پاورپوینت کامل کافکا و ادبیات مسیانیک ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کافکا و ادبیات مسیانیک ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کافکا و ادبیات مسیانیک ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل کافکا و ادبیات مسیانیک ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

۱ «در آستانه در اتاقی ایستاده‌ام تا وارد شوم. در مرحله اول باید هوایی را که با نیروی ۲۰ پوند در هر اینچ مربع بر بدنم گذاشته‌ام تحمل کنم که با سرعت ۲۰ مایلی در دقیقه دور خورشید می‌گردد …. آویزانم و با بادهوایی که هیچ کس نمی‌داند چند مایل در دقیقه از میان هر شکاف بدنم می‌وزد، این تخته استحکام مادی ندارد راه رفتن روی آن مثل راه رفتن روی دسته‌ای مگس است … به همین ترتیب شاید امیدوار باشم که یک نور باعث شود سرپا بمانم …. این رخداد نمی‌تواند نقض قوانین طبیعت باشد، بلکه یک همزمانی نادر است … عبور یک شتر از سوراخ بسیار بسیار آسان‌تر از عبور یک فیزیکدان از در است.»۱
متن بالا مشقات عبور یک فیزیکدان از در است. به نظر بنیامین در سراسر ادبیات هیچ متن ادبی وجود ندارد که به این گستردگی مهر کافکا را در خود داشته باشد، در عبور فیزیکدان از در یک بی‌یقینی وحشتناک وجود دارد از آن نوع بی‌یقینی که کافکا آن را «بی‌یقینی وحشتناک درونی‌ام» نام می‌دهد این بی‌یقینی به لحاظ فلسفه کافکایی از سرگشتگی آدمی و عدم تعیین وی حکایت می‌کند.
۲ «پاسی از شب گذشته بود که کا … از راه رسید. دهکده در برف انبوه فرو لمیده بود بر فراز قصر تپه هیچ چیز دیده نمی‌شد. مه و ظلمت آن را احاطه کرده بود. حتی کورسوی ضعیفی که از وجود قصر بزرگ در آنجا حکایت کند به چشم نمی‌خورد. کا مدت زیادی روی پل چوبی که جاده اصلی را به دهکده می‌پیوست ایستاد و به خلأ موهوم بالا سرش نگریست.»۲
قصر جایی آرمانی و دست‌نیافتنی است هنگامی که کا قدم به دهکده می‌گذارد مشاهده می‌کند که قصر در نقابی از مه غلیظ پنهان است و ظلمات آن را احاطه کرده است و دهکده خود در انبوهی از برف فرو لمیده است، به نظر سیاوش جمادی کلمات دو پهلویی که رمان قصر با آن آغاز می‌شود به سختی قابل ترجمه‌اند و بر معنایی معین دلالت ندارد «Finsterins علاوه بر معنای ظلمت بر ابهام، گرفتگی، کسوف، تهدید و ماتم نیز دلالت می‌کند خلأ (Leery) موهوم یا schein bare خوانده شده، این صفت برای امید موهوم، سعادت موهوم، تقدس ریایی، دلیل قلابی و طلای قلب نیز به‌کار می‌رود.»۳
نه‌تنها کلمات دو پهلو و معلق‌اند بلکه کا به عنوان مساح (نقشه‌بردار) که به قصر دعوت شده نیز معلق است زیرا به‌رغم ‌پذیرش کا توسط قصر به عنوان مساح، او قادر به رفتن به درون قصر نیست. خواننده به‌تدریج درمی‌یابد که دهکده با تمام اهالی آن نیز در تعلیقی مدام به‌سر می‌برند هنگامی که کا از «په‌پی» یکی از کارمندان بار در دهکده می‌پرسد تا بهار چه‌مدت مانده است پاسخ په‌پی به‌گونه‌ای است که گویا از چیزی عجیب‌وموهوم صحبت می‌شود «… زمستان ما طولانیست، یک زمستان بسیار طولانی و یکنواخت. ولی در این‌باره ما آن پایین شکایتی نداریم. ما در برابر زمستان آمادگی داریم. به هر حال یک وقتی هم بهار می‌آید و تابستان.»۴
۳ «مساله کافکا» موضوع بحث و نامه‌نگاری میان بنیامین و شولم شد به نظر شولم دنیای کافکا دنیای وحی است، وحی‌ای که نمی‌تواند تحقق یابد. به بیانی دیگر به نظر شولم شریعت یهودی دیگر برای دنیای مدرن معنایی ندارد اما بنیامین در آثار کافکا امیدهای کوچکی می‌دید که نشان از باور او به نوعی مسیانیزم بود «… تو مبنا را بر «عدم کشف شهود» و روند دادرسی موعود از منظر داستان قدسی آفرینش گذاشته‌ای. من مبنا را بر امیدی کوچک و واهی نهاده‌ام، بر مخلوقاتی که از یک طرف این امید را القا می‌کنند و از طرف دیگر بازتاب این توهم هستند.»۵
از طرف دیگر به نظر بنیامین کافکا «حقیقت را قربانی کرد تا بتواند به فرادهش و عنصر آگادایی دست بیابد. در اصل، آثار کافکا همه تمثیلی‌اند.»۶
به نظر بنیامین قربانی‌کردن حقیقت به منظور رسیدن به عنصر آگادایی نیز کار مهم کافکاست به بیانی ساده‌تر کافکا در حقیقت فرمی می‌یافت که در طی زمان به علت بی‌تحرکی محتوای خود را از دست داده بود و بنابراین دیگر محتوایی نداشت که انتقال یابد. به نظر بنیامین اهمیت کافکا در آن بود که او حقیقت را فدای عنصر آگادیک یا همان انتقال‌پذیری کرده بود. با یک تعبیر می‌توان تفاوت حقیقت با عنصر آگادایی را با تفاوت میان نماد و تمثیل شبیه دید «نماد حاکی از حضور، نزدیکی، وصل، کامیابی، غنا، یکدستی و وحدت است حال آنکه تمثیل مبین، فاصله، فراق، فراموشی، تفاوت، تفرقه و تکرار است.»
۴ نامه‌هایی به میلنا شرح گم‌گشتگی‌ها و دلباختگی کافکا به میلناست، این گم‌گشتگی گاه به تعویقی مرتبط می‌شد که کافکا خود مبادرت به «تعویق انداختن» می‌کند اساسا نامه‌نگاری آن هم نامه‌نگاری طولانی نوعی به تعلیق درآوردن گزندگی واقعیت و ایجاد انتظار است «خودداری کافکا از مواجهه با خانواده‌اش در بستر مرگ در عین عطش او برای این آخرین دیدار و زنجیره اشارات، ‌تم