پاورپوینت کامل چرا فیلسوفان مسلمان به اخلاق نپرداختند ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چرا فیلسوفان مسلمان به اخلاق نپرداختند ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چرا فیلسوفان مسلمان به اخلاق نپرداختند ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چرا فیلسوفان مسلمان به اخلاق نپرداختند ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

مسأله اخلاق یک مسأله سهل‌ و ممتنع است و باید ادعا کرد پیچیده‌ترین مسأله‌ای است که بشر در تمام طول تاریخ با آن روبه‌رو بوده است. اخلاق هم ساده است و هم پیچیده؛ به همین جهت در فرهنگ اسلامی و در طی ۱۴ قرن، اندیشمندان اسلامی در همه زمینه‌ها اعم از بلاغت، فقه، اصول، ادبیات، شعر، تاریخ، فلسفه و کلام کتاب نوشته‌اند؛ اما درباره اخلاق در جهان اسلام هر ۱۰۰ سال هم یک کتاب نوشته نشده است به‌طوری که می‌توان گفت در این ۱۴ قرن ما پنج یا شش کتاب بیشتر در حوزه اخلاق نداشته‌ایم؛ مانند اخلاق ناصری خواجه نصیر‌الدین طوسی، معراج السعاده فاضل نراقی، تهذیب‌الاخلاق ابن مسکویه، اخلاق جلالی و….

مسأله اخلاق یک مسأله سهل‌ و ممتنع است و باید ادعا کرد پیچیده‌ترین مسأله‌ای است که بشر در تمام طول تاریخ با آن روبه‌رو بوده است. اخلاق هم ساده است و هم پیچیده؛ به همین جهت در فرهنگ اسلامی و در طی ۱۴ قرن، اندیشمندان اسلامی در همه زمینه‌ها اعم از بلاغت، فقه، اصول، ادبیات، شعر، تاریخ، فلسفه و کلام کتاب نوشته‌اند؛ اما درباره اخلاق در جهان اسلام هر ۱۰۰ سال هم یک کتاب نوشته نشده است به‌طوری که می‌توان گفت در این ۱۴ قرن ما پنج یا شش کتاب بیشتر در حوزه اخلاق نداشته‌ایم؛ مانند اخلاق ناصری خواجه نصیر‌الدین طوسی، معراج السعاده فاضل نراقی، تهذیب‌الاخلاق ابن مسکویه، اخلاق جلالی و…. آنچه در این میان بیش از حد شگفت‌انگیز بوده، این است که همین تعداد اندک کتابی هم که در این زمینه نوشته شده بیشتر فضای اخلاق ارسطویی دارد و در واقع ترجمه، تفسیر یا توضیح اخلاق نیکوماخوس است که ارسطو برای پسرش نوشته؛ به گونه‌ای که روایات و آیاتی را به آن اضافه کرده‌ و جنبه اسلامی به آن داده‌اند. جالب اینجاست که هزار سال پیش غزالی متوجه این مسأله شده بود که کتاب‌های اخلاقی موجود، همگی ارسطویی است. وی که ارسطو ستیز بود، تمام همت خود را به کار برد تا یک اخلاق اسلامی تدوین کند و کتابی در این زمینه بنویسد؛ همین شد که غزالی «احیای علوم‌الدین» را نوشت و گفت اخلاق اسلامی این است و سعی کرد که ارسطویی باقی نماند.

این کتاب به زبان عربی است اما خلاصه و ترجمه آن به زبان فارسی «کیمیای سعادت» نام گرفت. غزالی در دو زبان بی‌نظیر بوده است؛ هیچ عربی به زیبایی غزالی عربی نمی‌نویسد و در زبان فارسی نیز کم‌نظیر است.

با وجود نوشتن کتاب احیاء علوم‌الدین، غزالی متوجه شد آن طور که باید موفق نیست. در نتیجه کتاب دیگری با عنوان «معراج‌القدس» نوشت که کمتر شناخته شده و کمیاب است. اما نکته جالب این است که در آن کتاب هم غزالی به اخلاق ارسطویی بازمی‌گردد. حال چرا اخلاق؟

زیرا اخلاق از زوایای مختلف و از هر سوی خود با دیانت، جامعه، سیاست و تاریخ ارتباط تنگاتنگ دارد و در نتیجه این ارتباط، کار اخلاق دشوارتر شده است.

درباره ارتباط اخلاق با جامعه می‌توان گفت انسان به‌طور ذاتی موجودی اجتماعی است و اگر در جامعه نباشد اخلاق معنایی ندارد. به بیان دیگر، اگر انسان تنها باشد عدالت چه معنایی دارد و همچنین ظلم نکردن، حسن اخلاق یا بد اخلاقی!

بنابراین اخلاق با اجتماع ارتباط تنگاتنگی دارد و این در حالی است که خود «اجتماع» بسیار پیچیده است.

ارتباط اخلاق با دین نیز همین‌گونه است. تمام فقهای شیعه و سنی بر یک قضیه اتفاق آرا دارند و همگی بر این عقیده‌اند که تا قیامت هیچ واقعه‌ای برای هیچ بشری اتفاق نمی‌افتد مگر این‌که فقه در آنجا حکمی داشته باشد. بنابراین اگر فقه از چنین توانایی برخوردار است و در همه حالات انسان «حکم» دارد، اخلاق در این میان چه جایگاهی دارد؟ اخلاق همان فقه است یا این‌که چیزی جداست؟ آیا در هر زمینه‌ای ما یک حکم فقهی داریم و یک حکم اخلاقی؟ در این صورت حکم شرعی را باید رعایت کنیم یا حکم اخلاقی را؟! بی‌پاسخ ماندن پرسش‌هایی از این دست، خود پاسخ مناسبی است در چرایی نپرداختن به اخلاق در حوزه‌ فلسفه‌ اسلامی. این مسأله بیان شد تا رو