پاورپوینت کامل امید از منظر جهان بینی عرفانی ۲۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل امید از منظر جهان بینی عرفانی ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل امید از منظر جهان بینی عرفانی ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل امید از منظر جهان بینی عرفانی ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

عرفان را از دو دیدگاه می‌توان مورد مطالعه قرار داد: از دیدگاه فلسفی و از دیدگاه اجتماعی، و از هر دو دیدگاه یاس و حرمان در عرفان راهی و معنایی نمی‌تواند داشت

عرفان را از دو دیدگاه می‌توان مورد مطالعه قرار داد: از دیدگاه فلسفی و از دیدگاه اجتماعی، و از هر دو دیدگاه یاس و حرمان در عرفان راهی و معنایی نمی‌تواند داشت:
۱) از دیدگاه فلسفی، عرفان یک جهان بینی و یک مکتب فلسفی است که چونان هر مکتب فلسفی دیگر جهان و انسان را مورد مطالعه قرار می‌دهد. بر طبق جهان بینی عرفانی، مبدأ هستی که یگانه هستی واقعی و مستقل به‌شمار می‌آید، خیر مطلق و زیبایی مطلق است و لاجرم از آن جز خیر و زیبایی به بار نمی‌آید. این ناموس هستی است که از نور، نور زاید و از ظلمت، ظلمت به بار آید. در اصطلاح فلسفی به این امر می‌گویند: اصل سنخیت علت و معلول. آفریدگار جهان، علت است و آفریده‌های او معلول‌اند. وقتی آفریدگار یعنی علت پدید آوردنده آفریده‌ها، نیک است و خیر و زیبا، آفریده‌های او هم جز نیک و خیر و زیبا نمی‌توانند بود، و آنچه را که بشر زشت و بد می‌شمارد تشخیص نادرست و کوته بینی اوست و نام نهادن است بر «چیزی که نیست» یا نام نهادن است بر «چیزی که نمی‌دانیم چرا هست». حکیم سنایی در یک تمثیل که گفت‌وگویی است میان «نادان و شتر» می‌گوید:
ابلهی دید اشتری به چَرا / گفت نقشت همه کژ است و چِرا؟
گفت اشتر که اندر این پیکار / عیب نقاش می‌کنی هش دار
نقشم از مصلحت چنان آمد / از کژی راستی کمان آمد
تو فضول از میانه بیرون بر / گوش خر در خور است با سر خر
در جهان آنچ رفت و آنچ آید / وایخ است آن چنان همی باید
شتر به نقاش می‌گوید نقتش ازل، نقش کژ (=کج) نمی‌کشد، این تویی که کج می‌بینی. اینجا، چیزی را که تو کج می‌بینی باید که چنین باشد چرا که فی المثل کمان به سبب کج بودن راست و درست است و اگر کج نباشد درست نیست. همچنین حکیم سنایی ضمن طرح همین معانی می‌گوید: امید و بیم، هر دو لازم و بجاست که حکیم ازلی (=خدا) هیچ چیز را بیهوده (=بر هرزه) نیافریده است:
خواه اومید گیر و خواه بیم هیچ بر هرزه نافرید حکیم
به این مسایل، مایلی که سنایی از زبان شتر بیان کرده است در اصطلاح عرفان می‌گویند: «نظام احسن» و مقصودشان این است نظام هستی بهترین نظام است و بهتر از آن ممکن نیست و آنچه (چشم بشر زشت می‌بیند و عقل او بد می‌شمرد این نتیجه کج فهمی بشری است، زیرا در دایره هستی حتی یک نقطه هم خطا و اشتباه نیست:
نیست در دایره یک نقطه خلاف از کم و بیش که من این مساله بی چون و چرا می‌بینم
تا به قول حکیم نظامی:
در عالمِ عالم آفریدن به زان نتوان رقم کشیدن
با این نگاه و در نظام احسن، «یاس» و «نومیدی» جایی ندارد. آنچه معنی دارد «امید» است و بس. عرفا که معتقدند عرفان، لب لباب دین است یعنی اصل و مغز دین است با استناد به آیاتی از قرآن کریم تصریح می‌کنند که نومیدی معنا ندارد و انسان حق ندارد از رحمت خدا نومید شود که خدا خطاب به بندگان فرموده است: «لایتاسوا مِن رَحمه الله: از رحمت خدا مأیوس و نومید نشوید» و از آن روست که از دیدگاه عرفا و به گواهی یک حدیث قدسی، اصل بر رحمت است و خداوند سرنوشت‌ها را بر اساس لطف و عنایت و رحمت بی کران خود تعیین فرموده است که خود می‌فرماید: «سَبَقَت رَحمتی غَضَبی: رحمتم بر غضبم تقدم دارد» یعنی اصل بر رحمت است و انسان باید همواره امیدوار باشد که به قول خواجه شیراز از سابقه (=سبقت رحمتی غضبی) نومید نباید بود:
گفتم از بخت بخسبیدی و خورشید دمید گفت با این همه از سابقه نومید مشو
یا باز هم به گفته او:
دارم از لطف ازل جنت فردوس طمع گرچه دربانی میخانه فراوان کردم
باری چنانکه دیدیم اساس عرفان بر «امید» است و نومیدی