پاورپوینت کامل تفاوت امر زیبا و امر والا ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تفاوت امر زیبا و امر والا ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تفاوت امر زیبا و امر والا ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تفاوت امر زیبا و امر والا ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

اوایل قرن هجدهم میلادی در مورد هنر و آثار هنری نوعی گرایش غیرافلاطونی، در کشورهای غربی شروع شد و گویی اصل بر این قرار گرفت که مسأله زیبایی را نه در حد یک «مثال» فوق طبیعی بلکه به نحو مصداقی و در جهان محسوس و ملموس باید مطرح کرد. از نظریه پردازان معروف آن دوره می‌توان از دیدرو (۱۷۱۳-۱۷۸۴) که بیشتر درمورد شعر و ادب اظهار نظر کرده و بیش از او از <آبه دو بس> (۱۶۷۰-۱۷۴۲) (روحانی و منتقد فرانسوی و صاحب کتابی تحت عنوان «تأملاتی درباره شعر و نقاشی» که نوعی نظریه زیباشناختی مبتنی بر «اصالت حس» را عنوان کرده است، نام برد. به عقیده او، هنر در شرایط سالم و مساعد، باید لذات حسی را در نزد ما به صورت لطایف روحی دربیاورد، یعنی لذاتی که از انفعالات و شهوات به دور می‌مانند و بیش از پیش زیبایی‌های معنوی جهان را برملا می‌سازند.

اوایل قرن هجدهم میلادی در مورد هنر و آثار هنری نوعی گرایش غیرافلاطونی، در کشورهای غربی شروع شد و گویی اصل بر این قرار گرفت که مسأله زیبایی را نه در حد یک «مثال» فوق طبیعی بلکه به نحو مصداقی و در جهان محسوس و ملموس باید مطرح کرد. از نظریه پردازان معروف آن دوره می‌توان از دیدرو (۱۷۱۳-۱۷۸۴) که بیشتر درمورد شعر و ادب اظهار نظر کرده و بیش از او از <آبه دو بس> (۱۶۷۰-۱۷۴۲) (روحانی و منتقد فرانسوی و صاحب کتابی تحت عنوان «تأملاتی درباره شعر و نقاشی» که نوعی نظریه زیباشناختی مبتنی بر «اصالت حس» را عنوان کرده است، نام برد. به عقیده او، هنر در شرایط سالم و مساعد، باید لذات حسی را در نزد ما به صورت لطایف روحی دربیاورد، یعنی لذاتی که از انفعالات و شهوات به دور می‌مانند و بیش از پیش زیبایی‌های معنوی جهان را برملا می‌سازند. بعد در این زمینه سعی همگان بر این قرار گرفته بود که با بسط نظر دوبس، هنرهای مختلف را مؤول به یک اصل واحد کلی کنند و منشأ احساس زیبایی را نزد انسان و ریشه محوری آن را تعیین نمایند.

درآلمان، بحث‌‌ها درمورد هنر و زیبایی شناسی با ونیکلمن (۱۷۷۸-۱۷۱۷)، دنبال شده و خاصه با بومگارتن(۱۷۶۲-۱۷۱۴)، استاد دانشگاه هال، آن هم به صورت یک رشته مستقل با مقدمات و نتایج خاص خود، تحت عنوان «اِستِتیکا»

Esthetica

این اصطلاح در زبان یونانی صرفاً دلالت به داده حسی دارد که به مرور مفهوم «زیباشناسی» پیدا کرده است. به عقیده او در کنار شناخت منطقی و بر اساس فاهمه و عقل، نوعی شناسایی خاص حسی نیز وجود دارد که البته در سطح پایین‌تر از آن‌ها قرار می‌گیرد.

شاگردان بومگارتن افکار او را بسط و گسترش دادند و اصول نظریه‌ای کلی درباره هنرهای زیبا را به صورت منسجم درآوردند. کانت کاملاً به همین سنت تعلق دارد و با این‌که به معنایی با بومگارتن موافق نیست، ولی زیباشناسی را مستقل از بحث المعرفه و فلسفه اخلاق می‌داند و آن را به نحو مستقل عنوان می‌کند، خاصه به نحوی که در کتاب «نقد قوه حکم» مورد بحث است.

فیلسوفان آن عصر که بیشتر به عنوان منورالفکر شناخته می‌شدند، همگی عین هم سخن نمی‌گفته‌اند؛ ما در واقع با طیف وسیعی از افکار روبه رو هستیم. البته کانت هم کلاً به همان عصر تعلق دارد ولی به نظر می‌رسد که از بقیه چه در آلمان و چه در کشورهایی چون فرانسه و انگلیس از لحاظ فلسفی عمیق‌تر است: او واقعاً به تمام معنی فیلسوف است. در کتاب «نقد قوه حکم» (در سال ۱۷۹۰ منتشر شده) که اختصاص به زیباشناسی و غایت شناسی دارد، مقولات شناختی و اخلاقی به عینه مانند هم کاربرد پیدا نمی‌کنند. زیبایی خواه ناخواه بر اساس یک امر جزئی واحد، از طریق حس دریافت می‌شود و حکمی که به آن تعلق می‌گیرد، قادر نیست از این محدوده فراتر رود. بحث اصلی در واقع با این سؤال عنوان می‌شود: «آیا بعضی از امور ماتقدم می‌توانند سهمی در احکام مبتنی بر ذوق داشته باشند؟» وقتی که می‌گوییم مثلاً این منظره و یا این چهره زیباست، حکم ما از چه اصول زیربنایی ذهنی استفاده می‌کند؟

تخیل و قدرت ابداع آزاد به هر ترتیب در امور هنری سهم زیادی دارند و از این لحاظ کار هنرمند از کار طبیعت‌شناس و مربی امور اخلاقی متمایز می‌شود و مانند این است که در هنر باید به لایه‌های عمیق‌تر روح انسان نفوذ پیدا کنیم. به همین دلیل کلاً در سنت کانتی در مسأله شناخت، حکم به لحاظی صرفاً تقویمی و تعیین بخش است، (

D

َ

eterminant

) در صورتی که در هنر، حکم حالت تأملی (

R

َ

efl

َ

echissant

) دارد یعنی گویی از جها