پاورپوینت کامل سغدیان در ترازوی تراز ۳۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سغدیان در ترازوی تراز ۳۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سغدیان در ترازوی تراز ۳۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سغدیان در ترازوی تراز ۳۵ اسلاید در PowerPoint :

سرزمین تراز / طراز یکی از پایگاههای مشترک فرهنگی ایران و قزاقستان است و دیرینگی آن به روزگاری بس کهن باز می‌گردد. این شهر امروزه در جنوب قزاقستان و نزدیک مرز قرقیزستان واقع شده است.

همه را رو به سوی کعبه و لیک

دل سوی دلبران چین و طراز

(سنایی)

سرزمین تراز / طراز یکی از پایگاههای مشترک فرهنگی ایران و قزاقستان است و دیرینگی آن به روزگاری بس کهن باز می‌گردد. این شهر امروزه در جنوب قزاقستان و نزدیک مرز قرقیزستان واقع شده است.

قزاقستان

اقوام کیمری در حدود ۱۰۰۰ قبل از میلاد در منطقه قفقاز و سرزمین های شمال آن می زیستند. به نظر هرودت خاستگاه اصلی آنها بخشی از دشتهای قزاقستان بوده و زبان آنها نیز احتمالا یکی از زبانهای ایرانی بوده است. کیمری ها مردمانی کوچ نشین و سوارکار از تبار هند و اروپایی بودند.

کیمری ها در نقش ظرفی از پونتی اواسط قرن ششم ق

‌

م.

پس از کیمری ها سکاها بر این سرزمین مهاجرت کردند. سکاها یکی از قبایل ایرانی تبار بودند که از سد هشتم قبل از میلاد در سراسر آسیای میانه پراکنده شدند و فرهنگ و تمدن ایرانی را در این مناطق گسترش دادند. آغاز تاریخ سکاها را حدود ۱۷۰۰ ق م. می دانند که همزمان با نخستین مهاجرت طوایف هندو اروپایی به سوی قفقاز بوده است. این مهاجران از ینی سئی به غرب آلتایی و به سوی قفقاز رفتند. آن‌ها اقتصادی ویژه خویش به وجود آوردند، و برخی از آنها به‏ صورت کشاورز در دره‏ های حاصلخیز سکونت اختیار کردند و گروهی دیگر به صورت‏ شکارچی و بدویان گله‏ دار، در دشت‏ها و استپ های آسیای میانه اقامت گزیدند. کتیبه های آشوری مربوط به سده های هشتم ق

‌

م. از سکاها یاد کرده اند.

کمانداران سکایی (قرن چهارم ق م.)

هرودت در کتاب چهارم خود از سکاها یاد می کند. وی از جمله اشاره می کند که سکاها ابتدا در آسیا سکونت داشتند سپس بوسیله ماساگت ها به سوی جیحون و به سرزمین کیمری ها رانده شدند و سرانجام به قفقاز رسیدند. گروهی از سکاها در عهد مادها به فلات ایران آمدند و در بخشی از فلات ایران ساکن شدند و این منطقه به نام آن ها سکستان / سیستان خوانده شد.

نقش برجسته شاه سکاها که توسط پارس ها اسیر شده از کتیبه داریوش در بیستون

گروه دیگری از سکاها احتمالا در غرب ایران سکونت کردند و این سرزمین را به نام آنان سکزی یا ساکز خواندند که اکنون به نام سقز شناخته شده است. بنابر نظر گیرشمن سکاها در زمان اشغال ایران، سَقِز، ناحیه‌ای از کردستان را پایتخت خود قرار دادند. چنانکه اثاری از ایشان در آن حوالی پیدا شده و گویند که کلمه (سقز)، مشتق از اسم سکا است.

سرزمین سکاها در قرن اول ق م.

اما سغدیان مهمترین و تاثیرگذار ترین اقوام ایرانی در دشتهای قزاقستان و از جمله در شهر طراز به شمار می روند. این قوم که غالبا به امر تجارت می پرداختند فرهنگ های شرق و غرب را از طریق جاده ابریشم به یکدیگر متصل کردند. زبان سغدی که یکی از زبانهای ایرانی میانه شرقی است حاوی آثار بسیار گسترده و متنوع ایرانی است و به عنوان زبان میانجی از سد ششم تا دهم میلادی در سراسر جاده ابریشم به کار رفته است. با گسترش زبان فارسی دری از سده ده میلادی به تدریج از اهمیت زبان سغدی کاسته شد و در پی آن زبان های عربی و ترکی جای آن را گرفت. با این همه آثار زبان سغدی در شهرهای سمرقند و بخارا در ازبکستان ادامه یافت و تا امروز نیز با نام زبان یغنابی در بخش هایی از در رودخانه زرافشان در تاجیکستان به حیات خود ادامه داده است.

* موقعیت شهر طراز در نقشه قزاقستان

سرزمین سغد در مسیر جاده ابریشم واقع بود و بازرگانان آن نقش چشمگیری در گسترش فرهنگ و تمدن ایران در آسیای میانه ایفا کردند.

طرحی از شهر طراز

در روزگار باستان طراز در منطقه شمال سرزمین سغد قرار داشت و ساکنانش عمدتا سغدیان بودند. همانطور که اشاره شد، سغدی‌ها قومی ایرانی نژاد بودند که به زبان سغدی تکلم می‌کردند. این قوم از هزاره دوم پیش از میلاد در دره رودخانه زرافشان و سرزمین های اطراف آن سکونت داشتند و در هزاره یکم پیش از میلاد بر جلگه گسترده‌ای در میان سیردریا و آمودریا چیرگی یافتند. آنان همسایه اقوام ایرانی‌تبار سکایی، خوارزمی و بلخی بودند.

سغد در عهد باستان (۳۰۰ ق م.)

سغد در روزگار هخامنشیان و اشکانیان بخشی از شاهنشاهی ایران بود. با فروپاشی فرمانروایی هخامنشی ، گروه‌هایی از تیره‌های ایرانی آسیای میانه به سوی خاور رفته و مهاجر‌نشین‌هایی در مسیر جاده ابریشم به سوی چین برپا کردند. اینان پیونددهنده روابط بازرگانی ایران با چین بودند و بنیان گذاران نخستین مهاجرنشین‌های ایرانی در چین به شمار می روند. پدید آمدن جاده ابریشم در این سرزمین اثر بسیاری بر رونق و شکوفایی آن داشت. این رونق در روزگار ساسانی نیز ادامه یافت. سرزمین سغد بدلیل اینکه در مسیر اصلی جاده ابریشم قرار داشت از اهمیت بسیاری برخوردار بود و به نوعی شاهراه اصلی ارتباط مردم چین و شمال هند با ایرانی‌ها، اروپایی‌ها و تمدن‌های خاور نزدیک بود. بدین ترتیب سغدیان موجب پیوند سرزمین های ایران با چین، هند و اروپا بودند.

سغدیان در عهد ساسانی به آیین مانی گرویدند. در این دوران آیین‌م