پاورپوینت کامل قرآن کریم و اصلاح تمایلات درونی انسان ۷۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل قرآن کریم و اصلاح تمایلات درونی انسان ۷۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل قرآن کریم و اصلاح تمایلات درونی انسان ۷۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل قرآن کریم و اصلاح تمایلات درونی انسان ۷۳ اسلاید در PowerPoint :

در این نکته شکی نیست که هر کاری از انسان سر می‌زند، دارای انگیزه است. یعنی تمایلی در شخص شکل گرفته و بعد براساس آن اقدام به کاری کرده است. گاهی این تمایل با علم و عقل قرین می‌شود و نارسایی‌های آن از بین می‌رود و گاهی نیز از علم و دانش بی‌بهره می‌ماند و در نتیجه موجب انحراف شخص می‌شود. یکی از مهم‌ترین کارهایی که پیامبران به دستور خداوند در پی آن بودند، اصلاح تمایلات درونی انسان بود. خداوند این اقدام را تزکیه (پاک‌نهاد شدن) نامیده است. تزکیه یکی از اهداف اصلی دین به حساب می‌آید.

در این نکته شکی نیست که هر کاری از انسان سر می‌زند، دارای انگیزه است. یعنی تمایلی در شخص شکل گرفته و بعد براساس آن اقدام به کاری کرده است. گاهی این تمایل با علم و عقل قرین می‌شود و نارسایی‌های آن از بین می‌رود و گاهی نیز از علم و دانش بی‌بهره می‌ماند و در نتیجه موجب انحراف شخص می‌شود. یکی از مهم‌ترین کارهایی که پیامبران به دستور خداوند در پی آن بودند، اصلاح تمایلات درونی انسان بود. خداوند این اقدام را تزکیه (پاک‌نهاد شدن) نامیده است. تزکیه یکی از اهداف اصلی دین به حساب می‌آید. وَ الشَّمْسِ وَ ضحُاهَا. وَ الْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا. وَ النهَّارِ إِذَا جَلَّاهَا. وَ الَّیلِ إِذَا یغْشَاهَا. وَ السَّمَاءِ وَ مَا بَنَاهَا. وَ الْأَرْضِ وَ مَا طحَاهَا. وَ نَفْسٍ وَ مَا سَواهَا. فَأَلهْمَهَا فجُورَهَا وَ تَقْوَاهَا. قَدْ أَفْلَحَ مَن زَکاهَا. وَ قَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا. سوگند به آفتاب و روشنی‏اش به هنگام چاشت و سوگند به ماه چون از پی آن برآید و سوگند به روز چون گیتی را روشن کند و سوگند به شب چون
فرو پوشدش و سوگند به آسمان و آن‌که آن را برآورده و سوگند به زمین و آن‌که آن را بگسترده و سوگند به نفس و آن‌که نیکویش بیافریده، سپس بدی‌ها و پرهیزگاری‌هایش را به او الهام کرده، که: هر که در پاکی آن کوشید رستگار شد و هر که در پلیدی‏اش فرو پوشید نومید شد. (سوره شمس، آیات ۱۰- ۱) در آیات بالا، خداوند نفس را محل انگیزش تمایلات خوب و بد اعلام کرده است. در قرآن به بعضی تمایلات انسان اشاره شده و گاهی هم مورد تحلیل قرار گرفته است. به نظر می‌رسد خداوند همه شرایط را برای انسان فراهم کرده تا وی با جهاد و تلاش بی‌وقفه از گردنه تمایلات درونی به سلامتی بگذرد و سرفراز بیرون‌ آید تا بتواند از زندگی خوبی با همنوعانش در زمین برخوردار شده و در این دنیا به استخلاف و در جهان آخرت به بهشت برین دست یابد. خداوند در قرآن به شاکله اشاره کرده و گفته است: قُلْ کلٌّ یعْمَلُ عَلَی شَاکلَتِهِ فَرَبُّکمْ أَعْلَمُ بِمَنْ هُوَ أَهْدَی سَبِیلا. بگو: هرکسی طبق روش (و خلق و خوی) خود عمل می‌کند؛ و پروردگارتان کسانی را که راهشان نیکوتر است، بهتر می‏شناسد. (اسراء، آیه ۸۴) شاکله به معنای ساختار وجودی شخص است. در این ساختار خصلت‌های خوب و بد شخص که با تربیت او جان گرفته و پرورش یافته، به عنوان شخصیت غالب وی، ساختار وجودی او را به نمایش می‌گذارد. حال اگر انسان بتواند انگیزه‌های خود را سامان داده و تضادهای درونی خویش را حل کند، به آرامش روحی و روانی می‌رسد و شاکله معتدلی می‌یابد. شخص معتدل اگر وارد جامعه شود، تاثیر‌گذار خواهد بود و کمتر ممکن است به انحراف کشیده شود. در قرآن تاکید شده شیطان که وظیفه وسوسه انسان را بر عهده دارد، تسلطی بر بندگان خداوند ندارد. یعنی بر کسانی که به مقام رفیع عبداللهی می‌رسند. ان عِبَادِی لَیسَ لَک عَلَیهْمْ سُلْطَنٌ إِلَّا مَنِ اتَّبَعَک مِنَ الْغَاوِینَ. تو را بر بندگان من تسلطی نیست، مگر بر آن گمراهانی که تو را پیروی کنند. (حجر، آیه ۴۲) ان عِبَادِی لَیسَ لَک عَلَیهِمْ سُلْطَانٌ وَ کفَی‏ بِرَبِّک وَکیلا. تو را بر بندگان من هیچ تسلطی نباشد و پروردگار تو برای نگهبانی‌شان کافی است. (اسراء، آیه ۶۵) فَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْءَانَ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیم. إِنَّهُ لَیسَ لَهُ سُلْطَانٌ عَلی‌الَّذِینَ ءَامَنُواْ وَ عَلی‏ رَبِّهِمْ یتَوَکلُونَ. إِنَّمَا سُلْطَنُهُ عَلی الَّذِینَ یتَوَلَّوْنَهُ وَ الَّذِینَ هُم بِهِ مُشْرِکونَ. و چون قرآن بخوانی، از شیطان رجیم به خدا پناه ببر. شیطان را بر کسانی که ایمان آورده‏اند و بر خدا توکل می‌کنند تسلطی نیست. تسلط او تنها بر کسانی است که دوستش می‏دارند و به خدا شرک می‏آورند. (نحل، آیات ۱۰۰- ۹۸)
اگر انسان به تزکیه بپردازد و تمایلات درونی خود را تربیت کند، عقیده مستحکمی پیدا کرده و به شخصی تبدیل می‌شود که دارای انگیزه‌ بسیار قوی است. چنین شخصی بااراده شده و می‌تواند در راه صحیح قدم بردارد و در جامعه نیز نقش بسیار مثبتی ایفا کند. خداوند هم بر ایمان وی می‌افزاید: وَ یزِیدُ اللَّهُ الَّذِینَ اهْتَدَوْاْ هُدی‏. و خدا بر هدایت آنان که هدایت یافته‏اند، خواهد افزود.
(مریم، آیه ۷۶) اما اگر تمایلات درونی پالایش، تربیت و اصلاح نشود، دل و قلب صاحبش را مریض می‌کند و راه اصلاح را بر او می‌بندد، به گونه‌ای که از دریافت عادی‌ترین پیام‌های انسانی عاجز می‌شود. خداوند در آیات شش تا ۲۰ سوره بقره این اشخاص مریض را توصیف می‌کند و در علت‌یابی مشکل آن‌ها می‌گوید: فی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ فَزَادَهُمُ اللَّهُ مَرَضا وَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمُ بِمَا کاَنُواْ یکذِبُونَ. در دل‌هاشان مرضی است و خدا نیز بر مرضشان بیفزوده است و به کیفر دروغی که گفته‏اند برایشان عذابی است دردآور. (بقره، آیه ۱۰) اگر این اشخاص به درمان خود اقدام نکنند، مرضشان رو به وخامت خواهد گذاشت: وَ أَمَّا الَّذِینَ فی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ فَزَادَتهْمْ رِجْسا إِلی‏ رِجْسِهِمْ وَ مَاتُواْ وَ هُمْ کفِرُون‏. اما آنان که در دل‌هایشان مرضی است، جز انکاری بر انکارشان نیفزود و همچنان کافر بمُردند. (توبه، آیه ۱۲۵) خداوند کافران و منافقان را از جمله اشخاص مریضی می‌داند که مرتبا بر مرضشان افزوده می‌شود. بعضی تمایلات منفی و مثبت انسان که در قرآن به آن‌ها اشاره شده، به قرار زیر است:
هواپرستی: و لَوْ شِئْنا لَرَفَعْناهُ بِها وَ لکنَّهُ أَخْلَدَ إِلَی الْأَرْضِ وَ اتَّبَعَ هَواهُ. اگر خواسته بودیم به سبب آن علم که به او داده بودیم رفعتش می‏بخشیدیم، ولی او در زمین بماند و از پی هوای خویش رفت. (اعراف، آیه ۱۷۶) وَ لا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنا قَلْبَهُ عَنْ ذِکرِنا وَ اتَّبَعَ هَواهُ وَ کانَ أَمْرُهُ فُرُطا. و از آن‌که دلش را از ذکر خود بی‏خبر ساخته‏ایم و از پی هوای نفس خود می‌رود و در کارهایش اسراف می‏ورزد، پیروی مکن. (کهف، آیه ۲۸) أَ رأَیتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواهُ أَ فَأَنْتَ تَکونُ عَلَیهِ وَکیلا. آیا آن کس را که هوای نفس را به خدایی گرفته بود، دیدی؟ آیا تو ضامن او هستی؟ (فرقان، آیه ۴۳) فَإِنْ لَمْ یسْتَجیبُوا لَک فَاعْلَمْ أَنَّما یتَّبِعُونَ أَهْواءَهُمْ وَ مَنْ أَضَلُّ مِمَّنِ اتَّبَعَ هَواهُ بِغَیرِ هُدی مِنَ اللَّهِ أن اللَّهَ لا یهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمینَ. پس اگر اجابتت نکردند، بدان که از پی هوای نفس خویش می‌روند و کیست گمراه‏تر از آن کس که بی‏آن‌که راهنمایی از خدا خواهد، از پی هوای نفس خویش رود؟ زیرا خدا مردم ستمکاره را هدایت نمی‌کند. (قصص، آیه ۵۰) أ فَرَأَیتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواهُ وَ أَضَلَّهُ اللَّهُ عَلی‏ عِلْمٍ وَ خَتَمَ عَلی‏ سَمْعِهِ وَ قَلْبِهِ وَ جَعَلَ عَلی‏ بَصَرِهِ غِشاوَه فَمَنْ یهْدیهِ مِنْ بَعْدِ اللَّهِ أَ فَلا تَذَکرُونَ. آیا آن کس را که هوسش را چون خدای خود گرفت و خدا از روی علم گمراهش کرد و بر گوش و دلش مُهر نهاد و بر دیدگانش پرده افکند، دیده‏ای؟ اگر خدا هدایت نکند چه کسی او را هدایت خواهد کرد؟ چرا پند نمی‏گیرید؟ (جاثیه، آیه ۲۳)
بُخل: بخیل به کسی گفته می‌شود که از بخشش و خرج مال، خودداری می‌کند و به قول معروف، دست و دل‌باز نیست. الَّذِینَ یبْخَلُونَ وَ یأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ وَ یکتُمُونَ مَا ءَاتَئهُمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ وَ أَعْتَدْنَا لِلْکفِرِینَ عَذَابا مُّهِینا. آنان که بخل می‏ورزند و مردم را به بخل وامی‏دارند و مالی را که خدا به آن‌ها داده است پنهان می‌کنند. و ما برای کافران عذابی خوارکننده مهیا ساخته‏ایم. (نساء، آیه ۳۷) بخل درجات مختلفی دارد.
شُح: به معنای بُخل شدید و ناشی از دلبستگی بسیار به مال و در نتیجه آزمندی است. وَ الَّذینَ تَبَوَّوا الدَّارَ وَ الْإیمانَ مِنْ قَبْلِهِمْ یحِبُّونَ مَنْ هاجَرَ إِلَیهِمْ وَ لا یجِدُونَ فی‏ صُدُورِهِمْ حاجَه مِمَّا أُوتُوا وَ یوثِرُونَ عَلی‏ أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ کانَ به هم خَصاصَه وَ مَنْ یوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولئِک هُمُ الْمُفْلِحُونَ. و کسانی که پیش از آمدن مهاجران در دیار خود بوده‏اند و ایمان آورده‏اند، آن‌هایی را که به سویشان مهاجرت کرده‏اند دوست می‏دارند. و از آنچه مهاجران را داده می‌شود در دل احساس حسد نمی‌کنند و دیگران را بر خویش ترجیح می‌دهند هرچند خود نیازمند باشند. و آنان که از بخل خویش در امان مانده باشند، رستگارانند. (حشر، آیه ۹) فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ وَ اسْمَعُوا وَ أَطیعُوا وَ أَنْفِقُوا خَیرا لِأَنْفُسِکمْ وَ مَنْ یوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولئِک هُمُ الْمُفْلِحُونَ. تا توانید از خدا بترسید و گوش
فرا دارید و اطاعت کنید و به سود خود از مالتان انفاق کنید. و آنان که از حرص نفس خویش در امان مانده‏اند رستگارند. (تغابن، آیه ۱۶)
خودنمایی و ریاکاری: إنّ الْمُنَافِقِینَ یخُادِعُونَ اللَّهَ وَ هُوَ خَادِعُهُمْ وَ إِذَا قَامُواْ إِلی الصَّلَوه قَامُواْ کسَالی‏ یرَاءُونَ النَّاسَ وَ لَا یذْکرُونَ اللَّهَ إِلَّا قَلِیلا. منافقان خدا را فریب می‌دهند و حال آن‌که خدا آن‌ها را فریب می‌دهد. و چون به نماز برخیزند با اکراه و کاهلی برخیزند و برای خودنمایی نماز کنند و در نماز- جز اندکی- خدای را یاد نکنند. (نساء، آیه ۱۴۲) یاایهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ لَا تُبْطِلُواْ صَدَقَاتِکم بِالْمَنّ‏ِ وَ الْأَذَی‏ کاَلَّذِی ینفِقُ مَالَهُ رِئَاءَ النَّاسِ وَ لَا یومِنُ بِاللَّهِ وَ الْیوْمِ الاَخِرِ فَمَثَلُهُ کمَثَلِ صَفْوَانٍ عَلَیهِ تُرَابٌ فَأَصَابَهُ وَابِلٌ فَتَرَکهُ صَلْدا لَّا یقْدِرُونَ عَلی‏ شی‏ْءٍ مِّمَّا کسَبُواْ وَ اللَّهُ لَا یهْدِی الْقَوْمَ الْکافِرِینَ. ‌ای کسانی که ایمان آورده‏اید، همانند آن کس که اموال خود را از روی ریا و خودنمایی انفاق می‌کند و به خدا و روز قیامت ایمان ندارد، صدقه‌های خویش را به منت نهادن و آزار‌رسانیدن باطل مکنید. مثَل او مثَل سنگ صافی است که روی آن خاک نشسته باشد. به ناگاه بارانی تند فرو بارد و آن سنگ را همچنان کشت‌ناپذیر باقی گذارد. چنین کسان از آنچه کرده‏اند سودی نمی‏برند، که خدا کافران را هدایت نمی‌کند. (بقره، آیه ۲۶۴) وَ الَّذِینَ ینفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ رِئَاءَ النَّاسِ وَ لَا یومِنُونَ بِاللَّهِ وَ لَا بِالْیوْمِ الاَخِرِ وَ مَن یکنِ الشَّیطَانُ لَهُ قَرِینا فَسَاءَ قَرِینا. و نیز کسانی را که اموال خویش را برای خودنمایی انفاق می‌کنند و به خدا و روز قیامت ایمان نمی‏آورند. و هر که شیطان قرین او باشد، قرینی بد دارد. (نساء، آیه ۳۸) وَ لَا تَکونُواْ کاَلَّذِینَ خَرَجُواْ مِن