پاورپوینت کامل کمال عقل و اخلاق در سلوک نبوی ۳۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کمال عقل و اخلاق در سلوک نبوی ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کمال عقل و اخلاق در سلوک نبوی ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل کمال عقل و اخلاق در سلوک نبوی ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

تبیین سیره و سنت جامع پیشوای بزرگ بشریت حضرت محمد صلی‌الله علیه وآله و تبار معصوم او در جهان معاصر، یک ضرورت اجتناب‌ناپذیر محسوب می‌شود. بازخوانی و بازکاوی این منبع مستند و گسترده می‌تواند نسل جدید خواهان حقیقت را به ویژه در برابر برخی پرسش‌ها سیراب و به ارزش بی‌نظیر آن متوجه ساخته و نظام جامع زندگی معقول امروزی را به‌گونه‌ای جامع و فراگیر طراحی نماید. در این مجال و به مناسبت تولد آن پیشوای بی‌همتا و هفته وحدت، نگاهی فشرده به سیره نبوی داشته، به‌گونه‌ای‌که کوشش نماییم تا آرمان نبوی را از متن آن ترسیم نماییم.

تبیین سیره و سنت جامع پیشوای بزرگ بشریت حضرت محمد صلی‌الله علیه وآله و تبار معصوم او در جهان معاصر، یک ضرورت اجتناب‌ناپذیر محسوب می‌شود. بازخوانی و بازکاوی این منبع مستند و گسترده می‌تواند نسل جدید خواهان حقیقت را به ویژه در برابر برخی پرسش‌ها سیراب و به ارزش بی‌نظیر آن متوجه ساخته و نظام جامع زندگی معقول امروزی را به‌گونه‌ای جامع و فراگیر طراحی نماید. در این مجال و به مناسبت تولد آن پیشوای بی‌همتا و هفته وحدت، نگاهی فشرده به سیره نبوی داشته، به‌گونه‌ای‌که کوشش نماییم تا آرمان نبوی را از متن آن ترسیم نماییم.

شخصیت بی‌نظیر اخلاقی پیشوای بزرگ

قرآن دو وصف «رحمان» و «رحیم» را در تمام سوره‌های خود برای خداوند مطرح کرده است و مظهر خدای «رحمان» و «رحیم» و مصداق تام دین رحمانی را پیامبر(ص) معرفی می‌نماید. خداوند درباره این مظهریت چنین فرموده است: «فبما رحمه من الله لنت لهم ولو کنت فظاً غلیظ القلب لانفضوا من حولک فاعف عنهم واستغفرلهم وشاورهم فی الامر فاذا عزمت فتوکل علی الله ان الله یحب المتوکلین(آل عمران ۱۵۹): به واسطه رحمت خداوند است که تو با مردم نرم‌خو هستی و اگر تندخو و سخت‌دل بودی مردم از گرد تو متفرق می‌شدند. پس، از آنان درگذر و برای آنها از خدا طلب آمرزش نما و با آنان در امور جنگ (و مانند آن) مشورت کن و چون تصمیم گرفتی بر خدا توکل کن که خداوند اهل توکل را دوست می‌دارد»

طبق آنچه در کتب تفاسیر آمده است رسول خدا(ص) درباره نحوه جنگ با اهل شرک در سال سوم هجرت با اصحاب خود و مسلمانان ساکن مدینه مشورت کرد. اکثریت که جوانان بودند نظر دادند که باید از شهر مدینه خارج شویم و از شهر دفاع کنیم که به جنگ در منطقه احد انجامید؛ در اثر غفلت عده‌ای، آن شکست سخت متوجه جبهه اسلام شد و عده‌ای نیز از جنگ فرار کردند که گناه است. پس از پایان جنگ، جوّی به وجود آمد که در آن عده‌ای گفتند دیگر پیامبر نباید با کسی به ویژه این جوانان که پختگی لازم را ندارند مشورت کند. در این فضا و جوّ، این آیه (آل عمران ۱۵۹) نازل شده است که پس از اینکه پیامبر(ص) را مظهر کامل رحمت حق معرفی می‌نماید، سه دستور به او می‌دهد؛ نخست اینکه کسانی را که نافرمانی کرده، از دستور او تخلف و از صحنه جنگ فرار کرده‌اند، ببخشد؛ دوم، علاوه بر بخشش به درگاه خداوند، برای آمرزش آنان دعا نماید؛ و سوم اینکه باز همچنان با امت خود مشورت نماید.

قرآن رسالت آن حضرت را منحصر در رحمت نموده است. خداوند خطاب به آن حضرت می‌فرماید: «و ما ارسلناک الا رحمه للعالمین(انبیاء ۱۰۶) و ای رسول ما تو را نفرستادیم مگر آنکه رحمت برای اهل عالم باشی.»

از نظر علمای علم ادب و نیز در دانش اصول فقه این مطلب پذیرفته شده است که «استثناء» اگر پس از جمله نافیه بیاید مفید حصر است. معنای جمله این می‌شود که ما تو را فقط به عنوان اینکه رحمت برای تمام اهل عالم باشی فرستاده‌ایم. بنابراین رحمانیت و رحمت، «اصل» و خشم، «فرع» و به هنگام ضرورت است. همان‌طوری که درباره خداوند در دعای جوشن کبیر می‌خوانیم: «یا من سبقت رحمته غضبه: ای کسی که رحمتش بر خشم او پیشی گرفته است.» این سبقت، سبقت زمانی نیست بلکه سبقت «اصل» بر «فرع» است. نکته‌ای که تذکر آن لازم به نظر می‌رسد، این است که پیامبر(ص) نه تنها اهل حقوق اخلاقی بود، بلکه اهل مکارم اخلاقی نیز بود. تفاوت این دو این است که حق اخلاقی دوسویه است؛ مانند اینکه به کسی کمک کنی که به شما کمک کرده است، یا به دیدار کسی بروی که به دیدار شما آمده است؛ اما مکارم اخلاقی یک طرفه است. خود آن حضرت این‌گونه مکارم اخلاق را تعریف کرده است: در روایتی آمده است: «شخصی خدمت آن حضرت رسید و عرض کرد: خبرنی عن مکارم الاخلاق. قال: العفو عن ظلمک وصله من قطعک و اعطاء من حرمک و قول الحق و لوعلی نفسک. (مشکات الانوار). پیامبر(ص) درجواب مردی که گفت مرا از مکارم اخلاق آگاه کن فرمود: «گذشت» از کسی که به تو ستم نموده و دیدار با کسی که با تو قطع رابطه کرده و اعطا و کمک به کسی که تو را محروم نموده (از کمک خود) و سخن حق گرچه به ضرر خودت باشد.»

تسامح در پذیرش اسلام و تعقل در پذیرش دین

در سنت و شریعت مسلم پیامبر(ص) هرکس در محضر آن حضرت اقرار به دو کلمه شهادتین می نمود و گواهی به وحدانیت خدا و رسالت آن حضرت می‌داد، او را جزو مسلمانان و محکوم به احکام اسلام می‌دانست. گرچه در قلب خود هنوز آن را باور نکرده باشد. خود آن حضرت با اجرای شهادتین احکامی مانند پیوند ازدواج را برقرارکرده است. اما در باور و پذیرش عمیق اصول دین، تعقل را لازم می دانست و قرآن همین شیوه و دستور را درباره آن حضرت حکایت دارد.

آزادی به معنای صحیح و