پاورپوینت کامل نوامپریالیزم عثمانی و پارادوکس شوونیزم عربی ۵۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نوامپریالیزم عثمانی و پارادوکس شوونیزم عربی ۵۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نوامپریالیزم عثمانی و پارادوکس شوونیزم عربی ۵۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نوامپریالیزم عثمانی و پارادوکس شوونیزم عربی ۵۵ اسلاید در PowerPoint :

پس از خروش امواج بیداری اسلامی، عده ای بر آن شدند تا با معرفی ترکیه به عنوان الگوی کشورهای عرب تازه انقلاب کرده، این امواج را از مسیر صحیح خویش خارج کنند غافل از آن که این الگو علاوه برناکارآمدی ذاتی و نامطلوب بودن، به دلیل وجود یک سری واقعیات تاریخی تلخ در رابطه اعراب و ترکها، از ناممکن بودن هم رنج می برد.

پاورپوینت کامل نوامپریالیزم عثمانی و پارادوکس شوونیزم عربی ۵۵ اسلاید در PowerPoint / روح الله ارسباران

پس از خروش امواج بیداری اسلامی، عده ای بر آن شدند تا با معرفی ترکیه به عنوان الگوی کشورهای عرب تازه انقلاب کرده، این امواج را از مسیر صحیح خویش خارج کنند غافل از آن که این الگو علاوه برناکارآمدی ذاتی و نامطلوب بودن، به دلیل وجود یک سری واقعیات تاریخی تلخ در رابطه اعراب و ترکها، از ناممکن بودن هم رنج می برد.

در چند سال اخیر، به خصوص بعد از تحولات مربوط به بیداری اسلامی جهان عرب، غربی ها و یا غرب زدگان منطقه از ترس گسترش ماهیت پیام انقلاب اسلامی ایران در منطقه، سعی کرده اند تا نظام سیاسی ترکیه را الگوی انقلابیون جهان عرب قلمداد نمایند و از طرفی شرایط را برای حضور دیپلماسی ترکیه در جهان عرب پررنگ تر کنند. حتی این گونه محافل پا را از این فراتر گذاشته و بر اتحاد استراتژیک اعراب منطقه با ترکیه در مقابل ایران تأکید کردند. غافل از اینکه هم اعراب منطق و هم بدنه اجتماعی جامعه ترکیه مناقشات تاریخی و ژئوپلتیکی را همواره در جلوی چشم خود داشته و بر کینه های تاریخی به وجود آمده استوارند. بر همین اساس، نخبگان عرب از به کارگیری اصطلاح«عثمانی گرایی» برای تبیین سیاست خارجی حزب حاکم «عدالت و توسعه» وحشت دارند و آن را مترادف سلطه ترک ها بر اعراب به عبارتی استعمار جهان عرب می دانند و مخالف هر گونه اندیشه عثمانی گرایی یا جهان داری ترکی با نوستالژی عثمانی اند. برای نمونه،« رضوان السید» از روشنفکران لبنانی معتقد است « در نهایت عرب ها نمی توانند حضور و نفوذ غیر عرب ها از جمله ترکیه را در دل جغرافیایی خود بپذیرند». در مقابل جامعه و روشنفکران ترکیه نیز بر خیانت اعراب به امپراتوری عثمانی اشاره می کنند و آن را ضربه ای جبران ناپذیر بر پیکره یک امپراتوری می دانند.

البته ده ها مورد و مسأله بین اعراب و ترک ها وجود دارد و یا اتفاق افتاده که در مجموع موجب زنده ماندن کینه های تاریخی در مناسبات دو قوم شده و یا کانون های تفرقه و بیزاری را احیا می نماید. با این اوصاف در این مقاله ضمن بررسی فضای تاریخی و مناقشات ژئوپلتیکی بین دو قوم، بر چشم انداز مناسبات آن ها پرداخته خواهد شد.

الف- نگاهی به تاریخ پر مناقشه اعراب و ترکیه

در عرف متداول روابط بین الملل، از تاریخ و جغرافیا به عنوان مشترکات و عناصر مثبت در تحکیم مناسبات بین ملت ها یاد می شود اما در برسی روابط ملل مجاور، چه بسا با حساسیت ها، کینه ها و ذهنیت های منفی مواجه می شویم که از بطن تاریخ مشترک همان ملل نشأت گرفته و حتی وحدت اقلیمی(جغرافیایی) و سایر مشترکات روحی و مصلحتی، قادر به زدودن آن رسوبات منفی و تصویرهای نامناسبی که هر یک از ملت ها نسبت به ملت همسایه خود در مخیله خویش انباشته اند، نبوده است.شاید با قدری احتیاط بتوان گفت اعراب و ترک ها علیرغم بیش از هزار سال تاریخ اسلامی مشترک که طی چند قرن آن، استانبول(پایتخت امپراتوری عثمانی)«دارالخلافه» اسلامی بود و نیز به رغم حقایق انکار ناپذیر جغرافیایی هم چون مجاورت سرزمینی و وحدت منابع طبیعی به ویژه منابع آبی و ارتباط انسانی از وحدت جغرافیایی، تصویر نقش بسته از اعراب و ترک ها نزد یکدیگر یکی از مصادیق معدود ذهنیت های منفی است که ملل همسایه از همدیگر ترسیم می نمایند.

روابط اعراب و ترکیه از اواخر دهه ۱۹۲۰ میلادی به این طرف، فروکش کرد و چندین دهه میان کشورهای عربی شرق و ترکیه ارتباطی وجود نداشت. پدیده ای که به دنبال فروپاشی امپراتوری عثمانی، در سال ۱۹۱۸ میلادی آغاز و از مرحله جدایی سیاسی –حقوقی فراتر رفته تا این که منجر به شکاف عمیق در بدنه اجتماعی طرفین گردید. به همین علت است که میان کشورهای عربی و ترکیه از دهه ۲۰ میلادی بدین سو هیچ گونه تحرک زنده ای که نماد تاریخ مشترک آن ها باشد، مشاهده نمی شود و ثمرات تاریخی آن ها در هر دو بعد سیاسی و دینی از صحنه فعلی خارج شده و تنها در موزه ها و کتاب خانه ها جا گرفته است.

اعراب و ترکها هر دو نسبت به همدیگر بدبین هستند. اعراب، ترک ها را متعصبانی می خوانند که روحیه سلطه گری دارند، در مقابل ترکها، اعراب را به خیانت متهم می کنند. با این تفاوت که برای اعراب صرفاً افکار و خاطره های اواخر دوران امپراتوری مطرح است در حالی که ترک ها علاوه بر این، سیاست های جدید اعراب، به ویژه از جنگ جهانی دوم به بعد را نیز به دیده تحقیر می نگرند. اعراب از دیدگاه ترکان متهم هستند که در جریان جنگ جهانی اول، با خنجرزدن از پشت به ترکها،موجب انقراض امپراتوری عثمانی را فراهم ساختند و ترک ها نمی توانند این واقعه را فراموش کنند.

این مسأله با افزوده شدن دو خصوصیت «عقب ماندگی»و«تروریسم» که در رسانه های غربی برای اعراب تدارک دیده اند و این که اعراب عقب مانده(از دیدگاه غرب) می خواهند با تروریسم « تنها قلعه تمدن و پیشرفت خاور میانه، یعنی رژیم صهیونیستی را نابود کنند». تصویر ناهنجاری از اعراب در ذهن روشنفکران غرب زده ترک ساخته است. کتاب های درسی ترکیه نیز ضمن دربرداشتن این نظرها نسبت به اعراب شدیداً تحت تأثیر افکار استشراقی و تبشیری جنبش صهیونیستی مستقر در غرب قرار گرفته و با نیات واضحی افکار ضد اسلامی و ضد عربی را ترویج می کند.ترکها همچنین اعراب را متهم می کنند که از اسلام به نفع ناسیونالیسم افراطی (شوونیستی) خود بهره برداری کرده اند و اصولاً اعراب از قرن هشتم هجری ، ترک ها را دشمن خود می دانند. به نحوی که این مطلب در کتاب های مرجع تاریخی مانندکتاب های «یاقوت حمودی» و «ابن بطوطه» نیز آمده است. فتوحات اولیه مسلمانان در سرزمین های غیر عرب، تسلط غلامان ترک بر خلافت عباسیان(تا سقوط بغداد به دست مغول ها) پیدایش امپراتوری عثمانی در قرون جدید و بسط سلطه آن بر تمامی سرزمین های عرب، حالتی از نفرت جمعی نزد طرفین نسبت به یکدیگر ایجاد کرده که در ضرب المثل ها و لطیفه هانیز منعکس شده است.

اگر چه برداشت های ترک ها از اعراب با مرور زمان و رونق بیش از پیش تفکرات اسلامی در میان جوانان ترک و در نتیجه درک واقعیت هایی از ماهیت غرب و جنبش صهیونیستی دست نشانده آن، تا حد زیادی تعدیل شده است.اما هنوز بین۲۲/۵ تا ۲۵ درصد از مطبوعات ترکیه، تمام رهبران عرب را اعم از محافظه کار و یا انقلابی، تروریست می دانند و معتقدند که این رهبران برای انهدام ترکیه در تلاش هستند. در مقابل اعراب هم ترکیه را ملتی غرب زده می دانند که همواره در خوش خدمتی به غرب بر هویت شرقی خود پشت پا زده و برای بی هویت نمودن ملت های عربی با غرب هم دستی می نماید.

ب- ریشه های تاریخی، ژئوپلتیکی و ژئو استراتژیکی کینه های اعراب نسبت به ترکیه

کینه های اعراب نسبت به ترک ها در ابعاد مختلف قابل بررسی است. یعنی چند بعدی و چند وجهی است که در ذیل بر حسب اهمیت به چند مورد آن اشاره می گردد:

۱-غربی نمودن هویت شرقی و اسلامی ترکیه و مأموریت برای عملیاتی نمودن استراتژی غرب در خاورمیانه عربی

به چند مورد از رفتارها و اقدام های ضد اسلامی و عربی که «آتا تورک» که در بدو تشکیل جمهوریت انجام داد و مورد غضب جامعه مسلمان عرب واقع گردید. اشاره می گردد:۱-الف) صدور فرمان گفتن اذان و خواندن نماز به زبان ترکی استانبولی در سال ۱۹۲۳ میلادی.

۱-ب) فرمان تعطیلی دفترهای مذهبی و ایجاد دفترهای عرفی رسمی در سال ۱۹۲۳میلادی.

ا-ج) تغییر تاریخ رسمی از هجری به تقویم مسیحی(میلادی) در سال ۱۹۲۵ میلادی.

۱-د) تغییر حروف الفبای رسمی کشور به الفبای لاتین و ممنوعیت تدریس زبان عربی در سال های ۱۹۲۸و ۱۹۲۹ میلادی.

۱-ه) ایجاد مدارس مختلط و اشاعه افکار التقاطی غربی و سوسیالیستی؛

ا-و)تغییر اسامی و الفاظ عربی و حتی ترکی عثمانی به اسلامی لاتین و ترکی ایغوری(ترکی کهن).

درواقع یک اعتقاد قوی در میان کشورهای عربی خاور میانه وجود اشت که ترکیه طرفدار جهان غرب است و این مسأله برای کشورهای عربی به منزله نفوذ قدرت های استعماری سابق مانند فرانسه، انگلیس و بازیگر جدید خاورمیانه یعنی ایالات متحده امریکا – به دلیل حمایت جدی این کشور از اسراییل اشغالگر- در