پاورپوینت کامل آیا می توان سینما را فلسفی دید؟ ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیا می توان سینما را فلسفی دید؟ ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیا می توان سینما را فلسفی دید؟ ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیا می توان سینما را فلسفی دید؟ ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

فیلم به مثابه فلسفه، شایسته اندیشیدن است اما فلسفیدن در باب فیلم در واقع حاکی از جدی گرفتن برخی زوایای آشکار و پنهانِ انتزاعی فیلم است. اغلب تصور می شود که فلسفه خشک و فنی است، با مسائل انتزاعی و اصول کلی سر و کار دارد و از آنچه در سینما تا به این حد ملموس و بی واسطه به نمایش درمی آید بسیار دور است. فیلم حاکی از واقعیتی حقیقی یا خیالی است که معنایی را در بر دارد و فلسفه در این میان می کوشد تا به قدر توان معنای آن را آشکار کند. فلسفه فیلم (filmosophy) مطالعه فیلم به عنوان اندیشیدن است و تئوری هستی فیلم و فرم فیلم، هر دو را در برمی گیرد.

فیلم به مثابه فلسفه، شایسته اندیشیدن است اما فلسفیدن در باب فیلم در واقع حاکی از جدی گرفتن برخی زوایای آشکار و پنهانِ انتزاعی فیلم است. اغلب تصور می شود که فلسفه خشک و فنی است، با مسائل انتزاعی و اصول کلی سر و کار دارد و از آنچه در سینما تا به این حد ملموس و بی واسطه به نمایش درمی آید بسیار دور است. فیلم حاکی از واقعیتی حقیقی یا خیالی است که معنایی را در بر دارد و فلسفه در این میان می کوشد تا به قدر توان معنای آن را آشکار کند. فلسفه فیلم (

filmosophy

) مطالعه فیلم به عنوان اندیشیدن است و تئوری هستی فیلم و فرم فیلم، هر دو را در برمی گیرد. فیلموسوفی در پی فلسفه فیلم بودگی است. در فیلموسوفی پیش فرض های زیباشناختی و شناخت شناسی وارد میدان می شوند و فیلم به مثابه فرآیندی اندیشگون مد نظر قرار می گیرد. در فیلموسوفی آنچه واجد اهمیت بی چون و چراست همانا اندیشیدن است. اما هستند فیلسوفانی که هنگام ارائه نظام فلسفی خویش از تصور بصری بهره برده اند و ذهن مخاطب را با تصاویری هرچند انتزاعی درگیر ساخته اند. اساسا گمان می شود که تصورات، ملموس و جزیی هستند در حالی که فلسفه با امر انتزاعی و کلی سر و کار دارد. این یک پیشداوری است که احتمالابه یک سنت فلسفی کهن بازمی گردد، به افلاطون فیلسوف یونانی. افلاطون در کتابش جمهوری، اسطوره یی قدرتمند و تسخیرکننده را تدوین کرد، اسطوره غار. اسطوره غار برای بسیاری از علاقه مندان حوزه فلسفه سینما به عنوان الگویی برای روشن بینی فلسفه سینما تلقی می شود. افلاطون در این اسطوره از تصویری آشکار استفاده می کند تا موضوع فلسفی خودش را روشن و معنایی از آنچه را می خواهد بگوید، منتقل کند. تصویری که افلاطون به کار می برد، توهم یا نمایش نیست که ما باید به اکراه چشمان خود را بر آن ببندیم تا فلسفیدن را بی آغازیم.

فلسفه فیلم زیرشاخه یی از زیبایی شناسی یا فلسفه هنر است که درباره ماهیت فیلم به عنوان یک رسانه هنری تامل می کند. اما هنگامی که فلسفه فیلم به عنوان یک زیرشاخه مستقل در زیبایی شناسی، استقلال خود را به دست آورد پرسش درباره شکل آن سر برمی آورد. به این معنی که فلاسفه با موضوع چگونگی تاسیس فلسفه فیلم به عنوان یک رشته برای مطالعه سر و کار دارند. نقش تفسیر فیلم در این رشته چیست؟ مطالعه هر فیلم خاص چگونه با مباحث تئوری چنین رسانه یی پیوند برقرار خواهد کرد؟ و درباره فلسفه درون فیلم چطور یعنی نحوه عامیانه اندیشیدن فلسفی درباره فیلم؟ آیا مدل واحدی وجود دارد که بتواند خصیصه این قلمرو تازه احیا شده تحقیق فلسفی را بنمایاند؟ روش عمومی اندیشیدن درباره فلسفه فیلم عبارت است از مدل سازی برای آن بر مبنای نظریه پردازی علمی. اگرچه اختلافاتی درباره جزییات دقیق چنین طرحی وجود دارد، اما هواداران آن اصرار دارند که مطالعات فیلم چونان یک رشته علمی با ارتباطی در خور نظر و عمل نگریسته شود. می توان گفت فلسفه فیلم رویکردی تئوریک به فیلم است که از آن به عنوان یک شکل هنری پرسش می کند. از آنجا که سینما در میان هنرها قدمت زیادی ندارد و هنر هفتم یعنی رشته یی که بعد از شش هنر اصلی به این نام مفتخر شده، طبیعی است که قبل از سینما، فلسفه با هنرها ارتباطی داشته است. همان طور که گفته شد فلسفه فیلم زیرحوزه یی از فلسفه هنر یا زیبایی شناسی است. البته این امر به آن معنا نیست که این رشته به موضوعات متافیزیکی (هستی شناختی) معرفت شناختی یا اخلاقی فیلم نمی پردازد بلکه این موضوعات در پس زمینه فیلم به عنوان شکلی هنری مطرح می شوند.

هوگو مونستربرگ، نخستین فیلسوفی که به نوشتن کتابی درباره فیلم دست زد، تلاش کرد فیلم را از طریق ادوات فنی ای که برای روایت کردن به کار می گرفت از دیگر هنرها متمایز کند. فلاش بک ها، کلوزآپ ها (نمای نزدیک)