گونه‌یی ساده و روان و دور از هر گونه اصطلاحات فنی و پیچیده فقهی که شاید درک آن برای غیرمتخصصان این فن مشکل و غیرقابل فهم باشد، به صورت اختصار بیان شود.

دیدگاه فقهای شیعه
شیخ در کتاب «مبسوط» رویت در یک شهر را فقط در صورتی برای شهر دیگر کافی دانسته است که آن دو شهر کاملا هم‌افق باشند، به گونه‌یی که اگر در شهر دیگر هوا صاف بود و مانعی خارجی وجود نداشت، هلال در آن شهر هم قابل رویت باشد. (طوسی، مبسوط، ۱/۲۶۸) محقق نیز در کتاب «معتبر» فقط رویت در بلاد متقارب را کافی دانسته است. (حلی، محقق، ۲/۶۸۹) علامه در مساله ۷۶ کتاب «تذکر\» از احمد حنبل و بعض شافعیه و برخی از علمای شیعه نقل کرده است: «رویت هلال در یک منطقه برای ثبوت حلول ماه در تمام کره زمین کافی است.» وی سپس استدلال آنان را برای این نظریه نقل کرده و پاسخ گفته است. از جمله ادله آنان مسطح بودن کره زمین است که علامه آن را مردود دانسته و کرویت زمین را تایید کرده است. (علامه، تذکر\۶/۱۲۲)
علامه حلی در قول دیگرش در کتاب «منتهی» به نفع این نظریه استدلال کرده و دلیل مخالفان را پاسخ گفته است. شیخ انصاری در کتاب «صوم» این نظر را به کتاب «تحریر» نسبت داده است. (انصاری، ۲۴۵) شهید اول در کتاب «دروس» کفایت رویت در شهرهای واقع در مشرق را برای شهرهای واقع در مغرب هر چند از یکدیگر دور باشند، محتمل دانسته است. ایشان یقین به رویت‌پذیر بودن ماه در شهرهای غربی‌تر را دلیل این نظریه دانسته است. (عاملی، محمد، ۱/۲۸۵) بنابراین در هزاره اول فقه شیعه، در این مساله فقط به دو نظریه برمی‌خوریم:

۱- نظریه کفایت رویت برای بلاد متقارب
۲- نظریه کفایت رویت در شهرهای شرقی برای شهرهای غربی.

به گفته شیخ انصاری نظریه عدم کفایت رویت برای بلاد متقارب در میان فقهای شیعه قائلی ندارد و در مقابل، نظریه کفایت مطلق رویت در یک منطقه برای همه مناطق که از سوی فقهای عامه ابراز شده نیز در میان قدمای شیعه مورد قبول فقیه شناخته‌شده‌یی قرار نگرفته است. اما در هزاره دوم نظریه کفایت رویت برای همه مناطق از سوی جمعی از فقهای شیعه مانند صاحب حدائق و صاحب جواهر، نراقی، و فیض کاشانی و آیت‌الله خویی پذیرفته شده است. علامه در کتاب «منتهی» به دنبال عبارتی که از وی نقل شد افزوده است: «آری! اگر ثابت شد که به خاطر کرویت زمین با وجود طلوع ماه در منطقه‌یی در منطقه دوردستی هنوز طلوع نکرده است نمی‌توان حکم آن دو را یکسان شمرد». (علامه، منتهی،۹/۲۵۵) با این توضیح معلوم می‌شود که علامه نیز همان مبنای شیخ طوسی درباره لزوم قابل رویت بودن ماه در شهر دیگر را پذیرفته است، ولی از آنجا که از نظر نجومی برایش ثابت نیست که صرف تباعد شهرها و اختلاف در عرض جغرافیایی موجب تفاوت شرایط رویت باشد، از این رو در صورت شک، به ادله نقلی که در آنها تفاوتی میان شهرهای دور و نزدیک گذاشته نشده رجوع کرده است. محقق نراقی در مستند نیز همانند علامه معتقد است که صرف اختلاف در طول و عرض جغرافیایی تفاوت افق را نتیجه نمی‌دهد و با وجود احتمال عدم تفاوت باید به اطلاق یا عموم اخبار مراجعه کرد. (نراقی، ۱۰/۴۲۱) صاحب حدائق هم با انکار کرویت زمین مشکل اختلاف مطلع را حل کرده (بحرانی،۱۳/۲۶۶) و مانند نراقی و فیض کاشانی (کاشانی،۱۱/۱۲۱) و صاحب جواهر (نجفی،۱۳/۳۶۱) اطلاق و عموم اخباری را که می‌گوید، اگر در یک شهر دیده شده است، باید ساکنان شهر دیگر که ماه را ندیده بودند و روزه نگرفته‌اند، قضای روزه از دست رفته را بگیرند، مرجع دانسته است. از مطالب فوق این نتیجه به دست می‌آید که تمام فقهای شیعه بر این نکته متفق‌القول هستند که با وجود رویت ماه در یک شهر، مسلما حکم شهر دیگری که در نقطه‌یی قرار دارد که به لحاظ طبیعی امکان رویت هلال برای ساکنانش در زمان غروب خورشید منتفی است با آن شهر یکسان نیست. آنچه در این مقاله مورد پیگیری و مداقه قرار خواهد گرفت، نظریه فقها و مراجع عظام تقلید حال حاضر بوده و بیان نظریات فقهای گذشته صرفا برای آشنایی مخاطبان عزیز، بیان و طرح شده است. ماه به پنج راه ثابت می‌شود؛ اول آنکه خود انسان ماه را ببیند. دوم، عده‌یی که از گفته آنان یقین پیدا شود بگویند ماه را دیدهایم و همچنین است هر چیزی که به واسطه آن یقین پیدا شود. سوم، دو مرد عادل بگویند که ماه را دیدهایم. (البته به این شرط که صفت ماه را برخلاف یکدیگر نگویند و شهادت‌شان خلاف واقع نباشد چهارم، ۳۰ روز از اول ماه شعبان بگذرد که به واسطه آن، اول ماه رمضان ثابت می‌شود و ۳۰ روز از اول رمضان بگذرد که به واسطه آن اول ماه شوال ثابت می‌شود. پنجم حاکم شرع حکم کند که اول ماه است. چرایی اختلاف بر سر اثبات اول ماه به علت وجود تفاوت در مبنا و فتاوی مراجع عظام تقلید است که در ذیل به شرح آن می‌پردازم:

۱- یکی از این اختلافات، به خاطر تفاوت مبنا و دیدگاه فقهی بین مراجع عظام تقلید در رابطه با روش رویت هلال ماه است. به این معنا که عده‌یی از فقهای عظام رویت هلال ماه را با چشم مسلح (دوربین یا تلسکوپ) جایز نمی‌دانند و آن را رویت به حساب نمی‌آورند، بلکه قائل هستند که حتما رویت باید با چشم غیرمسلح و به طور عادی انجام پذیرد. در مقابل عده‌یی دیگر از مراجع عظام رویت هلال را با چشم مسلح (دوربین یا تلسکوپ) دارای وجاهت شرعی قلمداد کرده و برای آن ترتیب اثر قائل هستند.

۲- مطلب دیگر که باعث می‌شود اثبات اول ماه دچار اختلاف شود باز هم برگشت به نوع مبنا و دیدگاه فقهی مراجع عظام تقلید در رابطه با مکان رویت هلال ماه است.
عده‌یی از مراجع عظام تقلید قائل هستند که رویت هلال باید در افقی واقع شود که محل زندگی ما باشد، مثلا اگر ساکن شهر تهران هستیم باید یا در افق تهران دیده شود یا مثلا در افق شهر شهرکرد هلال ماه رویت شود. زیرا این دو شهر اتحاد در افق دارند، ولی در مقابل این مبنا و دیدگاه فقهی، دیدگاهی مخالف وجود دارد که بر اساس آن، هر کجا از عالم که با محل زندگی ما در مقداری از شب مشترک بودند، هلال ماه رویت شود، برای تمام ساکنین این اماکن، اول ماه به حساب می‌آید و این‌گونه مبنا وحدت افق را شرط نمی‌دانند. مثلا اگر در انگلستان چون در مقداری از شب با ما که در