پاورپوینت کامل حکیم سنایی و حکمت عملی ۵۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حکیم سنایی و حکمت عملی ۵۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حکیم سنایی و حکمت عملی ۵۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حکیم سنایی و حکمت عملی ۵۲ اسلاید در PowerPoint :

بخش اول – ترجمه عبدالمحمد روح‌بخشان: اشاره: پروفسور شارل هانری دو فوشه کور متخصص زبان و ادبیات فارسی واستاد برجسته و بازنشسته‌ دانشگاه پاریس۳( سوربن جدید) است. وی در الجزایر، تونس و لیون فرانسه به آموزش علوم دینی و زبان عربی پرداخت و سپس به فراگیری زبان و ادبیات فارسی روی آورد و از سال ۱۳۴۳ تحصیلات رسمی خود را در سوربن شروع کرد و رساله‌ دکتری خود را در زمینه‌ «اخلاقیات در ادبیات فارسی از آغاز تا پایان قرن هفتم هجری» نوشت. فوشه کور از سال ۱۹۷۵ تا ۱۹۷۹ رئیس انجمن ایران‌شناسی فرانسه در ایران بود و در سال ۱۹۷۸ مجله‌ سالانه‌ «چکیده‌های ایرانی» را بنا نهاد.

بخش اول – ترجمه عبدالمحمد روح‌بخشان: اشاره: پروفسور شارل هانری دو فوشه کور متخصص زبان و ادبیات فارسی واستاد برجسته و بازنشسته‌ دانشگاه پاریس۳( سوربن جدید) است. وی در الجزایر، تونس و لیون فرانسه به آموزش علوم دینی و زبان عربی پرداخت و سپس به فراگیری زبان و ادبیات فارسی روی آورد و از سال ۱۳۴۳ تحصیلات رسمی خود را در سوربن شروع کرد و رساله‌ دکتری خود را در زمینه‌ «اخلاقیات در ادبیات فارسی از آغاز تا پایان قرن هفتم هجری» نوشت. فوشه کور از سال ۱۹۷۵ تا ۱۹۷۹ رئیس انجمن ایران‌شناسی فرانسه در ایران بود و در سال ۱۹۷۸ مجله‌ سالانه‌ «چکیده‌های ایرانی» را بنا نهاد. او از متخصصان شعر سنتی فارسی است و چندین کتاب و مقاله در این زمینه منتشر کرده است. پژوهش در ادبیات فارسی در طول بیش از سی سال، وی را چنان به حافظ نزدیک کرد که دست به ترجمه‌ دیوان کامل حافظ زد. آنچه در پی می‌آید، بخشی نسبتاً تلخیص‌شده از کتاب «اخلاقیات» اوست که به همت نشر دانشگاهی وارد بازار کتاب شده است و بدین وسیله یاد مترجم پرتلاش، شادروان روح بخشان را گرامی می‌داریم.

***

اخلاق فی نفسه برای همه انسانهاست و نویسندگان هم خطاب به همه انسانها کتاب نوشته‌اند. در عین حال هیچ یک از آنان نتوانسته‌است محیطی را که در آن می‌زیسته و برای افراد آن می‌نوشته، به کلی نادیده بگیرد. و این امری طبیعی است، یعنی که خاص طبیعت انسان است. اندرزها، در بهترین‌ حالت، می‌توانستند تعداد هر چه بیشتری مخاطب را هدف قرار دهند و به آنان دست یابند؛ اما این کار به بهای ساده‌گرایی و کلی‌گویی انجام می‌گرفت، به گونه‌ای که جز از طریق دسته‌بندی ضروری‌ترین احکام خود به دسته‌های عمده، معنا نمی‌یافتند.

تلاش کیکاووس [در قابوسنامه] معطوف به این امر بود که اخلاق خود را بر محور مفهومی که می‌خواست به کمک آن از محیط خویش فراتر رود، یعنی مفهوم‌ «جوانمرد» متمرکز و استوار کند. یک نسل بعد از او تصوف در سایه وجود غزالی تبدیل به مکتبی شد که اخلاق سنتی و بر مبنای یک رساله مهم به زبان فارسی، بر محور آن سامان گرفت؛ اما «نصیحه‌الملوک»‌ها یک مورد خاص را تشکیل می‌دهند، زیرا درست است که هدف نهایی آنها اخلاقمند کردن جامعه است، اما پیش از آن می‌کوشند تا به قدرتی که جامعه را اداره می‌کند نزدیک گردند. اما پس از غزالی چنین می‌نماید که سعدی بزرگترین مؤلف در اخلاق سنتی است. لکن پیش از رسیدن به سعدی باید دید که آیا در فاصله این دو شخصیت مؤلفان دیگری هم بوده‌اند که اخلاق را موضوع اصلی آثار خود کرده‌اند یا نه.

باغ‌واقعیت‌های سنایی

نخستین مؤلف از این دست که پس از غزالی بازمی‌‌یابیم، شاعری است که عادتاً او را در زمره مؤلفان صوفی جای می‌دهند. همراه او یک سیمای کاملاً خاص و نمونه وارد عالم ادبیات فارسی می‌شود که همانا چهره صوفی وابسته به دربار است. در حالی که این شخص می‌کوشید تا کار قطع علایق را به دیار بکشاند و آن را در آنجا گسترش دهد، دربار توانست او را به خود بپیوندد. او همان «آیینه‌دار» است که نظامی از او یاد ‌کرد و حقیقت باطن قدرتمندان را به ایشان نشان داد و سرود :

آینه، چون نقش تو بنمود راست

خودشکن، آیینه شکستن خطاست

اثر عمده سنایی یعنی «حدیقه‌الحقیقه» نمی‌تواند یک رساله صوفیانه نباشد. این مثنوی بلند یازده هزار بیتی دقیقاً مبتنی بر اقرار عملی وحدت الهی( توحید) و شرح عوارض و تبعات عمده آن برای فرد مسلمان است. اما این کتاب سرمنشأ دو سنت ادبی متفاوت شده است: یکی اخلاقی و دیگری صوفیانه یا عارفانه. این سنت دوم از طریق سلسله بسیار معروف شاعرانی نظیر عطار و علی‌الخصوص مولوی که خود را دنباله‌رو سنایی شمرده‌اند، به ما رسیده است. و این بدان معنی است که این کتاب در هر دو وجه اخلاقی و عرفانی‌اش به خوبی شناخته شده و پذیرفته آمده بوده است.

سنایی در مقدمه‌ای که به نثر بر حدیقه‌الحقیقه نوشته است، جزئیات جالب توجهی به دست داده است. او مدتی دراز را در خراسان گذراند و در آنجا به محافل علمی و متصوفه رفت و آمد داشت و چون از آنجا باز آمد، رخت اقامت در غزنه افکند و مورد احترام امیرغزنوی آن زمان یعنی بهرامشاه که از۵۱۲ تا ۵۴۷ سلطنت کرد، قرار گرفت. در غزنه یکی از دوستان و حامیان سنایی او را بر آن داشت تا قطعات مختلفی را که سروده یکجا گرد آورد و بر یک وزن کند. سنایی این رأی را پذیرفت و به کار پرداخت، اما چنین می‌نماید که کتابش ناتمام مانده است.

«حدیقه» یک گردآوردنده اولیه داشت که با سنایی آشنا بود. وی نقل کرده که سنایی تألیف کتابی کرده بود به نام فخری نامه که ‌آن را به فخر‌الدین بهرامشاه هدیه کرد و آن را حدیقه‌الحقیقه نامید. این شعر دشمنی برخی از حسودان را برانگیخت و ده هزار بیت از آن برای وارسی صحت عقاید مصنّف آن به بغداد فرستاده شد. در این میان سنایی درگذشت و فقط پنج هزار بیت از اشعارش در دربار حفظ شد؛ لذا محمد بن علی الرفا به گردآوری قطعات پراکنده حدیقه کمر بست. آنگاه آن را به چندین بخش و فصل تقسیم کرد تا مطالعه‌اش آسان گردد، و عنوانی هم بر آن گذاشت. او مقدمه‌ای را که خود سنایی به نثر املا کرده بود، درصدر کتاب قرار داد. این کار در صبح همان روزی که سنایی چشم بر عالم فرو بست، انجام گرفت.

چنین می‌‌نماید که حدیقه خیلی زود استنساخ شده و دست به دست گشته است. مترجم فارسی «کلیله و دمنه» که کارش را در سال ۵۳۸ به پایان برده، در چند جا از حدیقه نقل کرده است. قدیمی‌ترین نسخه خطی مورخ کتاب بنابر قول مصحح در سال ۵۵۲ تحریر یافته است. پس بدین‌سان با متنی سروکار داریم که ظاهراً پس از مرگ سنایی گردآوری و مرتب شده است. اما این متن از تجانس و همخوانی آشکاری در سبک و محتوا برخوردار است که بسیار خصوصی و شخصی است، و اگر در متن دستکاری شده باشد، قطعاً خیلی زود و به دست اطرافیان سنایی انجام گرفته است، به گونه‌ای که حتی اگر همه حدیقه‌الحقیقه از خود سنایی نباشد، حداقل مبیّن افکار کسانی است که گرداگرد استاد به سر می‌برده‌اند و به او نزدیک بوده‌اند.

سنایی در مقام پیشگامی برجسته در تاریخ ادبیات و مسلک صوفیانه به زبان فارسی، جایگاه بزرگی دارد و لذا مطالعاتی که درباره آثار او انجام گرفته‌اند، به تعلیمات صوفیانه‌اش محدود مانده‌اند. اما خوشبختانه دوبروین در مقاله‌ای عقیده خود را مبنی بر تنوع فکری سنایی، حداقل در حدیقه مطرح کرده است. دوبروین پس از اشاره به پیچیدگی اثر و روشهای گوناگونی که مصنفان بعد در الهام از آن در پیش گرفته‌اند، به نتیجه‌ای رسیده که ما کاملاً آن را می‌پذیریم و آن این است که باید این اعتقاد را که زندگی سنایی از دو نیمه (یک نیمه لامذهبانه و یک نیمه قدیسانه) تشکیل شده است، کنار نهاد و زندگینامه او را از نو تدوین کرد، آن هم بر این پایه که او هنر شعری خود را در خدمت موعظه دینی که آیین آن را به گونه‌ای خاص و کاملاً شخصی پذیرفته بوده، نهاده بوده است.

سنایی: صوفی، اهل دربار و شاعر

سنایی توانست در آن واحد هم شاعری حرفه‌ای باشد و هم اهل دربار و هم صوفی آزاده. او در بزرگترین اثرش یعنی حدیقه‌الحقیقه که تا پایان عمر بر سر آن کار کرد، چنین نموده می‌شود. این که او شاعر بوده، از وجه تاریخی بسیار مهم است: اشاعه دیرپای یک تفکر در قرون وسطی جز از راه شعر تحقق نمی‌یافت؛ از این جهت او دارای جایگاهی