پاورپوینت کامل جامعه «توسعه زده» ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جامعه «توسعه زده» ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جامعه «توسعه زده» ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جامعه «توسعه زده» ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

چیزهایی که قبلاً کمیاب بودند، پریاب شده اند و البته، کم قدر؛ هنرپیشه ها، فوتبالیست ها، سیاستمداران، استادان، دانشجویان، دانشمندان، …، مانند هر چه که پریاب شود، کم قدر شده اند.

‏ قضیه

‏•‏ برای بسیاری از افراد، شرایط امروز، شرایط غریبی است.

•‏ چیزهایی که قبلاً کمیاب بودند، پریاب شده اند و البته، کم قدر؛ هنرپیشه ها، فوتبالیست ها، سیاستمداران، استادان، دانشجویان، دانشمندان، …، مانند هر چه که پریاب شود، کم قدر شده اند.

•‏ زمانی، برخی که قدر و قیمت هنرپیشگی را دیده بودند، تصمیم گرفتند تا هنرپیشه شوند. ولی وقتی هنرپیشه شدند، بسیاری دیگر هم هنرپیشه شده بودند. و چون هنرپیشه به رغم پیشین کمیاب نبود، دیگر از آن همه قدرشناسی خبری نبود. حتی همان هنرپیشه های قدیمی هم متعجب شدند که چرا به قدر قبل، قدر نمی بینند. و بدین سان، ملول، به گوشه ای پناه بردند تا دیگر در چشم نباشند.

•‏ همین وضع، برای سایر «چیز»ها و «انسان»های پریاب شده روی داده است. زمانی، سیاست پیشگان، جماعت قلیلی بودند که البته قدرهای بسیار می دیدند. ولی امروز، برنامه «مناظره»، سیاست مداران را از جای خود بلند می کند، پشت تریبون می برد، پس از انقضای وقت دو دقیقه ای، دستور توقف کلام می دهد، و خلاصه همان سیاستمدارانی که تا اندکی پیش، قدر بسیار می دیدند را به ابزارهای دست یک مجری تلویزیونی بدل می کند. این مجری، حتی به هشت کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری، تصاویری را بر سبیل تست روانشناسی رورشاخ نشان می دهد، و آن ها را سوژه تحلیل روانشناسان می کند، تا مردم به چشم ببینند که تا چه اندازه بدبینی و سیاه نمایی در جانشان رسوخ کرده است. خلاصه سیاستمداران والامقام پیشین، به ابزار دست مرد رسانه ای بدل می شوند. برخی از آن ها، در همان برنامه از کوره در می روند، و روند برنامه را منافی شان خویش اعلام می دارند، و برخی هم ناگفته، این را می فهمانند.

‏‏ بحث اول: پساکمیابی

‏•‏ ما، موقتاً به مرحله ای از پساکمیابی وارد شده ایم، و نتیجه این پساکمیابی در مورد انسان ها، کم شدن قدردانی ها بوده است.

•‏ و نشان بارز کم شدن قدردانی ها، رواج زبان فارغ از ادب است. کسانی که تا دیروز در اخبار، با عنوان و پیشوند، «آقای»، «حجت الاسلام» «آیت الله»، «جناب»، «دکتر»، «مهندس»، … خطاب می شدند، امروز، در بیست و سی، بدون آل و القاب روایت می شوند

•‏ و آن ها که به قدر بسیار کمی قدر دانسته می شوند، یکی یکی آزرده شدند و کنار رفتند؛ یک نحو زهد و کناره گیری اجباری.

•‏ امروز، دیگر اغلب آن ها که فضیلتی دارند، دوست ندارند، «چهره» شوند. «چهره» شدن و جلوی چشم بودن، هزینه ای از جنس بدنامی و مفتضح شدن دارد، که آن ها دیگر خواهان آن نیستند. دیگر، غالباً کسی دوست ندارد که کاندیدای ریاست جمهوری باشد، چون در برنامه ای مانند «مناظره» مفتضح می شود. امروز، کسی دوست ندارد، فوتبالیست نام آوری شود، چرا که اسیر برنامه «نود» می شود. امروز کسی دوست ندارد، دانشمند مشهوری شود، چرا که اسیر برنامه گفتگوی شبکه چهار یا مناظره شبکه یک می شود و آن جا هم افتضاح بازار است.

•‏ نحوی از زهد ناچار، برای این مردمان رقم خورده است.

‏‏ بحث دوم: نهیلیسم

‏•‏ با این شرایط، به نظر می رسد که زمینه برای انحطاط فراهم می شود. در شرایطی که آن چه قدر می بیند یا لااقل شماتت نمی شود، بی بو و

بی خاصیت بودن است، و هر که حرف و طرحی برای گفتن دارد، به سوژه منفی روزنامه نگاران و اصحاب رسانه بدل می شود، همه سر خویش می گیرند و به کار خویش می روند.

•‏ اندکی نامجو پیدا می شوند که عمدتاً نه از سر فضیلت، بلکه از سر جاه طلبی نافرهیخته، در موقعیت های حساس می نشینند تا در نبود مدعیان اصلی، موقتاً خودی نشان دهند. البته آن ها هم پس از مدت کوتاهی درمی یابند که خبط غیر قابل جبرانی مرتکب شده اند.

•‏ این شرایط، یعنی انحطاط پس از شکوفایی، دغدغه مجموعه ای از نظریه پردازان اجتماعی از عبدالرحمن ابن خلدون و جیامباتیستا ویکو و الکسی دو توکویل، تا نوربرت الیاس و زیگمونت باومن بوده است. برای آن ها این سئوال مطرح است که چرا تاریخ، خصلتی دوری دارد، و پس از آن که توسعه به سطح معینی رسید، سرازیر می شود.

•‏ شرایطی که در اروپای پایان قرن هیجدهم، اروپای پایان قرن نوزدهم و اروپای پایان قرن بیستم روی داد. این پایان قرن ها، توالی هایی از رسیدن توسعه به آستانه های نهیلیسم بود، که هر بار پس از روی د