پاورپوینت کامل شبه‌دین‌ها و دین‌گریزی ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شبه‌دین‌ها و دین‌گریزی ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شبه‌دین‌ها و دین‌گریزی ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شبه‌دین‌ها و دین‌گریزی ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

پیدایش گرایش‌های عرفانی و دینی یا شبه‌عرفانی و شبه‌دینی جدید اگرچه همیشه در جامعه ایران وجود داشته، اما افزایش نرخ آن‌ها مشخصه‌ای است که می‌تواند آن‌ها را به مساله تبدیل کند. حال‌اینکه با توجه به وجود رسانه‌ها و ابزار مختلف جمعی، نه‌تنها افزایش تاثیرگذاری آن‌ها بیشتر شده است، رسانه‌های موافقی که از آن‌ها سخن می‌گویند و مخالفت رسمی نهادهای جامعه با آن‌ها حیات آن‌ها را در ساحت نمادین تقویت کرده و استمرار بخشیده است.

پیدایش گرایش‌های عرفانی و دینی یا شبه‌عرفانی و شبه‌دینی جدید اگرچه همیشه در جامعه ایران وجود داشته، اما افزایش نرخ آن‌ها مشخصه‌ای است که می‌تواند آن‌ها را به مساله تبدیل کند. حال‌اینکه با توجه به وجود رسانه‌ها و ابزار مختلف جمعی، نه‌تنها افزایش تاثیرگذاری آن‌ها بیشتر شده است، رسانه‌های موافقی که از آن‌ها سخن می‌گویند و مخالفت رسمی نهادهای جامعه با آن‌ها حیات آن‌ها را در ساحت نمادین تقویت کرده و استمرار بخشیده است. موضوع محوری نشست اخیر «پرسش از جامعه» که در موسسه فرهنگی‌ـ‌مطالعاتی «رخداد تازه» برگزار شد، پرسش از این گرایش‌هاست؛ نه از نظر «ماهوی»، کلامی، خوب یا بدبودن، بلکه از این منظر که چرا این گرایش‌ها در جامعه افزون می‌شود. در این نشست که گزیده‌ای از آن را خواهید خواند عمادالدین باقی، پژوهشگر، فعال حقوق‌بشر و روشنفکر دینی، سعی می‌کند در پاسخگویی به این مساله قدم بردارد و آن را تبیین کند.
موضوع اعلام‌شده سخنرانی بنده بررسی جامعه‌شناختی رشد گرایش به دین‌ها و شبه‌دین‌هاست. ضمن این‌که در خلال سخنانم به این موضوع وفادار خواهم بود، ترجیح می‌دهم در ابتدای سخنانم عنوان دقیق‌تر یا بهتری را که بخش اصلی صحبتم هست مطرح کنم که دین‌گریزی هیستریک نام گذاشته‌ام. در سه قسمت بحث را ارائه می‌کنم. قسمت اول بیان مساله، قسمت دوم توضیح مساله و قسمت سوم تبیین مساله است. در چند سالی که در مجموعه دفاع از حقوق زندانیان بودم افراد فراوانی بودند که به‌دلیل تعلق به گروه‌هایی مذهبی که محکوم شده بودند به ما مراجعه می‌کردند و این فرصتی بود برای آشنایی نزدیک ما با این پدیده. بنابراین بخشی از داده‌ها رسمی است و بخشی غیررسمی.
من برحسب این داده‌ها، این گروه‌ها را به ۹ گرایش تقسیم می‌کنم:
۱- فرق اسلامی.
۲- گرایش‌های عرفانی و عرفان‌های نوظهور.
۳- مسیحیان آزاد.
۴- وهابیت.
۵- بهاییت.
۶- بودیسم.
۷- کمونیسم و اقسامش.
۸- قشری‌گری مذهبی یا اسلامی.
۹- سکولاریسم.
فرقه اسلامی، مانند دراویش یا اهل حق هستند. بعضی مانند دراویش ریشه‌های تاریخی دارند و به‌همین دلیل باید آن‌ها را جدای از عرفان‌های مرسوم آورد. یک جریان دیگر هم عرفان‌های نوظهور و کیهانی و آل‌یاسین است که در چند سال اخیر در بعد وسیعی ظهور کرده‌اند. یکی جریان مسیحیان آزاد است. این جریان از کلیسای رسمی مستقل است و خود را فراتر از کلیسا می‌دانند و به‌همین دلیل به‌ مسیحیان آزاد معروف‌اند. می‌توان گفت پدیده‌ای که تا قبل از این به‌صورت پنهانی جریان داشت، یعنی گرایش به این ادیان و فرقه‌ها، به‌صورت رسمی درآمد و نه‌ به‌عنوان یک واقعیت که به عنوان یک تهدید بیان شد.
جریان بعدی جریان وهابیت است. وهابیت هم پیشینه‌ای دارد اما در دوران جمهوری‌اسلامی از دهه۶۰ درباره رشد این جریان و مقابله با آن کار شد. این گزارش‌ها در دهه ۷۰ هم ادامه داشت و بیشتر هم نسبت به خطرات آن هشدار می‌داد که البته به‌نظر می‌رسد اغراق‌هایی هم نسبت به آن انجام می‌شد که توجیهی برای فعالیت این سازمان‌ها باشد. چون سازمان تبلیغات برای مقابله با این جریان‌ها باید یک چیزهایی را با بزرگ‌کردن به خطر تبدیل می‌کرد. اما به‌هرحال این امر به یک واقعیت اشاره داشت که در هر حال رشد بود. اما به‌هیچ‌وجه در این ده سالی که من این گزارش‌ها را می‌دیدم، اشاره‌ای به بسترهای عینی و ذهنی که این جریان وهابیت را رشد می‌داد نمی‌شد. فقط گزارش داده می‌شد که فلان‌جا فلان اتفاق رخ داده است و این گرایش‌ها مشاهده شده است. جریان بهاییت جریان بعدی است که یکی از جریان‌های پرسابقه و پرحادثه دینی یا به‌بیان بهتر شبه‌دینی در ایران است. به‌خصوص که خاستگاه بهاییت هم در ایران بوده است و از آغاز پیدایش هم همواره شاهد یک کشمکش شدید و خونین بوده‌ایم میان بهاییان و مسلمانان.
در کارنامه بسیاری از شخصیت‌های سیاسی و فرهنگی و حتی دموکرات به‌گونه‌ای سابقه مبارزه با بهاییت به چشم می‌خورد. در دوره بعد از انقلاب گرایش به بهاییت در مقطعی رکود داشت. یکی به دلیل این‌که یک گفتمان انقلابی جذابی ارائه شد و دیگری این‌که هزینه گرایش به بهاییت بالا رفت. این دو باعث شد که گرایش به بهاییت دچار رکود شود. بهاییت تنها گروهی است که بدبینی ویژه‌ای میان علما و روحانیون و حتی توده مردم نسبت به آنان وجود داشته و دارد و این قضیه به‌نوعی تابو است. جریان بودیسم جریان بعدی است که بی‌سروصداترین و غیرسیاسی‌ترین جریان است و بیشتر بین نخبگان افزایش پیدا کرده است و کسانی‌ که درواقع دین را به ایمان تقلیل می‌دهند و شریعت و دین شریعتی را وانهاده و دین اخلاقی را بر مسند می‌نشانند. جریان بعدی کمونیسم است. این جریان از ابتدا در ایران به‌شکل یک جنبش اجتماعی ایجاد شد. به‌طوری که وقتی پا گرفت بسیاری از نیروهای مذهبی هم عضوش بودند. اما وقتی وجه فلسفی این جریان ظهور کرد تضادهایی شکل گرفت و بعد از آن بیشتر در دانشگاه‌ها رشد کرد. در سال‌های بعد از ۵۷ با شکل‌گیری ده‌ها گروه که شکل گرفت جریان وارد درگیری‌های مسلحانه شد و این جریان هم فروکش کرد.
این جریان ضربه اصلی را بعد از فروپاشی شوروی خورد. جریان بعدی قشری‌گری مذهبی یا اسلامی که بسیار بوده و چه در جریان رسمی چه جریان غیررسمی حضور و زمینه‌های سنتی هم داشته است. رشد این جریان از همه بیشتر بوده چون فشار روی آن کمتر بوده است. مثلا جریان موعودگرایی که در دولت نهم مطرح شد یکی از این جریانات است. سکولاریسم هم که از آن سخن گفته شد اگرچه دینی نیست، بیشتر از دو نظر اهمیت پیدا می‌کند. یکی سکولاریسم فرقه‌ای است که بر طبل ستیز با مذهب می‌کوبد و سیاسی است و دیگر سکولاریسمی است که از بیان علمی استفاده می‌کند. سکولاریسم فرقه‌ای به‌دلیل تضادی