پاورپوینت کامل سیاست خارجی در ترازو ۵۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سیاست خارجی در ترازو ۵۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سیاست خارجی در ترازو ۵۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سیاست خارجی در ترازو ۵۰ اسلاید در PowerPoint :

بسیاری از اقداماتی که در ۸ سال گذشته صورت گرفت، رسیدن به این استنتاج که چه چیزهایی را در سیاست خارجی نباید انجام داد و باید از آنها پرهیز کرد را مورد توجه قرار می‌دهد.

از آنچه در سیاست خارجی ایران در ۸ سال گذشته رخ داده و نشیب و فرازهای گوناگون آن؛ چه درس‌هایی برای دولت یازدهم می‌توان گرفت؟ این پرسشی کلیدی و اساسی است که در این نوشتار سعی می‌شود به آن پرداخته شود. پیش از ورود به بحث باید سه نکته مقدماتی را در نظر داشت. نکته نخست مقدماتی این است که؛ در ۸ سال گذشته در سه سطح داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی، پر از نشیب و فرازهای گوناگون مربوط به سیاست خارجی است. در این دوران در سطح داخلی با ترکیب ویژه‌ای از مسوولان سیاست خارجی روبه‌رو بودیم.
در سطح منطقه‌ای از سال ۱۳۸۴ یا۲۰۰۵ تحولات گسترده‌ای در منطقه رخ داده که از آن جمله می‌توان به دو برخورد رژیم صهیونیستی با حزب‌الله و حماس در جنگ‌های معروف به ۳۳ روزه و ۲۲ روزه و همین طور از خیزش دنیای عرب در ۲ سال گذشته یاد کرد. بر همین منوال، خروج نیروهای نظامی آمریکا از عراق و تحولات نظامی درافغانستان و شرق ایران؛تحولات منطقه‌ای خیلی مهمی بودند.
از نظر بین‌المللی، این دوران بسیار حائز اهمیت بود. در این دوران ما شاهد شکست محافظه‌کاران نو در آمریکا و به قدرت رسیدن دولت اوباما هستیم. شاهد تحرک گروه موسوم به ۲۰ هستیم که ۲۰ کشور در عرصه جهانی و به‌خصوص در عرصه اقتصادی، نشو و نما دارند و در همین دوران قدرت‌های موسوم به قدرت‌های نوظهور مانند چین، روسیه، برزیل و آفریقای جنوبی در عرصه سیاست‌های جهانی، عرض اندام‌های خاصی کرده‌اند. همه این تحولات به نوبه خود مهم و در خور توجه هستند و هرگونه سنجشی از سیاست خارجی بدون توجه به این متون سه‌گانه داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی امکان‌پذیر نیست. در عین حال نمی‌شود همه آنها را با جزییات ذکر کرد. ولی با یک نگاه کلان به آنها می‌شود سیاست خارجی ایران را مورد ارزیابی قرار داد. نکته دوم مقدماتی این است که؛قطعا اشتباه خواهد بود اگر همه سیاست خارجی ایران را به سطح رئیس‌جمهور و شخص آقای دکتر احمدی‌نژاد تقلیل دهیم. سیاست خارجی ایران در این دوران با ترکیبی از تداوم و تغییر روبه‌رو است و نباید تصویر کلان سیاست خارجی ایران را صرفا با تمرکز بر شخص رئیس‌جمهور تقلیل داد. و این تقلیل‌گرایی به عدم داشتن تصویری دقیق منجر خواهد شد. البته باید تاکید کرد که براساس قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و مجموعه عرف و رفتار عملی سیاست خارجی، شخص رئیس‌جمهور نقش قابل توجهی در سیاست خارجی دارد و نمی‌شود نقش آن را دست کم گرفت. اما نمی‌توانیم تمام سیاست خارجی را برابر با شخص رئیس‌جمهور و گفتمان او قرار دهیم.
و نکته سوم مقدماتی این است که نباید همه سیاست خارجی ایران را صرفا شکست و یا صرفا موفقیت قلمداد کنیم. در برخی از موارد مانند برگزاری اجلاس سران غیرمتعهد‌ها در تابستان ۹۱ بدون تردید ما می‌توانیم از یک موفقیت ملی در سیاست خارجی یاد کنیم و همین طور در برخی از مناسبات دوجانبه و چندجانبه نه صرفا شخص رئیس‌جمهور بلکه مجموعه دستگاه‌های اداری کشور تلاش‌های قابل توجهی انجام دادند. نه می‌توانیم مجموعه تلاش‌های کارشناسان زحمت‌کشی که در عرصه‌های گوناگون سیاست خارجی مشغول فعالیت بودند را نادیده بگیریم و در عین حال نمی‌توانیم همه سیاست خارجی را با موفقیت کامل ارزیابی کنیم و صرفا بر یک تصویر دوگانه سیاه و سفید یا شکست و موفقیت، ارزیابی خودمان را بنا کنیم. در یک تصویر همه جانبه باید به صورت ترکیبی به عملکرد سیاست خارجی نگاه کنیم. ولی هرچه که هست، با توجه به این مباحث ما می‌توانیم به‌خصوص جنبه‌هایی را که با چالش روبه‌رو بوده و سیاست خارجی ایران با آنها دچار مشکل و چالش شده، برای دولت یازدهم مجموعه‌ای را به‌صورت درس‌ها و عبرت‌ها در نظر بگیریم و در این خصوص حداقل در سه دسته عبرت، نکته و توصیه به کارگزاران و مسوولان سیاست خارجی دولت یازدهم، نکاتی را یادآور بشویم.
این نکات و عبرت‌ها عبارتند از:
۱- نکات و عبرت‌های سلب محور. منظور این است که جنبه‌های سلبی سیاست خارجی که باید مدنظر قرار بگیرد، در این حوزه باید مورد توجه قرار بگیرد.
۲-نکات و عبرت‌هایی که مربوط به حوزه‌های فکری سیاست خارجی است.
۳- نکات و عبرت‌هایی که به حوزه اجرا و عمل سیاست خارجی برمی‌گردد. گزاره‌های زیر نه صرفا براساس چند سال گذشته بلکه براساس پژوهش و بررسی موارد متعدد تاریخی و مقایسه‌ای است و در یک چشم انداز بین‌المللی چارچوب‌های مهم و قابل تعمیم به واحدهای سیاسی متعدد است.
بهره نخست:نکات وجنبه‌های سلبی
بسیاری از اقداماتی که در ۸ سال گذشته صورت گرفت، رسیدن به این استنتاج که چه چیزهایی را در سیاست خارجی نباید انجام داد و باید از آنها پرهیز کرد را مورد توجه قرار می‌دهد. حداقل به سه گزاره در این حوزه می‌توانیم بپردازیم. گزاره نخست؛سیاست خارجی محلی برای طرح مناظرات داخلی نیست. سیاست خارجی امری فراجناحی و ملی بوده و با همه ابعاد مربوط به حیات سرزمینی، حیات سیاسی و استراتژیک کشور سروکار دارد و بنابراین، مساله به این مهمی نباید محل نزاع و تنش بحث‌های سیاست خارجی قرار گیرد. به عبارت دیگر سیاست خارجی محل تسویه حساب‌های داخلی نیست. گزاره دوم؛محل سیاست خارجی، محلی برای حاشیه‌سازی نیست. نظر به اهمیت بنیادین سیاست خارجی؛جنجال، هیجان و ایجاد سروصدا به خصوص در مواردی که ضرورتی برای تولید فضا و حاشیه وجود ندارد یکی از مباحث بنیادین و درواقع جنبه‌های سلبی است و در این زمینه باید از هرگونه حاشیه سازی در سیاست خارجی، چه خرد و چه کلان پرهیز کرد. گزاره سوم؛سیاست خارجی محل بی‌دقتی نیست. سیاست خارجی در نهایت از لایه‌های گوناگونی تشکیل شده است که یکی از این لایه‌های پر پیچ، لایه حقوقی است. هرگونه اظهارنظر، سخن گفتن و اقدام، پدیده شخصی قلمداد نشده و در چارچوب شخصیت‌های حقوقی به‌عنوان مجموعه دولت ایران قلمداد شده و بنابراین هرگونه سخن و عمل، مصاحبه و اظهارنظر، پیامدهای حقوقی فراوانی در آینده نه فقط برای دولت بعدی بلکه برای دولت‌های بعدی خواهد داشت و بنابراین، دقت فوق‌العاده‌ای را در حوزه‌های مربوط به سیاست خارجی باید مدنظر قرار داد. پرهیز از این جنبه‌های سلبی خود تبدیل به نیرو و قوه‌ای قابل ملاحظه برای پیشبرد اهداف سیاست خارجی خواهد شد.
بهره دوم:نکات و عبرت‌های فکری و تحلیلی
در این زمینه نکات فراوانی وجود دارد. ولی در مقدمه باید یادآور شد که سیاست خارجی به دلیل جنبه‌های زیربنایی و پیامدهای عمیق اقدامات مربوط به حوزه سیاست خارجی بر آینده کشور، حوزه و مقوله‌ای فکری و تحلیلی قلمداد می‌شود.
یعنی در مناسبات عمومی، حوزه‌ای مانند حوزه سیاست خارجی وجود ندارد که از جنبه فکری و تحلیلی حائز اهمیت باشد. در این زمینه نیز باید به سه گزاره زیر پرداخته شود. گزاره نخست؛سیاست خارجی باید با تحلیلی واقع‌بینانه از شرایط داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی توأم باشد. رسیدن به تحلیل برای دستیابی به اهداف متعالی امری به غایت مهم است. کشورها بعضا میلیاردها دلار برای به دست آوردن تصویر دقیقی از جهان و داشتن تحلیلی صحیح از مناسبات بین‌المللی هزینه می‌کنند. و این هزینه‌ها صرفا برای جنبه‌های روشنفکری نیست. بلکه چون سیاست خارجی پدیده‌ای است که با حیات و ممات ملت‌ها سر و کار دارد، بنابراین داشتن تصویر دقیقی از جهان مانند داشتن تصویر‌ها و انجام آزمایشات پزشکی برای یک پزشک مهم است. این برآوردسازی و ساده‌سازی از این جهت است که ما باید تصویرهای دقیقی از تمام نیروها و عوامل موثر در مناسبات سیاست خارجی داشت