پاورپوینت کامل طرحی بر زیست‌مدنی و نسبت آن با تحولات کنونی در ایران ۳۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل طرحی بر زیست‌مدنی و نسبت آن با تحولات کنونی در ایران ۳۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل طرحی بر زیست‌مدنی و نسبت آن با تحولات کنونی در ایران ۳۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل طرحی بر زیست‌مدنی و نسبت آن با تحولات کنونی در ایران ۳۸ اسلاید در PowerPoint :

در عرصه ما ناگزیریم که چیزها را لذت‌بخش‌تر از آنی که هستند، بیابیم. یا به‌ویژه آنکه دیرزمانی هست جدی‌تر از آنچه هستند یافته‌ایم‌شان. چنین سخن می‌گویند سربازان پردل معرفت…

در عرصه ما ناگزیریم که چیزها را لذت‌بخش‌تر از آنی که هستند، بیابیم. یا به‌ویژه آنکه دیرزمانی هست جدی‌تر از آنچه هستند یافته‌ایم‌شان. چنین سخن می‌گویند سربازان پردل معرفت…

(فردریش نیچه/سپیده‌دمان/کتاب پنجم/قطعه ۵۶۷)

مجید اجرایی : برآمدن دولت «روحانی» برای آنان که با مطالبات جسمانی در پی تغییر در زیستن خود بوده‌اند ما را وامی‌دارد تا پیش از آنکه تاریخ دوباره تکرار شود و ناکامی‌های عصر اصلاحات مدنی را چکامه بخوانیم، به بازخوانی بنیادی‌تر سوداها و آرمان‌های زیستی آن دوران بپردازیم؛ آنچه که حتی در سال‌های منتهی به فترت و پس از آن از زبان روشنگران اجتماعی کمتر به گفتن یا نوشتن آمد. توجه و تمرکز این نوشتار بر آن آرمان‌ها و دغدغه‌هاست. آیا تحولات جدید در ایران، زیستی نو با خود خواهد آورد؟

درست است که نطفه «اصلاحات» در«جنبش» بسته شد اما فهم وارونه خصلت و ماهیت، آن اصلاحات را زمینگیر کرد. این«جنبش بی‌سر» که سر آن به‌شدت تن می‌زد از رهبری جنبش و باتوجیه «بی‌نیازی جامعه از قهرمان» -ناخواسته- اجازه داد توده‌های جنبش و به‌ویژه حاملان اصلی آن هیجان خود را یا «در پستوی‌خانه نهان» کنند یا سر در جیب فسردگی و دلمردگی فرو کنند و با رویکردی فرافکنانه راه زیستن را در مسیر و بر مداری دور از آرمان‌های خود پی جویند. اما همه شواهد و قراین اجتماعی نشان می‌دهد که جامعه هنوز جوان ایران هیجان‌های تاریخی متراکمی را در خود انباشته دارد که-دست‌کم- همذات‌پنداری با آن، اولویت هر سیاستمدار تحول‌گرایی است.

واکنش‌های این جامعه عمدتا به صورت تغلیظ‌شده و اسطوره‌ای است و آنگاه که اضطراب، یأس و سرخوردگی جمعی رخ می‌نماید، پدیده‌هایی چون وندالیسم و شیزوفرنیسم چهره می‌آراید؛ آنچه که پس از ناکامی جنبش مدنی یک‌دهه پیش اتفاق افتاد و آسیب‌شناسی آن، درکانون تحلیل‌های میدانی جامعه‌شناسی ما قرار نگرفت، شعله آرمان‌گرایی‌ای که ناگاه به تلی از خاکستر بدل شد و مطالبات حداکثری آن سال‌ها که چونان بادکنکی بیش از ظرفیت خود باد شد و ترکید، بی‌آنکه اثری از رقص و سرخوشی و رهایی پیشینش برجای مانده باشد. چیرگی نگاه، تیپ‌انگاری و مالیخولیایی که بذر افسردگی را در ذهن و ضمیر و جان و روان حاملان -به ویژه- جوان جنبش کاشت.

«حال کردن» طبقه متوسط جوان با الگوهای شکست؛ نگاهی به پرمخاطب‌ترین خواننده پاپ این سال‌ها (محسن چاووشی) تنها یک نمونه از بازگشت جامعه به رمانتیسمی است که در انزوا دل می‌برد و اقبال به الگوهای ایران عهد عتیق که خبر از گونه‌ای باستانگرایی ارتجاعی زیرنقاب مدرنیسم شهری می‌دهد. همان طبقه‌ای که برمی‌خیزد. شعار می‌دهد. پیشرو می‌شود. خلق می‌کند و به یکباره چونان شمعی زود می‌پژمرد و شعله‌اش به خاکستر می‌گراید. آیا این نشان از نحیف‌شدن طبقه متوسط نیست؟! طبقه متوسطی که دارد به زیر خط فقر می‌رود و الگوهای زیستی و سبک زندگی آنان نیز دستخوش همین باد ناموافق شده است. آنان که سلایق و علایق‌شان چیزی است و نمود عملی زندگی‌شان چیزی دیگر! آنانی که دیگر مخاطب ثابت سینما و تئاتر نیستند. به رستوران نمی‌روند و در کافه‌ها فضایی برای نمود نمی‌بینند.

واقعیت این است که بخشی از طبقه متوسط ایران زیرخط‌فقر رفته. بنابراین مساله، دیگر نیرومندسازی این طبقه نیست بلکه نجات و بازآفرینی انرژی‌های خلاق و متراکمی است که از این طبقه عملا به پرولترهای یدی زیست روزمره بدل شده و با خود زمزمه می‌کند: در زندگی زخم‌هایی است که مثل خوره روح را در انزوا می‌خورد و می‌تراشد (هدایت). از این‌رو کنش دولت می‌تواند بازتولید و احیای این طبقه را رقم زند:

«بازتولید به معنای تولید گسترده طبقات اجتماعی به معنای باز تولیدسیاسی و ایدئولوژیک تعیین طبقات خواهد بود. به این علت است که دستگاه‌های دولت و به‌خصوص ایدئولوژیک نقش قاطع در بازتولید طبقات اجتماعی دارند.»۱

اتمسفری که در جنبش وجود دارد، می‌تواند تسری‌دهنده نیرو و انرژی‌ای باشد که از بدنه اجتماعی به حوزه سیاسی منتقل می‌شود. ولی واقعیت این است آنگاه که باد جنبش‌ها فرونشست و دستگاه دیوانسالاری هیمنه خود را به رخ کشید، این چارچوب و ساختارها و هژمونی «سازمان» است که مناسبات را تعیین می‌کند و «عقل» سازمانی و«مصلحت»، رهایی وار‌گی نهفته در جنبش را به زیر سیطره خود درمی‌آورد.

«جنبش‌ها زمینه‌ای برای کنش فراهم می‌آورند که افراد را به یکدیگر پیوند می‌دهد.» جنبش‌ها نه صرفا واسطه تغییر اجتماعی‌اند و نه بیان خنثی و بی‌طرفانه روندهای اجتماعی بلکه عاملانی هستند که فعالانه و با هدف تاثیرگذاری در سیر رخدادها دخالت می‌کنند. ویژگی‌های عاملان را نباید با قایل‌شدن شکل سازمانی خاص برای آنها مشخص و محدود ساخت. مهم‌تر اینکه جنبش‌های اجتماعی در درون یک سازمان نمی‌گنجند و همواره گسترده‌تر از سازمانی‌اند که نمایندگی‌شان می‌کند. ۲

آنچه دردوره خاتمی -نه پاشنه‌آشیل که- حلقه مفقوده تحول بود، فقدان نگاه محوری و کانونی به عرصه «زیست مدنی» بود. گرچه برخی از نظریه‌پردازان و نخبگان آن سال‌ها بارها سخن از مقولاتی جهانی همچون حقوق زنان، حقوق بشر، جنبش تنوع سبک‌های زندگی می‌گفتند، نگاه دولت و حاملان رسمی آن، هم فاقد شفافیت بود و هم استراتژی. مساله این است که بازآفرینی خلاق زیست مدنی و تبدیل‌کردن آن از نظریه به مدل، بدون اقبال و اعتنا به جنبه‌های تجربی زیست‌بومی و پیش‌نیازهای آن، امکان‌پذیر نیست؛ چیزی که مغفول واقع شد. آنچه با نگاهی عمیق‌تر ضروری است به آن دست یافت پاسخ این پرسش است که هرگونه تحولی باید منجربه پرورش چه نوع انسانی در جامعه شود؟ تعریف دولت از انسان مدنی چی