پاورپوینت کامل سرانجام صندلی‌های خالی ۲۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سرانجام صندلی‌های خالی ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سرانجام صندلی‌های خالی ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سرانجام صندلی‌های خالی ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

چندی پیش دکتر روحانی، در دانشگاه اعلام کردند، دانشگاهیان سکوت‌شان را بشکنند، از آنجا که من خود هیچ گاه از کسانی نبودم که سکوت کرده باشم، معتقدم رسالت یک جامعه‌شناس، رسالتی انتقادی است. این را هم تاریخ و هم وضعیت امروز علوم اجتماعی نشان می‌دهد.

تأملی در سیستم دانشگاهی در ایران

چندی پیش دکتر روحانی، در دانشگاه اعلام کردند، دانشگاهیان سکوت‌شان را بشکنند، از آنجا که من خود هیچ گاه از کسانی نبودم که سکوت کرده باشم، معتقدم رسالت یک جامعه‌شناس، رسالتی انتقادی است. این را هم تاریخ و هم وضعیت امروز علوم اجتماعی نشان می‌دهد.

تاریخ قرن بیستم به نوعی بیانگر کاربردی شدن علوم اجتماعی است، کاربردی شدن به معنای به کار گرفته شدن علم اجتماعی متناسب با سیستم اجتماعی بویژه سیستم‌های هژمونیک و منفی نبوده، بلکه به عنوان کمکی به سیستم‌های سیاسی جهت درک درست سیستم اجتماعی تعریف می‌شود. معمولاً سیستم سیاسی به واسطه ضعف‌های درونی و مکانیسم خاص شکل‌گیری قدرت، نخستین قربانی قدرت است، زیرا قدرت، امکان شناخت عینی نسبت به جامعه‌ را از سیستم سیاسی سلب می‌کند و اینجاست که علوم اجتماعی نه صرفاً برای منافع شخصی، حکومتی، ایدئولوژیک و… بلکه برای یک خیر جمعی و نفعی عمومی وارد عمل می‌شوند. بنابراین با روشن شدن انتقادی بودن علوم اجتماعی، شاید بتوان مزاحمت‌های اعمال شده بر آن را به دیگران یا خودهایی نسبت داد که انتقادی عمل کردن را به حرکت بر مبنای چند مکتب انتقادی تقلیل داده‌اند. چرا که رویکرد انتقادی داشتن نسبت به مسائل اجتماع جزو ذات علوم اجتماعی است.

حال اگر این دیدگاه انتقادی را در چارچوب بحث نظام دانشگاهی ایران قرار دهیم، دو نکته را باید در نظر بگیریم، نخست این‌که نظام دانشگاهی ایران در نیمه‌های دهه ۳۰ یا به عبارتی در ۵۰ سال اخیر به صورت برون زا فعالیت کرده یعنی پدیده‌ای است که از بیرون وارد شده مثل سایر پدیده‌های مدرنیته، که از سوی بیرونی‌ها و اکثراً غربی‌ها به‌طور خاص کشورهایی مثل فرانسه و انگلستان برآمده‌است.

خاستگاه غربی داشتن دانشگاه، در تاریخ نظام دانشگاهی ما به صورت مکتوب وجود دارد، کما این که رشته باستان شناسی و مردم شناسی، هم از این قاعده مستثنا نیست.

دوم؛ تغذیه نشدن دانشگاه، از درون سیستم است. آن زمان که سیستم دانشگاهی مان را با دانشگاه مدرن در اروپا، که به دنبال دانشگاه دینی می‌آید، مقایسه می‌کنیم، در می‌یابیم، هم زمان که دولت ملی، دانشگاه را از کلیسا می‌گیرد، تأمین اعتبار دانشگاه را بلافاصله به سیستم صنعتی می‌سپارد، یعنی از آنجا که انقلاب صنعتی به نیروی کار و افراد متخصص نیاز داشت، دانشگاه‌ها به مکانی برای ساخت نیروهای مورد نیاز دنیای مدرن تبدیل شد.

در ایران هیچ گاه سیستم دانشگاهی به سیستم صنعتی وصل نبود و این یک اسطوره است که ما ابتدا با سیستم بازار در ارتباط بوده‌ایم و بعد از آن جدا شدیم. از آغاز، سیستم دانشگاهی ما به درآمدهای دولتی و به‌طور دقیق درآمدهای نفتی متصل بود. این در حالی است که این رشد کاملاً بدون ارتباط با نیازهای اجتماعی جامعه ایران شکل می‌گرفت.

نخستین بحران سیستم دانشگاهی، خود را در جریان انقلاب نشان داد. این شوک به دلیل رشد نظام دانشگاهی، طبقه متوسط و همچنین رشد سرمایه‌های فرهنگی و اقتصادی ایجاد شد، که بنا بر تئوری معروف انقلاب‌ها با رشد این مؤلفه‌ها انتظارات هم بالا رفت.

سیستم دانشگاهی بعد از انقلاب به دلایل مختلفی که برخی از آن‌ها هم دلایل ایدئولوژیک است، به رشد خود ادامه می‌دهد. در حقیقت اگر از ۱۰ سال اول انقلاب که کاملاً هم طبیعی است و آن را معمولاً به عنوان نقطه شوک در جامعه‌شناسی انقلاب به حساب نمی‌آورند، بگذریم، باید آنچه بین سال‌های ۱۳۵۶ تا ۱۳۶۶ اتفاق می‌افتد را با رویکردی