پاورپوینت کامل حال و روز موسیقی ما ۱۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حال و روز موسیقی ما ۱۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حال و روز موسیقی ما ۱۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حال و روز موسیقی ما ۱۷ اسلاید در PowerPoint :

نقد کردن و داوری کردن و شرکت در نظرسنجی‌های تخصصی امّا، آن‌قدرها هم که برخی گمان برده‌اند و انگار سهل گرفته‌اند، آسان نیست. متر و محک و عیاری دارد. باید به اهلش سپرد کار را وگرنه راه به همان جاهایی می‌برد که بُرده است تا به امروز.

پاورپوینت کامل حال و روز موسیقی ما ۱۷ اسلاید در PowerPoint / مانی جعفرزاده ( آهنگساز و رهبر ارکستر)

نقد کردن و داوری کردن و شرکت در نظرسنجی‌های تخصصی امّا، آن‌قدرها هم که برخی گمان برده‌اند و انگار سهل گرفته‌اند، آسان نیست. متر و محک و عیاری دارد. باید به اهلش سپرد کار را وگرنه راه به همان جاهایی می‌برد که بُرده است تا به امروز.

داوری هنری دو شرط مبنایی دارد که اساس نقد را هم می‌سازند:

نخست، تشخیص اینکه هنرمند چه می‌خواسته بگوید و دوم، تشخیص آنکه در آن‌چه می‌خواسته بگوید تا چه اندازه موفق یا ناموفق بوده است. همین. باقی‌اش مربوط نیست به ما در مقام منتقد و داور.

اما این «همین» و آن «مربوط نیست» که می‌گوییم چندان هم آسان نیست. کار می‌بَرَد. سخت است که منتقد یا داور بیرون عقیده و سلیقه‌ی شخصی خودش بایستد و دامنه‌ی داوری‌اش را منحصر بکند به جهان و جهت‌های درون خود اثر. موفقیت و شکست هنرمند را تنها با معیار خود هنرمند بسنجد و نه با معیار و محک اثرهایی که – بر مبنای نوعی از سلیقه و تربیت ذهنی خاصی که از آن بر آمده- شنیده و دوست داشته است.

منتقد و داور لابد باید بتواند تشخیص بدهد که وقتی هنرمند می‌خواسته – یا آرزو داشته – موسیقی راک وطنی تولید کند و نتیجه پاپ بی‌نمکی از کار در آمده، هرز رفته است و لابد باید بتواند تشخیص بدهد که اینجا علاقه‌ی او به آن هنرمند یا آن‌جور موسیقی پاپ، محلی ندارد از اعراب. منتقد یا داور باید بتواند تشخیص بدهد لابد که وقتی هدف هنرمند چندصدایی کردن موسیقی سنتی ایرانی بوده است و نتیجه هیچ نشانی از شناخت کنترپوان مُدال را -که احتمالاً تنها راه رسیدن به این نوع از چندصدایی است- به نمایش نمی‌گذارد، هرز رفته است و لابد باید بتواند تشخیص بدهد که اینجا این موضوع که او دارد با صدای خواننده «حال» می‌کند و این کار به «دل‌اش می‌نشیند» ربطی نمی‌تواند پیدا بکند به داوری‌اش، نقدش.

شیوه‌ی برگزاری نظرسنجی‌ها هم البته مهم است؛ هر چند نتیجه‌ی نظرسنجی‌ها و مسابقه‌ها البته هیچ‌وقت چندان قطعی نیست؛ چون برآیند نگاهی است که به هرحال جهت‌دار است و این را نمی‌شود منکر شد. هیچ نقدی و هیچ داوری‌ای در کار هنر وحی مُنزَل نیست. حرفی نیست که نشود انکارش کرد و اِن قُلتی درش ندید. اما می‌شود نظرسنجی و نقد را به‌سامان‌تر برگزار کرد. از آغاز تصمیم گرفت که نظر قاطبه‌ی مخاطبان اثرهای هنری شرط است