پاورپوینت کامل طالقانی و تحقق اسلام در بستر زمان ۵۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل طالقانی و تحقق اسلام در بستر زمان ۵۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل طالقانی و تحقق اسلام در بستر زمان ۵۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل طالقانی و تحقق اسلام در بستر زمان ۵۳ اسلاید در PowerPoint :

یک بن‌بستی که در ما بود و شاید هم باشد این است که روشنفکر مذهبی وظیفه­ ی خودش را کار روی توحید، معاد و نبوت می ­دانسته است و این توقع بود که روحانیت روی احکام کار کند. در واقع یک مرز نانوشته ­ای بود و اتفاقاٌ زنده‌یاد مهندس سحابی هم این مرز را تأیید می­ کرد.

به نام مهربان­ترین مهربانان

«

وَکَذَلِکَ جَعَلْنَاکُمْ أُمَّهً وَسَطًا لِّتَکُونُواْ شُهَدَاء عَلَى‌النَّاسِ وَیَکُونَ الرَّسُولُ عَلَیْکُمْ شَهِیدًا» (بقره:۱۴۳

)

و بدین‌گونه شما را امتى میانه قرار دادیم، تا بر مردم گواه باشید و پیامبر بر شما گواه باشد

.

این آیه­ای که قرائت شد درباره جریان تغییر قبله است و اشاره به شهدایی می‌کند که دغدغه­مند هستند و مسائل را جدی می­گیرند. ایشان شهید بر مردم و ناظر مردم هستند و هم رسول بر اینان شهید و ناظر است. آیه خطاب به کسانی است که می­خواهند «امت وسط» ایجاد کنند. امت وسط امت بهینه، عدل و امت اعتدال است و میانگین افراط و تفریط نیست. شهید «فقهی» شهیدی است که در جبهه­ی جنگ و کارزارها به شهادت می­رسد، ولی شهیدی که در قرآن آمده الزاماٌ این نیست و طالقانی یکی از این شهداست که واقعاٌ شاهد اوضاع بود، شاهد نابسامانی­ها بود، شاهد تضادها و تبعیض‌های جامعه بود. به دلیل همین دغدغه­هایی‌که داشتند به نظر من عنوان شهید قرآنی عنوان مناسبی است برای ایشان. یک بخش عظیمی از زندگی من با مرحوم طالقانی بوده و اولین تحولی که از درس­های قرآن ایشان گرفتم در مسجد هدایت بود که با حالت خیلی عاشقانه­ای وقتی می‌گفتند الله‌اکبر، می­گفتند همه­ی چیزهای غیر از خدا را پشت گوش بیندازید؛ الله‌اکبر یعنی خدا بزرگتر است از امریکا و شوروی و شاه و بزرگتر از هر چیزی است که ما تصور کنیم و این تبیین ایشان از الله‌اکبر که امروزه جزء سنت به‌حساب می­آید، مدرن­ترین مضامین را داشت؛ یعنی این­که وقتی می­گوییم خدا بزرگتر از هر تصوری است که درباره حقیقت داشته باشیم، ما هیچ‌گاه به بن­بست نمی­رسیم، دینامیسم فکریمان الی‌الابد تضمین می­شود و هیچ‌گاه دچار دگماتیزم نمی­شویم. این یک بستری برای مبارزات سیاسی من شد و مبارزات سیاسی بسیاری دیگر. علت اینکه می­گویم طالقانی شهید بود و شهیدپرور بود این است که با تعلیم از الهامات ایشان نسلی پرورده شد که در آن ظلمات جامعه­ی ایران حاضر بودند به جریان شهادت بپیوندند؛ یعنی شهادت برایشان مثل آب خوردن بشود. در آن شرایطی که بنیاد شهید نبود و اجازه­ی ختمی برای شهدا داده نمی­شد و حتی محل دفن او هم معلوم نبود. اگر کسی ختمی برگزار می­کرد به زندان رفته و شکنجه می‌شد. شرایط بسیار هولناک بود، در آن شرایط طالقانی یک نسل شهیدپروری را به‌نام نسل «قرآن به صحنه» و نسل «قرآن راهنمای عمل» ایجاد کرد که رهگشایی و گره‌گشایی­های زیادی هم داشتند. سال ۵۲ در ملاقاتی در منزل ایشان، پرسیدند در زندان چه خبر است؟

گفتم ما یک بن بست­های ایدئولوژیک داشتیم، گفتند چه چیزی؟ گفتم ما یک‌سری کتاب­هایی می­خواندیم مثل راه‌ طی‌شده، ذره بی‌انتها، اسلام مکتب مبارز و انواع کتاب­هایی که تا آن موقع بود. می‌گفتم این کتاب­ها در حد نفی انکار است؛ یعنی می­رسیم به این­که نمی­شود خدا، قیامت و نبوت را رد کرد، ولی از این کتاب‌ها راه و روش ایجابی یا به قول آقای طالقانی «طریقت» نتیجه نمی‌شود. آقای طالقانی این مطلب را تأیید کردند و به نظر من آن کاری که ایشان در پرتویی از قرآن انجام دادند یک «تفسیر روش­مند» است. خیلی از مفسرین بزرگ و اندیشمندان ما معتقدند که قرآن، کتاب روش و استدلال نیست و به همین دلیل به سراغ کلید فهم‌ها و استدلال­های غیرقرآنی می­روند مانند منطق ارسطو، دیالکتیک و هرمنوتیک و امثال اینها. به هر حال ایشان معتقد بود که قرآن کتاب روش استدلال است. نمونه­ای از گره‌گشای­هایی که ایشان انجام دادند را بیان می‌کنم. مثلاٌ باب انفاق، در فقه ما باب بسیار نازکی است، و آن هم «نفقه در مقابل تمکین» می‌باشد. ولی طالقانی می­گوید وسیع­ترین باب در قرآن باب انفاق است و صرفاٌ مانند آموزش­های جاری ما به بیان خوب بودن انفاق اکتفا نمی­کند. در آموزش­های رایج و در بحث اخلاق صرفاً می­گویند انفاق خوب است، راستی خوب است، دروغ گویی بد است ولی روش ندارد. صرف بیان خوب‌بودن انفاق کافی نیست.

می­گویند در انفاق نباید به رخ کشید، انفاق نباید کسی را خودکم‌بین کند، چشمتان نباید پشت انفاق باشد و انفاق نباید منجر به آزار دیگری شود. انفاق مشروط نیست و نباید کسی را وابسته کند. این آیین نامه ­ها را مطرح می­کنند و منشأ جهان‌بینی آن را نیز مطرح می­کنند که مال، مال خداست؛ یعنی، خدا مالکی و کالا امانتی. وقتی ما چشمداشتی نداریم و وقتی ما دیگران را خودکم‌بین و وابسته نمی­کنیم بر اساس آیین‌نامه رفتار کرده­ایم. بانک جهانی به شرط وابستگی وام می­دهد؛ امریکا به شرط مواج‌کردن دلار وام می­دهد، ولی انفاق در قرآن هیچ شرطی ندارد. اما آنچه در آموزش­های جاری آمده متمرکز بر نفقه آن ­هم در مقابل تمکین می­باشد. با این نگاه هرکه پولدارتر است تمکین بیشتری هم می­طلبد. به نظر من به لحاظ ایدئولوژیک شاید منشأ فحشا همین باشد، البته صاحبنظران باید نظر بدهند

.

رهگشایی دیگر این‌که ایشان مطرح می­کنند اصلی‌ترین حکم قرآن، امت واحده است در صورتی‌که حکم اولیه در آموزش­های جاری، مالکیت نامحدود است. ایشان تأکید می­کنند که رشد و گسترش امت واحده، روح و حکم اولیه قرآن می­باشد. روح قرآن آیه پنج سوره قصص است «وَ نُرِیدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى‌الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی‌الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّهً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِینَ» و خواستیم بر کسانى‌که در آن سرزمین، فرودست شده بودند منّت نهیم و آنان را پیشوایان [مردم‏] گردانیم، و ایشان را وارث [زمین‏] کنیم،

سپس می­گویند اصلی­ترین انحرافی‌که در طول تاریخ پیدا شد عدول از امت واحده و پیدایش جامعه طبقاتی و پیدایش گودال­های طبقاتی بوده است. سپس ایشان یک چه باید کرد را برای طول تاریخ قرآنی مطرح کرده و بیان می­کنند اصلی­ترین کار، انفاق است تا به‌وسیله­ی آن این گودال­ها و اختلافات طبقاتی را پر کنیم و به امت واحد برگردیم.این یک گرهگشایی بزرگ است که روش می­دهد؛ به‌طورکلی آقای طالقانی اخلاقی روش­مند داشت

.

یک بن‌بستی که در ما بود و شاید هم باشد این است که روشنفکر مذهبی وظیفه­ ی خودش را کار روی توحید، معاد و نبوت می ­دانسته است و این توقع بود که روحانیت روی احکام کار کند. در واقع یک مرز نانوشته ­ای بود و اتفاقاٌ زنده‌یاد مهندس سحابی هم این مرز را تأیید می­کرد. مثلاٌ زنده‌یاد مهندس بازرگان در کتاب «راه طی‌شده» به توحید، نبوت و معاد می­پردازد.آیت‌الله بهشتی می­گفتند بازرگان یک‌تنه به اندازه­ی یک دایره‌المعارف روی اصول دین، آن هم به زبان فارسی کار کرده و هیچ‌کسی این کار را نکرده است. حوزه­ی روحانیت هم حوزه­ی احکام بود، ولی در پرتوی از قرآن، آقای طالقانی این مرز را به هم زده است و حتی در طلاق هم توحید، معاد و نبوت را نشان داده است. رحمت للعالمین بودن خدا را هم در طلاق و هم در ازدواج نشان داده است. و موج‌زدن جهان‌بینی در احکام فردی را نیز بیان کرده است. این‌گونه نیست که اینها فرع باشند و ما یک تقسیم‌بندی انجام دهیم و بگوییم اصول دین و فروع دین. پس نمازخواندن ما فروع دین نیست و به قول ایشان همین الله‌اکبر یک دنیا مطلب دارد. ایشان هنگام بیان باب صلاه می­گفتند اقم‌الصلاه؛ یعنی قیام به محتوای نماز، یعنی قیام به محتوای الله‌اکبر و قیام به محتوای ایاک نعبد و ایاک نستعین. اصلاٌ همه­ی مبارزات از اینجا نشأت می­گیرد. این یک بستر دینی برای تمام مبارزات سیاسی است

.

بحث تکامل آقای طالقانی یکی دیگر از گرهگشایی­های ایشان بود. ایشان این بحث را با الهام از قرآن مطرح کردند. نه آن تکامل داروینیستی که به داروینیسم اجتماعی، قانون جنگل و به استبداد می‌انجامد. هم در بحث صراط مستقیم و هم در بحث هبوط آدم مثال می­زنند و مسئله­ی تکامل را