پاورپوینت کامل رهیافتی به قرآن کریم در تعریف قرآن ۵۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رهیافتی به قرآن کریم در تعریف قرآن ۵۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رهیافتی به قرآن کریم در تعریف قرآن ۵۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل رهیافتی به قرآن کریم در تعریف قرآن ۵۳ اسلاید در PowerPoint :

کتاب «رهیافتی به قرآن کریم؛ در تعریف قرآن» ترجمه کتاب مدخل إلی القرآن الکریم اثر دکتر عابد الجابری است که در سال ۲۰۰۶ میلادی در بیروت منتشر شده است. کتاب حاضر توسط دکتر محسن آرمین ترجمه و به‌زودی نشر نی این کتاب را منتشر خواهد کرد. این کتاب مقدمه و تمهیدی بر کتاب فهم القرآن الکریم است که جابری آن را در سه جلد به رشته تحریر درآورده است.

ایده قصه‌های قرآن به‌مثابه دلیل و برهان

اشاره: کتاب «رهیافتی به قرآن کریم؛ در تعریف قرآن» ترجمه کتاب مدخل إلی القرآن الکریم اثر دکتر عابد الجابری است که در سال ۲۰۰۶ میلادی در بیروت منتشر شده است. کتاب حاضر توسط دکتر محسن آرمین ترجمه و به‌زودی نشر نی این کتاب را منتشر خواهد کرد. این کتاب مقدمه و تمهیدی بر کتاب فهم القرآن الکریم است که جابری آن را در سه جلد به رشته تحریر درآورده است. جابری در این کتاب به تبیین موضوع‌ها و اصولی می‌پردازد که از نظر او بدون فهم آنها نمی‌توان درک درستی از قرآن داشت. او همین اصول را مبنای تاملات خود در کتاب بعدی، یعنی فهم القرآن الکریم، قرار داده است. به این ترتیب، کتاب مدخل إلی القرآن الکریم را می‌توان کتابی در حوزه علوم قرآن دانست. زیرا علوم قرآن به دانشی اطلاق می‌شود که از اصول فهم قرآن بحث می‌کند. اما کتاب مدخل إلی القرآن الکریم کتابی مشابه تالیفات دیگر در حوزه علوم قرآن نیست. جابری در این کتاب نه خود را به مباحثی که به‌طور سنتی در تالیفات علوم قرآن مطرح می‌شود، محدود ساخته و نه از روش‌های مرسوم و معمول در آثار مذکور تبعیت کرده است. روش انتقادی و محققانه جابری، کتاب حاضر را به اثری متمایز و درخور توجه در حوزه آثار علوم قرآن تبدیل کرده است. علوم قرآن اگر چه از کتاب آسمانی قرآن و حاصل وحی الهی بحث می‌کند، اما دانشی بشری است که در طول زمان به‌تدریج شکل گرفته و تکامل یافته است. مسائل و مباحث این شاخه از دانش قرآنی، حاصل قرن‌ها تاملات قرآن‌پژوهان در ضوابط فهم قرآن و تلاش برای پاسخگویی به پرسش‌ها و ابهام‌ها و شبهه‌هایی است که درباره قرآن مطرح شده است. مباحثی مانند وحی و ماهیت و چگونگی نزول آن، اعجاز قرآن، جمع قرآن، قرائات هفتگانه، روش تفسیر قرآن، محکم و متشابه و… جملگی مباحثی‌اند که به مرور زمان شکل گرفته، بسط و گسترش یافته و نهایتا تکوین و تکمیل علوم قرآن را موجب شده‌اند. بنابراین، علوم قرآن را نباید دانشی دانست که به نهایت و کمال خود رسیده است. اگر قرآن حاصل علم الهی است و هنوز برای بشر ناگفته‌ها بسیار دارد، علوم قرآن نیز که موضوع آن قرآن است، ظرفیت‌های نامکشوف و عرصه‌های ناپیموده بسیار دارد. شاهد براین مدعا علاوه بر شکوفایی و فربهی این دانش در یکی دو قرن اخیر و همراه با نهضت بیداری اسلامی‌ و حرکت بازگشت به قرآن، مباحث مبارک و مغتنمی‌ نظیر تاثیر فرهنگ زمانه بر قرآن و وحی و تجربه دینی در دوران ما است که از این پس به‌منزله مباحثی جدید بر مسائل متعارف و مرسوم حوزه علوم قرآن افزوده خواهد شد. متن ذیل که بخشی از مقدمه مفصل و تحقیقی دکتر آرمین است از سوی نشر نی پیش از انتشار کتاب جابری در اختیار روزنامه اعتماد قرار گرفته است.

قرآن کتاب هدایتى است که راه سعادت را به بشریت می‌نمایاند و مسیر حق را بر ایشان آشکار می‌سازد تا به آن تمسک کنند و به سعادت دنیا و آخرت نایل شوند. چه بسا به گوشه‌یى از داستان انبیا و اقوام پیشین اشاره می‌کند تا سنت الهى بر بندگان آشکار شود و آنان که مشمول عنایت و کرامت حق هستند، عبرت گیرند و بر آنان که چنین نیستند حجت تمام شود

فلسفه و هدف قصه در قرآن

درباره قصص قرآن علاوه بر آنچه در تفاسیر آمده است، از دیرباز تاکنون شاهد تک‌نگاری‌های فراوانی هستیم. از آثار گذشتگان در زمینه قصص قرآن که اکثرا با تمسک به تورات و انجیل و نقل‌ها و داستانسرایی‌های رایج در میان اهل کتاب (اسراییلیات) نوشته شده که بگذریم، در دوره جدید نیز تک‌نگاری‌های فراوانی را تحت عنوان قصص قرآن یا قصص انبیا به زبان‌های فارسی و عربی شاهدیم. همه این کتاب‌ها به‌رغم مضامین متفاوت رویکردی یکسان به مقوله قصص قرآن دارند. این آثار جملگی با رویکردی تاریخی بر سیاق رویکرد تورات و انجیل به قصص قرآن نگریسته و کوشیده‌اند براساس آیات قرآن و عموما در مقایسه‌یی تطبیقی با تورات و انجیل، از اقوام گذشته و به‌ویژه از ماجرای انبیا و اقوام‌شان شرح و تبیینی تاریخی به‌دست دهند.

در دوره معاصر رویکرد تاریخی نسبت به قصص قرآن در کتاب‌های تفسیر مورد نقد قرار گرفت. شیخ محمد عبده، پایه‌گذار حرکت تفسیری جدید در دوره معاصر، بر رویکرد هدایت محور به قرآن تاکید کرد. او با طرح مطالب پراکنده و درازگویی‌ها و اظهار فضل‌ها و بیان جزییات بیهوده در تفاسیر که هیچ نقشی در فهم اصلی‌ترین پیام قرآن یعنی هدایت و راهیابی و عبرت و تقویت ایمان مسلمانان ندارد، به‌شدت به مخالفت پرداخت و بر این نظر پای فشرد که قرآن کتاب هدایت است و در نتیجه آیات و سور قرآن را ضرورتا باید بر محور این اصل تفسیر کرد و فهمید. عبده در پرتو همین رویکرد هدایت‌محور درباره قصص قرآن بر این نکته تاکید کرد که هدف از قصص قرآن بیان تاریخ و شرح حال اقوام و پیشینیان نیست (عبده، ۳۳۷:۱ و ۳۴۶). این رویکرد مبارک با استقبال مفسران پس از عبده مواجه شد و چشم‌انداز جدیدی را در فهم و تفسیر داستان‌های قرآن به روی مفسران گشود و دستاوردهای ارزشمندی را در حوزه تفسیر به ارمغان آورد.

علامه طباطبایی از جمله مفسران معاصری است که به این ویژگی در قصص قرآن توجه ویژه داشته است. مرحوم طباطبایی در تفسیر المیزان بارها و بارها بر این نکته پای می‌فشارد که:

قرآن به عنوان کتاب تاریخ نازل نشده است تا تاریخ نیکوکارن و بدکاران را روایت کند بلکه کتاب هدایتی است که راه سعادت را به بشریت می‌نمایاند و مسیر حق را بر ایشان آشکار می‌سازد تا به آن تمسک کنند و به سعادت دنیا و آخرت نایل شوند. چه بسا به گوشه‌یی از داستان انبیا و اقوام پیشین اشاره می‌کند تا سنت الهی بر بندگان آشکار شود و آنان که مشمول عنایت و کرامت حق هستند، عبرت گیرند و بر آنان که چنین نیستند حجت تمام شود. (طباطبایی، ۱۳۱۴، ۲۴۷:۱۰).

و در جایی دیگر تصریح می‌کند:

روش کلام خدای تعالی در آنجا که قصه‌ها را بیان می‌کند بر این است که به مختاراتی و نکات برجسته و مهمی‌ که در ایفای غرض موثر است، اکتفا می‌کند و به جزییات داستان نمی‌پردازد. از اول تا به آخر داستان را حکایت نمی‌کند و نیز اوضاع و احوالی را که مقارن با حدوث حادثه بوده ذکر نمی‌کند جهتش هم خیلی روشن است، چون قرآن کریم کتاب تاریخ و داستانسرایی نیست بلکه کتاب هدایت است. این نکته از واضح‌ترین نکاتی است که شخص متدبر در داستان‌های مذکور در کلام خدا درک می‌کند، مانند آیاتی که داستان اصحاب کهف و رقیم را بیان می‌کند. (طباطبایی، ۱۴۱۷، ۴۰۴:۳؛ همچنین ۴۶۷:۲).

از میان مفسران معاصر شاید مرحوم محمد بن عاشور، مفسر شهیر تونسی، مبسوط‌تر و صریح‌تر از دیگران به این ویژگی قصص قرآن اشاره داشته است. او برخلاف بسیاری از مفسران فصل مهمی‌ از مقدمه تفسیر خود را تحت عنوان «المقدمه السابعه فی استمداد علم التفسیر» به بررسی نقش و فلسفه قصه قرآن اختصاص داده است.

بن عاشور در این مقدمه اهداف و خصوصیات متعددی را برای قصص قرآن برمی‌شمارد که غالب آنها در ویژگی هدایتگری و عبرت‌آموزی مشترکند وی در این باره می‌گوید: برخلاف افراد ظاهربین و سطحی‌نگر اهل دانش به این نکته واقفند که هدف از قصه در قرآن صرفا کسب عبرت و موعظه از مضمون قصه و فرجام خیر و شر افراد و اقوام موضوع قصه یا تجلیل از مقام و منزلت و عنایت خداوند به ایشان یا تقبیح و شرح عذاب الهی بر آنها نیست، بلکه هدف قصه در قرآن امری مهم‌تر و ارزشمندتر است. داستان‌های قرآنی حاوی عبرت‌ها و فواید بسیاری برای مسلمانان است. از این رو است که می‌بینیم قرآن از هر داستانی بهترین فرازهای آن را برگزیده و از بیان سایر بخش‌های داستان صرف‌نظر می‌کند تا کسی گمان نکند مقصود قرآن از بیان قصه سرگرمی‌ است. از این رو، برخلاف کتاب‌های