پاورپوینت کامل مولوی و راز بهار ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مولوی و راز بهار ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مولوی و راز بهار ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مولوی و راز بهار ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

مولوی از جمله اندیشمندان بزرگی است که پیرامون مسایل مختلفی اعم از مسایل مذهبی، فلسفی، عرفانی و… به زبان نثر و نظم سخن گفته است. چه در «فیه مافیه» و غزلیات شمس و چه در مثنوی معنوی، هر کجا که بر او مفهومی تجلی یافته، بی‌دریغ آن را در پس آینه معرفت و شناخت همراه با حکایتی پندآمیز یا تمثیلی درخورِ تحسین، بیان نموده و از هیچ کوششی در این راه مضایقه نکرده است.
از دیدگاه مولوی آدمی در طول حیات اجتماعی و مادی‌اش که مسایل روحی و روانی در آن نقش مهمی دارند، همواره در خزان و بهار است یا به عبارتی در حال تغییر است.

مولوی از جمله اندیشمندان بزرگی است که پیرامون مسایل مختلفی اعم از مسایل مذهبی، فلسفی، عرفانی و… به زبان نثر و نظم سخن گفته است. چه در «فیه مافیه» و غزلیات شمس و چه در مثنوی معنوی، هر کجا که بر او مفهومی تجلی یافته، بی‌دریغ آن را در پس آینه معرفت و شناخت همراه با حکایتی پندآمیز یا تمثیلی درخورِ تحسین، بیان نموده و از هیچ کوششی در این راه مضایقه نکرده است.
از دیدگاه مولوی آدمی در طول حیات اجتماعی و مادی‌اش که مسایل روحی و روانی در آن نقش مهمی دارند، همواره در خزان و بهار است یا به عبارتی در حال تغییر است. زمانی که آدمی از لحاظ روحی و روانی در نهایت غم و اندوه به سر می‌برد، مانند طبیعت به خزان فرو می‌رود، خزانی که در تعابیر عارفانه تشبیه به نوعی اظهار بی‌میلی شده است. بی‌میلی و عدم رغبت آدمی به داشته‌هایش و از طرفی میل به عاری بودن و خالی شدن از همه چیز. اینجاست که بسیاری از اندیشه‌ها ظهور می‌کنند، اندیشه‌هایی که رنگ و بوی خزان دارند و این بخشی از حیات روحی و روانی ما آدمیان را شکل می‌دهند. اما در سوی دیگر بهار به انتظار نشسته است تا دوباره به این جسم بی‌تحرک و خمود جان تازه ببخشد. با بهار، حرکت و شور و سرور آغاز می‌شود و بهار همان دوران کامیابی و پیروزمندی زندگی آدمی است؛ دورانی که انسان سرمست و مغرور می‌تازد و می‌بالد.
شاعر شیرین سخن شعر فارسی، سعدی شیراز نیز معتقد است که آدمی همواره در تغییر حال است و این تغییرِ حال لازمه حیات اجتماعی او است. سعدی نیز مانند مولوی تغییر حال را از صفات آدمی می‌داند.
نگویم لب ببند و دیده بر دوز ولیکن هر مقامی را مقالی
زمانی درس علم و بحث تنزیل که باشد نفس انسان را کمالی
زمانی شعر و شطرنج و حکایت که خاطر را بود دفع ملالی
خدایست آنکه ذات بی‌نظیرش نگردد هرگز از حالی به حالی
البته تشبیهی که مولوی از بهار و خزان طبیعت با حالات متغیر درون انسان صورت می‌دهد، یکی از زیباترین و بنیادی‌ترین اصول فکری مولانا را بازگو می‌کند و آن تناسبی است که در ذهن او بین مظاهر طبیعت و افکار و رفتار آدمی وجود دارد.
ای برادر عقل یک دم با خود آر دم بدم در تو خزانست و بهار
مولوی در جای دیگر بهار را به گونه دیگری معرفی می‌نماید و می‌گوید که با آمدن بهار پرده و حجابی که روی طبیعت بوده است، کنار می‌رود و هسته‌های اصلی آفرینش و عناصر اصلی طبیعت خود را نشان خواهند داد.
در بهاران سِرها پیدا شود هر چه خوردست این زمین رسوا شود
مولانا باد بهاری را به صور اسرافیل تشبیه می‌کند که وزش آن، هر آن‌چه ظاهراً در زیر خاک پوسیده است را دوباره جان تازه می‌بخشد و هسته‌های اصلی طبیعت را هویدا می‌سازد. عناصر مهمی که در نظر مولانا به باغ دل تشبیه می‌شوند و موصوف به سرسبزی و تازگی هستند. او در اشعار خود آورده است که من این فلک را یک برگ می‌بینم از آن درخت بهاری که در باغ دل است.
ظهور این عناصر اصلی طبیعت از دل خاک که با وزش باد بهاری صورت می‌پذیرد و تشبیه آن به صور اسرافیل، بهار را به مفهوم رستاخیز نیز مطرح می‌سازد. در واقع رستاخیز نیز همین خصوصیت را دارد. رستاخیز هم می‌آید تا اسرار را فاش کند. می‌آید تا نشان دهد در دل این عالم لایتناهی چه رازهایی برای بازگو کردن وجود دارد. باد بهاری می‌آید تا هر چه در درون نهفته، بیرون کشاند و در معرض دید همگان قرار دهد.
گفت پیغمبر به اصحاب کبار تن مپوشانید از باد بهار
آنچه با برگ درختان می کند با تن و جان شما آن می کند
مولوی در مثنوی اشاره می‌کند که زمستان و ماه دی مانند