پاورپوینت کامل سخنرانی حجت‌الاسلام و المسلمین دکتر حمیدزاده در مراسم ختم استاد باستانی پاریزی پیوند ادبیات با تاریخ ۴۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سخنرانی حجت‌الاسلام و المسلمین دکتر حمیدزاده در مراسم ختم استاد باستانی پاریزی پیوند ادبیات با تاریخ ۴۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سخنرانی حجت‌الاسلام و المسلمین دکتر حمیدزاده در مراسم ختم استاد باستانی پاریزی پیوند ادبیات با تاریخ ۴۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سخنرانی حجت‌الاسلام و المسلمین دکتر حمیدزاده در مراسم ختم استاد باستانی پاریزی پیوند ادبیات با تاریخ ۴۴ اسلاید در PowerPoint :

مجلس یادبود استاد باستانی پاریزی روز شنبه ۹ فروردین در مسجد جامع شهرک غرب برگزار شد.در این مراسم دکتر اکبر حمید زاده سخنانی درباره استاد بیان کرد که در پی می‌آید:

مجلس برای بزرگی است که ابعاد شخصیتی او، هریک موضوعی برای سخن است و در این جمع و در محضر شما استادان، به عنوان یک خطیب، وامانده این عرصه شده‌ام که از چه دریچه‌ای وارد سخن شوم. آِیا از سخن‌وری و شیرین زبانی‌اش حرف بزنم؟ از قلم سحّارش صحبت کنم؟ از ژرف‌نگری در تاریخ‌اش سخن بگویم؟

مجلس یادبود استاد باستانی پاریزی روز شنبه ۹ فروردین در مسجد جامع شهرک غرب برگزار شد.در این مراسم دکتر اکبر حمید زاده سخنانی درباره استاد بیان کرد که در پی می‌آید:

مجلس برای بزرگی است که ابعاد شخصیتی او، هریک موضوعی برای سخن است و در این جمع و در محضر شما استادان، به عنوان یک خطیب، وامانده این عرصه شده‌ام که از چه دریچه‌ای وارد سخن شوم. آِیا از سخن‌وری و شیرین زبانی‌اش حرف بزنم؟ از قلم سحّارش صحبت کنم؟ از ژرف‌نگری در تاریخ‌اش سخن بگویم؟ از حضور متعهدانه در عرصه مسائل اجتماعی و برخورداری از جامعه‌شناختی روانش سخن به میان آورم؟ و در واقع وقتی شخصیتی جامع اطراف است، نمی‌توان در یک مسیر و در یک جهت، در یک بعد در ابعادشخصیتی‌‌اش، سخن گفت. آن چیزی که قرآن کریم به عنوان انسان و در رابطه با انسان‌ها مطرح کرده است نعمت بیان است. یعنی در کنار همه جلوه‌های ارزشی این شخصیت والا مسأله بیان، مهمترین ارزشی است که می‌تواند، شخصیت این استاد رابه تصویر بکشد که البته بیان نه صرفاً به اعتبار حضور در میدان سخن، بلکه به اعتبار اینکه شخصیت‌اش، مفسر و مبیّن ارزش‌های این سرزمین است، بلکه به اعتبار اینکه، شخصیت استاد باستانی پاریزی، تجسم بخشی از تاریخ این ملّت در طول سده‌هاست و اگر کسی واقعاً از این دریچه به این بزرگ سفر کرده بنگرد همه ارزش‌های وجودی‌اش را در مجموعه شخصیت‌ باستانی پاریزی، به روشنی می‌بیند. در قرآن کریم مسأله بیان، به عنوان یک موهبت برین برای بشر مطرح شده است و در واقع یکی از امتیازات بزرگ انسان نسبت به سایر موجودات، همین موهبت بیان است.

در حدیثی از علی‌ابن‌ابیطالب (ع) آمده است؛ « للانسان فضیلتان فضیله عقلٍ و فضیله منطق، فبالعقل یَستفید و بالمنطق یُفید.» یعنی از جمله ارزش‌های ذاتی انسان، یکی عقلانیت و خردورزی و دیگری منطق است. منطق، چه به معنای ارسطویی‌اش. منطق به معنای اندیشه‌وری‌اش و منطق به معنای گفت و بیان‌اش که وقتی شما بزرگواران، از همین کریمه سوره «الرحمن» استفاده می‌کنید، در تفاسیر نوشته‌اند که بیان برای انسان، برترین شاخصه‌ای است که می‌تواند جزو ممیّزات حیثیت بشری باشد. ولی این بیان در دو جهت و با استفاده از دو ابزار، خودش را آفتابی می‌کند. یکی عبارت است از زبان که بیان زبان برای همگان، شناخته شده است و دیگری عبارت است از بیان بَنان، یعنی قلم. ارزش و اعتبار قلم که در تفاسیر آمده است؛ «البیانُ بیانانٌ بیان باللسان و بیانٌ بالبیان» یعنی انسان هم از طریق گوش و تعامل کلامی می‌تواند، خودش را نشان بدهدو ذهنیاتش را به مخاطب انتقال دهد و هم از طریق قلم. اما تفاوتی که بین زبان، یعنی نعمت گویش و نعمت کتابت و نگارش وجود دارد این است که بیان و لسان «تدرس‌الأعوام». الان در جمع شما بزرگواران، بنده صحبت می‌کنم، دو روز یا سه روز تا چند هفته بعد، آرام آرام این سخنان به فراموشی سپرده می‌شود که گاهی ممکن است در ذهنیت هیچ بزرگی، باقی نماند. لذا می‌فرمایند: « بیان و لسان، تدرس‌الاعوام اما بیان‌الاقلام باق علی مر‌الایام.» یعنی زبان قلم در سایر روزگاران جاودانه است و شاید علت این که قلم‌شکنی در طول تاریخ شیوه نامردانه خودکامگان تاریخ بوده است، به دلیل جاودانگی قلم و آثار قلمی در جوامع بشری است؛ یعنی همان نعمت بزرگی که تمدن‌ساز است. همان نعمت بزرگی که حیثیت بشری را در راستای جلوه‌های انسانی‌اش به تصویر می‌کشد و در یک عبارتی آمده است از بعضی حکما که؛ پایداری دین و دنیا و پایداری مدنیت بشری،‌ در گرو دو اصل است؛ «القلم والسیف»، یکی ماندگاری مدنیت بشری مرهون قلم است و دیگری مرهون شمشیر، یعنی سلاح. آنگاه که جامعه در جاهلیت به سر می‌برد، این شمشیر است که برقلم حاکم است ولی آنجایی که انسانیت و ارزش‌های اسلامی مطرح است و رشد بالندگی بشر، در بستر ارزش‌های فطری‌اش، جریان دارد، حاکمیت، از آن قلم است و شمشیر در اختیار قلم و قلم‌داران.

و در آنجاست که عدالت به ثمر می‌نشیند، آنجایی است که دادگری ثمر می‌دهد. عبارت را دو باره می‌خوانیم. قوام امور دین و دنیا، القلم و السیف والسیف تحت‌القلم. و این یکی از معیارهای بزرگ رشد اجتماعی بشر است که سر در فرمان قلم‌ دارد یا سر در فرمان سلاح یا شمشیر یا قوه قهریه سپرده است. آنچه رشد و بالندگی را نشان می‌دهد، تعالی و تکامل را نوید می‌دهد، این است که؛ السیف‌تحت‌القلم.» یعنی تمام امکانات و داشته‌های بشری که از اقتدار بشر حکایت می‌کند، آن وقتی می‌تواند در مسیر درستی به کار گرفته شود که حاکمیت از آن قلم باشد. یعنی حاکمیت از آن اندیشه و حاکمیت از آن فکر. یعنی حاکمیت از آن بعد ملکوتی انسان و برای این که دوستان بزرگوار بیشتر به این جهت عنایت داشته باشند، در بعضی از تفاسیر آمده است: علم‌الناس الکتابه، التی تتم بها امورالدین و الاخره فی مشارق‌الارض و مغاربها، می‌گوید: نعمت قلم، نعمتی است که همه نعمت‌ها در گرو حرکت سازنده بیدارگر و رهایی‌بخش آن است و اگر در جامعه‌ای از قلم و قداست قلم سخن گفته شود و کسی در مقام جایگزینی دشنه و درفش، به جای قلم نباشد، آن جامعه جامعه زنده‌ای است که در قرآن کریم یک سوره به نام سوره القلم نازل شده است. یعنی برای اسلام و امت اسلامی در گستره هستی ارزشی به عنوان مکتبی، بالاتر از این وجود ندارد که کتابش بر قداست قلم، و قلم‌داران تأکید می‌کند. نون والقلم و مایسطرون، سوگند به نون. نون از حروف مقطعه قرآن است. نون به معنای آن ماهی در جریان یونس است. نون به معنای مرکب است. نون و القلم. سوگند به مرکب، سوگند به قلم. سوگند به آثار قلمی روشنگر. نون والقلم و مایسطرون. و این نهایت بدبختی یک جامعه است که گاهی قلمداری قلم بشکند. و به دلیل این که کاربرد قلم را از بیل‌و کلنگ کمتر می‌بیند شکستن قلم را میمون به حساب آورد. در حالی که این نکبت است. این معنای سقوط ارزش انسان در عرصه بهره‌وری از موهبت والای بیان است که خدا به بشر ارزانی داشته است. به گوینده گیتی برازنده است. در آنجا که بیان و لسان کارایی ندارد، یا انگیزه مانایی بخشیدن به یک اندیشه سترگ را پی می‌گیرد از بیان قلم استفاده می‌کند. به گوینده گیتی برازنده است/ که گیتی به گویندگان زنده است. هیچ دلیلی ندارد که درخواست موسی‌بن عمران این باشد که «رب ‌اشرح لی صدری و یسرلی امری و اح