پاورپوینت کامل سوریه و کابوس ناتمام ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سوریه و کابوس ناتمام ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سوریه و کابوس ناتمام ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سوریه و کابوس ناتمام ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

خاورمیانه با تاریخ و تمدنی درخشان و سرآمد امروز حال‌وهوای خوشی ندارد. صدای بلند طبل جنگ، آوازهای دلنشین صلح و دوستی را به سخره گرفته است. میراث‌های فرهنگی که عمر چندین نسل بر پای آن نهاده شده است، در چشم به‌هم زدنی به ویرانه تبدیل می‌شود.

خاورمیانه با تاریخ و تمدنی درخشان و سرآمد امروز حال‌وهوای خوشی ندارد. صدای بلند طبل جنگ، آوازهای دلنشین صلح و دوستی را به سخره گرفته است. میراث‌های فرهنگی که عمر چندین نسل بر پای آن نهاده شده است، در چشم به‌هم زدنی به ویرانه تبدیل می‌شود. آوار خاک و سنگ و آهن، حتی انسان‌ها را زنده به گور می‌کند. رویدادهای تلخ و دهشتناک، نشانه‌های حیات و تمدن را یک جا به نابودی می‌سپارد. چه کسی مسئول است. همه و هرکسی به اندازه قوای خود بدون تردید، سهم بزرگی از مسئولیت بر دوش قدرت‌های طراح خاورمیانه، دیروز و امروز سنگینی می‌کند. آن‌هایی که بدون توجه به ویژگی‌های فرهنگی و تاریخی، مرزهای سیاسی را به خاورمیانه تحمیل کردند و کشوری را به صورت مصنوعی و در ناسازگاری کامل با اکوسیستم طبیعی منطقه فراهم آوردند. برای ایجاد امنیت به موجود غیرطبیعی، مردم منطقه باید بهای سنگینی از عمر خود بپردازند.
قدرت‌های بزرگ با طراحی ساختار سیاسی و اقتصادی غیرسازگار با منافع و نیازهای مردم منطقه، مانع از رشد و توسعه متوازن کشورهای منطقه شدند و در مسیر تامین امنیت برای فعالیت‌های اقتصادی استعمارگرانه خود حکومت‌های مستبد و غیرمسئول را به ملت‌ها تحمیل کردند و البته آن‌ها را به ابزار واردات پیشرفته سرکوب مجهز کردند. فقر، بیکاری، آشفتگی اقتصادی، یأس و ناامیدی بستر مناسبی برای رشد افراطی‌گری و ضدیت با فرهنگ تساهل و تسامح و همزیستی مسالمت‌آمیز فراهم کرده است.
در چنین فضایی که مدیریت امور، نیازمند یک دولت کارآمد، مقتدر و دلسوز است، متاسفانه مسئولان با اشتباهات و سوءمدیریت‌های خود بحران را عمیق‌تر و از این طریق زمینه مداخله خارجی را فراهم می‌کنند زیرا توجیه سیاسی و حقوقی توسل به زور در چارچوب مسئولیت برای حمایت (Responsibility to protect) از ناتوانی دولت ملی در عدم تامین امنیت شهروندان ناشی می‌شود و مداخله بشردوستانه نیز برپایه نجات شهروندان یک کشور از اقدامات ناقض حقوق‌بشر حاکمان استوار است. اعمال فصل هفتم منشور، تشکیل دادگاه کیفری بین‌المللی و دادگاه‌های کیفری اختصاصی با نقض حقوق‌بشر و حقوق شهروندی مرتبط است.
تداوم بحرانی در سوریه که با به کارگیری سلاح‌های شیمیایی به مرحله بسیار خطرناکی وارد شده است، استفاده از سلاح‌های شیمیایی به موجب کنوانسیون منع گسترش، تولید و ذخیره و به کارگیری سلاح‌های شیمیایی و انهدام آن و پروتکل سال ۱۹۲۵، قطع نامه‌های شورای امنیت، دستورالعمل‌ها و بیانیه‌های کشورها و بیانیه‌های سازمان ملل ممنوع است. موضع‌گیری و رفتار کشورها در قبال استفاده از سلاح‌های شیمیایی به حدی قاطع و روشن است که می‌توان ادعا کرد که یک قاعده عرفی بین‌المللی درباره ممنوعیت توسل به سلاح‌های شیمیایی شکل گرفته است. با این وجود ضمانت‌های اجرای موثری برای جلوگیری از به کارگیری این سلاح‌ها و خلع سلاح شیمایی وجود ندارد. در جریان جنگ تحمیلی، حکومت صدام بارها علیه ایران از سلاح‌های شیمیایی استفاده کرد. ولی شورای امنیت اقدام موثری علیه عراق به عمل نیاورد. شورای امنیت در قطع نامه ۶۱۲ بدون ذکر نامی از عراق از تمامی کشورها درخواست می‌کند که بر شدت کنترل بر صدور سلاح‌های شیمیایی به طرف‌های درگیر بیفزایند. شورای امنیت در قطع نامه‌ ۶۲۰ استفاده مکرر عراق از سلاح‌های شیمیایی را تایید می‌کند ولی هیچ اقدام تنبیهی علیه عراق انجام نمی‌دهد. جنایت حلبچه نیز بی‌پاسخ باقی می‌ماند اما دیوان کیفری بین‌المللی در قضیه Tadic در سال ۱۹۹۵ به محکومیت جهانی توسل به سلاح‌های شیمیایی علیه کردها اشاره می‌کند و در مجموع جامعه جهانی جدیت و قاطعیت لازم در پیشگیری از توسل به سلاح‌های شیمیایی و خلع‌سلاح از خود نشان نداده و سازوکار مناسبی برای مجازا