پاورپوینت کامل دولت و ابزارهای الزام به شریعت ۳۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دولت و ابزارهای الزام به شریعت ۳۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دولت و ابزارهای الزام به شریعت ۳۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دولت و ابزارهای الزام به شریعت ۳۵ اسلاید در PowerPoint :

چرا ما توقع داریم یک‌باره همه احکام در سطح جامعه به اجرا درآید؟ و چرا معتقدیم که دولت اسلامی باید با بسیج همه امکانات خود، یک‌باره راه‌های مخالفت را به روی همه شهرندان ببندد؟ آیا “دیروز” نفرت از دین یک مانع موجّه برای صرف نظر کردن از اجرای شریعت بود، ولی “امروز” نفرت از دین محذوری ندارد؟

طرح مسأله

شهروندانی که در یک کشور زندگی می‌کنند، از نظر علائق و گرایش‌های دینی متفاوت اند، و حتی اگر قاطبه آنان پیروِ یک مذهب باشند، باز هم از نظر عمق ایمان یکسان نبوده و در پای بندی به دستورات دینی، برخی ضعیف و یا متوسط‌اند. در این صورت چگونه می‌توان حکومت را مسئول اجرای شریعت در جامعه دانسته تا دینی زندگی کردن را در میان شهروندان، رواج دهد و آنان را به رعایت موازین شرعی در رفتارهایشان وادارد؟

سکولارها، چون دخالت حکومت در امور دینی را نمی‌پذیرند و دین را هم موضوعی شخصی قلمداد می‌کنند، پاسخ روشنی به این سؤال دارند و به طور کلی چنین مسئولیتی را از دولت نفی می‌کنند، ولی مسلمانانی که به شریعتی فراگیر در امور دنیوی باور دارند و حکومت را هم نسبت به شریعت بی‌تفاوت نمی‌دانند، چه پاسخی داشته و چه راهکاری ارائه می‌کنند؟

قاعدتاً در این باره دو راهکار اساسی وجود دارد: یکی آن که چون حکومت دینی همه “اهرم‌های قدرت” را در اختیار دارد، لذا باید آن‌ها را به کار گرفته تا دین را در “زوایای زندگی” شهروندان وارد و حاکم سازد. حکومت علاوه بر ابزار پلیس و نیروهای امنیتی، از ابزارهای مادی و اقتصادی و فرهنگی هم برخوردار است، و وقتی این مجموعه در یک مدیریت متمرکز و هماهنگ عمل کند، جلوی خلاف شرع گرفته می‌شود. تصور کنید که از یک سو پلیس با افراد بدحجاب برخورد کند، و از سوی دیگر در ادارات به آن‌ها خدمتی ارائه نشود، و از سوی دیگر، از ورود آن‌ها به فضاهای عمومی مانند پارک و سینما، جلوگیری گردد، و از سوی دیگر آن‌ها از خدمات عمومی، مانند مترو محروم شوند، و از سوی دیگر، در دبیرستان و دانشگاه، از ورود یا ادامه تحصیل آن‌ها ممانعت بعمل آید و از سوی دیگر…..، قهراً کسی جرأت بدحجابی نخواهد داشت، و همین‌طور گناهان علنی دیگر.

راهکار دوم آن است که دولت باید زمینه‌های دینی زندگی‌کردن مردم را با استفاده از ابزارهای فرهنگی و تقویت ایمان فراهم آورد و استفاده از ابزارهای دیگر، به “شرایط خاص” که زمینه‌های موفقیت آن وجود دارد و در عمل به تقویت بنیاد اعتقادی و اخلاقی شهروندان می‌انجامد، محدود است. این مقاله، در صدد تبیین و استدلال بر نظریه دوم است و در ضمن به نقد و بررسی نظریه اول نیز می‌پردازد.

فلسفه ارائه تدریجی شریعت

از نظر تاریخی مسلم است که پیامبر خدا، احکام اسلامی را به “تدریج” به مردم اعلام کرد و در حالی که در سال‌های اولیه بعثت، تکالیف و وظایف مسلمانان بسیار اندک و محدود بود، در سال‌های بعد، آرام آرام، گستره شریعت، توسعه یافته و بر احکام افزوده گردید.

ولی آیا این شیوه تشریع و بیان، یک حادثه اتفاقی بود که ارزش تحلیل و تأمل ندارد!؟ و یا این شیوه ناشی از آماده نبودن قوانین و احکام مورد نیاز انسان‌ها و در نتیجه معطل شدنِ آن‌ها بود!؟ و یا تأخیر در تشریع برخی احکام به دلیل ابهام در تصمیم گیری تردید و در جَعل آن‌ها بوده است!؟ و یا شارع در اعلام یک‌باره و تشریع دفعی احکام، احساس ترس و نگرانی می‌کرده و از جرأت و جسارت لازم برای گفتن صریح و سریع برخی تصمیمات، برخوردار نبوده است!؟ و یا….

متفکران اسلامی که به “حکمت الهی” در تشریع اعتقاد دارند، هیچ یک از این احتمالات را مطرح نکرده و نمی‌کنند، از نظر آن‌ها، “تدریج در تشریع” مبتنی بر یک “درک حکیمانه” و نگاه واقع بینانه به وضع زندگی بشر است. زیرا اگر “شریعت” باید به اقتضای “طبیعت” بشر باشد، چون تغییر خلق و خو، و تصحیح رفتارها، امری تدریجی است، لذا شریعت هم باید با رعایت آن “تدریجی” بیان شود تا به مرور زمینه‌های عینیت یافتن آن به وجود آید. دانشمندان اسلامی که نگاه عاقلانه به فقه و نگاه حکیمانه به تشریع دارند می‌گویند: تشریع دفعی و یک‌باره احکام در آغاز بعثت، و در حالی که هنوز روحیات جاهلیت و سنن جاهلی در بین تازه مسلمانان رسوخ داشت، عملاً آرمان پیامبر را به “شکست” می‌رساند، زیرا مسلمانان که “تحمّل” مدلِ جدید زندگی را نداشتند، نه تنها آن را نمی‌پذیرفتند، بلکه از بقیه اعتقادات دینی هم عقب نشینی کرده و آئین جدید را به کلی طرد می‌کردند. پس پیامبر با توجه به”اصل تدریج”، با مردم و برخی از رفتارهای غلط آن‌ها همراهی می‌کند تا به مرور زمینه‌های جایگزین کردن مدل جدید زندگی فراهم شود.

خوشبختانه این موضوع مهم که الهام بخش “شیوه اجرای احکام دینی” است در علوم مختف اسلامی از جمله کلام، تفسیر، حدیث، فقه، و اصول مورد توجه علماء قرار گرفته و هر کدام از زاویه ای، آن را مطرح و تأیید کرده‌اند.

میرزای قمی از جنبه سیاسی به موضوع نگاه می‌کند و می‌گوید:

“پیامبر در آغاز با مدارا و مسامحه با توانگران و منحرفان برخورد می‌کرد تا تدریجاً بر قوّت اسلام افزوده شده و بنیان جامعه اسلامی قدرت یابد.” (قوانین المحکمه، ج۴، ص۳۹۳)

میرزای آشتیانی نگاهی ترتیبی به موضوع دارد و می‌گوید:

“اسلام احکام خود را تدریجاً ارائه کرده تا در مردم میل و رغبت به پذیرفتن آن‌ها به وجود آید، چرا که اکثر انسان‌ها انگیزه‌های قوی برای تن دادن به تکال