پاورپوینت کامل دموکراسی عقیم کُردها و هزار سال امید ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دموکراسی عقیم کُردها و هزار سال امید ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دموکراسی عقیم کُردها و هزار سال امید ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دموکراسی عقیم کُردها و هزار سال امید ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

شاید اگر از سربازان جنبش های کردی معاصر، کسی زنده باشد و بشنود امروزه در کردستان، پارلمانی هست و مثلا با رای ۷۳% از مردمان قرار است اشخاصی انتخاب شوند؛ خاطر نشان می سازد که اصطلاحا «امید هزار ساله» شکوفا شده و کردها هم راه پر سنگلاخ رسیدن به دمکراسی و مردم سالاری را پیموده اند و دیگر عصیان ها و یاغی گری ها و حرکت های شیخ محمود برزنجی ؛ اسماعیل آغا سمکو ( سمیتقو )؛ شیخ سعید پیران ؛ محمود خان کانی سانان ؛ شیخ احمد بارزنی؛ جعفر سلطان ؛ محمد رشید خان بانه ؛ قاضی محمد ؛ احسان نوری پاشا و… به تاریخ پیوسته و کردها هم از دستاوردهای پیشرفت و تمدن بهره مند شده اند.

و البته در دنیای امروز هم حق رای حق الناس اگر محترم شمرده شود، جای بسی امید است و آرزوهای مردمان آن سرزمین. اما در کردستان عراق که نزدیک به ۳ میلیون از جمعیت ۵ میلیونی اش مشارکت کردند، حکایت همچنان باقی است و شاید در بر همان پاشنه کوهستان می چرخد و پارلمان و گاها نخست وزیر، عقیم می مانند و یک فرد حرف اول و آخر را می زند

.

در روز ۲۱ ماه سپتامبر – ۱۰ روز پس از سالروز ۱۱ سپتامبر ۱۹۶۱ که حرکت مسلحانه کردهای عراق با طرح و حمایت ایران و ساواک بود- در کردستان انتخابات برگزار شد و انگشت مردمان جوهری شد و چند خونی هم ریخته شد که تو گوئی بی خون نمی شود ماجرا را سامان داد! و طبق پیش بینی ها اعلام شد که بارزانی مقام اول و پیشتاز بلامنازع این انتخابات است ، نوشیروان مصطفی امین دوم ، اتحادیه میهنی هم سوم و اتحادیه اسلامی هم چهارم و هر کدام از گروه های سیاسی هم در ۱۱۱ کرسی پارلمان محلی کردستان سهیم می شوند و بارزانی ۳۶-۳۵ کرسی دارد و حزب تغییر هم ۲۴- ۲۶ کرسی و اتحادیه میهنی هم ۱۷-۱۶ و اتحاد اسلامی هم ۱۰ کرسی خواهند داشت و به حزب کمونیست و سوسیالیست هم هر کدام ۱ کرسی تعلق می گیرد که از خوان نعمت بی بهره نباشند

.

اول حزب بارزانی اعلام کرد که می خواهد که ممکن است با گروه قوی دیگری ائتلاف کنند و بعد هم گفتند پشت اتحادیه میهنی کردستان را خالی نخواهند کرد اما به ناچار باید در خانه نوشیروان مصطفی را هم به صدا دربیاورند و از وی بخواهند که مشارکت کند. به همین سبب نوشیروان اعلام کرد در حکومت خدمتگزار مردم خواهد بود اما جارچی بارگاه حزب بارزانی هم گفت که همان اپوزیسیون بماند بهتر است و با اتحادیه میهنی و اسلامی ها می خواهند دولتی تشکیل دهند و چندان تمایلی به بودن منتقد مزاحم ندارند. اما دولت بی حزب تغییر؛ چه خواهد کرد ؟ حزبی که در دل مردمان امید تازه ایجاد کرده که هراسان و منزجر از سیستم ۲ اداره ای و عقلانیت قبیله ای و رفتار عشایری و فرهنگ بی سیاسیتی هستند. و شاید چنین شد که امروز مسعود بارزانی بخواهد که کسی از حزب وی درباره تشکیل دوبت سخنی به میان نیاورند

.

اما در کابینه که به اسلامی ها و سوسیالیست و کمونیست ها هم که وزارتی تعلق نمی گیرد و اگر هم وزیری باشد از روز نخست عقیم و بی صلاحیت و بدون نفوذ خواهد بود. و اگر هم اپوزیسیون با اتحادیه میهنی کردستان بخواهند کابینه ای تشکیل دهند حزب بارزانی خود را صاحب خانه می داند و نمی توانند با او مواجهه و مقابله کنند! و به مصاف حزب دارای اداره امنیت و صاحب پول نفت و مافیای رسانه ای بروند و نتیجتا همه دنباله رو دولت ائتلافی چند پایه ای خواهند بود که هر پایه اش بر اساس یک حزب باشد. اما فعلا سناریوی تشکیل حکومت در همه حاشیه ها گم شده است

.

انقدر بقایای حزب طالبانی و حزب نوشیروان مصطفی امین به جنگ حیدری نعمتی با هم پرداختند که قافیه را به بارزانی باختند و او هم خود را نفر اول انتخابات نامید. حزب طالبانی در این اواخر در نبود طالبانی همه تلاش های خود را در ادامه راه با بارزانی دیدند و او را بدون در نظر گرفتن قانون مجددا بر سر کرسی قدرت و ولایت نشانیدند که جامعه هم از این وضع رویگردان شد و بدین سبب حزب تغییر اقبال بیشتر یافت. اما بدون هیچ تعارفی باید پذیرفت که خروج طالبانی از صحنه موجب شد که دیگر آن حزب رنگ و رویی نداشته باشد و کم کم بوی انشقاق از آن به مشام برسد. و حتی خبر دستگیری چند ساعته برهم صالح توسط امنیت حزبش هم چند ساعتی منتشر شد و مشابه ماجرای عماد احمد – جانشین نچیروان بارزانی – به سرعت تکذیب و انگشت سکوت بر لب ها دراز شد. اما برهم همین چند روز پیش خود گفته بود که ماندن در کنار برخی هم حزبی هایش سخت است و تنها و تنها طالب