پاورپوینت کامل میرویم گل «شهروند» بچینیم! ۱۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل میرویم گل «شهروند» بچینیم! ۱۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل میرویم گل «شهروند» بچینیم! ۱۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل میرویم گل «شهروند» بچینیم! ۱۸ اسلاید در PowerPoint :

هیچ‌چیز به اندازه‌ی احساس تعلیق (سوسپانس موقعیت) برای انسان آزار دهنده نیست، البته اگر دچار شیزوفرنی نباشد !تعلیق به مفهوم سرگردانی میان زمین و هوا، میان واقعیت عینی و خیالات خمارگونه‌ی اتوپیایی، به گمانم از آویزان شدن از سقف هولناک‌تر است. آدم آویزان، دستکم به جایی بند است. لابد تعجب می‌کنید اگر ادعا کنم که بسیاری از مردم، چه بسا بدون آنکه خود متوجه باشند، در وضعیت تعلیق به سر می‌برند یا دستکم آویزانند! مگر تعلیق و «لنگ در هوایی» شاخ و دم دارد؟ همین که کسی نداند جایگاهش در تاریخ و جغرافیای زمانه‌اش کجاست، پی‌درپی این‌سو و آن‌سو سرک بکشد، دنبال جایی بگردد که اصلا معلوم نیست جای کیست، امروز به چپ، فردا به بالا و پس فردا به پایین و پسین فردا به راست بپیچد. گاهی آنچنان سر ذوق بیاید که پرچانگی‌اش گوش فلک را خسته کند، و گاه دیگر آن گونه در لاک سکوت فر رود که انگاری لال به دنیا آمده. از اینها با مزه‌تر این که از همه، جز شخص شخیص خودش ناخرسند و طلبکار باشد، همواره فقط غر بزند و چیزی هم عایدش نشود از این «غرولند غریزی»، به گمانم چنین پدیده‌ای «تندیس سوسپانس موقعیت» است در سپهر زندگی اجتماعی.

هیچ‌چیز به اندازه‌ی احساس تعلیق (سوسپانس موقعیت) برای انسان آزار دهنده نیست، البته اگر دچار شیزوفرنی نباشد !تعلیق به مفهوم سرگردانی میان زمین و هوا، میان واقعیت عینی و خیالات خمارگونه‌ی اتوپیایی، به گمانم از آویزان شدن از سقف هولناک‌تر است. آدم آویزان، دستکم به جایی بند است. لابد تعجب می‌کنید اگر ادعا کنم که بسیاری از مردم، چه بسا بدون آنکه خود متوجه باشند، در وضعیت تعلیق به سر می‌برند یا دستکم آویزانند! مگر تعلیق و «لنگ در هوایی» شاخ و دم دارد؟ همین که کسی نداند جایگاهش در تاریخ و جغرافیای زمانه‌اش کجاست، پی‌درپی این‌سو و آن‌سو سرک بکشد، دنبال جایی بگردد که اصلا معلوم نیست جای کیست، امروز به چپ، فردا به بالا و پس فردا به پایین و پسین فردا به راست بپیچد. گاهی آنچنان سر ذوق بیاید که پرچانگی‌اش گوش فلک را خسته کند، و گاه دیگر آن گونه در لاک سکوت فر رود که انگاری لال به دنیا آمده. از اینها با مزه‌تر این که از همه، جز شخص شخیص خودش ناخرسند و طلبکار باشد، همواره فقط غر بزند و چیزی هم عایدش نشود از این «غرولند غریزی»، به گمانم چنین پدیده‌ای «تندیس سوسپانس موقعیت» است در سپهر زندگی اجتماعی.

تفاوتی هم ندارد که در کدام قاره زندگی می‌کند. حتی مهم نیست که وضعیت معاش او چگونه است. به فرض که اوضاع و احوال مادی‌اش «کویت» باشد! چگونه می‌شود از چنبره‌ی کمند تاریخی «تعلیق موقعیت» رهایی یافت؟ بدون آنکه بخواهم نقش جهان‌بینی و ارزش‌های فکری و فلسفی و اخلاقی را در مقیاس شخصیت فردی آدم‌ها نادیده بگیرم، یا اثرگذاری سازوکارهای کلاسیک (جامعه‌ی سنتی) را در ایجاد و تحکیم «روح مشترک» کم اهمیت جلوه دهم، اما به گوا