پاورپوینت کامل چرا برای «حال» زندگی نمی‌کنیم ۳۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چرا برای «حال» زندگی نمی‌کنیم ۳۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چرا برای «حال» زندگی نمی‌کنیم ۳۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چرا برای «حال» زندگی نمی‌کنیم ۳۷ اسلاید در PowerPoint :

خوشبختی را در معنایی فلسفی به معنای خوب زندگی کردن (well being) می‌دانند. زندگی همراه با خیر یا به تعبیری که در گفتار مصطفی ملکیان آمده؛ اما چه معیارها و ویژگی‌هایی دارد. این ویژگی‌ها چه نسبتی با یکدیگر دارند، تقدم و تاخرشان در چیست و نهایتا اینکه سلامت نفس چه ارتباطی با اخلاقی زیستن دارد؟ گفتار حاضر که حاصل تقریر سخنان استاد ملکیان در میان جمع کوچکی از شاگردان‌شان است، به برخی از این پرسش‌ها پاسخ داده است، با اشاره به اینکه تفصیل این سخنان را باید در گفتارهای مفصل ایشان پی گرفت، ضمن آنکه در بحث حاضر از میان مولفه‌ها یا ویژگی‌های زندگی و نسبت آنها به زندگی خوب به فراخور زمان تنها به سه مورد اشاره شد که از نظر می‌گذرد.

گفتاری درباره زندگی آرمانی و نسبت سلامت روانی و زیست اخلاقی

خوشبختی را در معنایی فلسفی به معنای خوب زندگی کردن (

well being

) می‌دانند. زندگی همراه با خیر یا به تعبیری که در گفتار مصطفی ملکیان آمده؛ اما چه معیارها و ویژگی‌هایی دارد. این ویژگی‌ها چه نسبتی با یکدیگر دارند، تقدم و تاخرشان در چیست و نهایتا اینکه سلامت نفس چه ارتباطی با اخلاقی زیستن دارد؟ گفتار حاضر که حاصل تقریر سخنان استاد ملکیان در میان جمع کوچکی از شاگردان‌شان است، به برخی از این پرسش‌ها پاسخ داده است، با اشاره به اینکه تفصیل این سخنان را باید در گفتارهای مفصل ایشان پی گرفت، ضمن آنکه در بحث حاضر از میان مولفه‌ها یا ویژگی‌های زندگی و نسبت آنها به زندگی خوب به فراخور زمان تنها به سه مورد اشاره شد که از نظر می‌گذرد.

وقتی انسان آرامش دارد که بساط مقایسه کردن خودش با دیگران در ذهن و مسابقه دادن با دیگران در عمل را تعطیل کند. انسان موفق کسی است که خودش را با خودش مقایسه می‌کند و با خودش مسابقه می‌دهد اما برای اینکه انسان دچار سرزنش دیگران نشود، باید به ارزش داوری‌های دیگران اهمیت بی‌مورد ندهد

خوشی زندگی یک بحث روانشناختی است در حالی که خوبی زندگی یک بحث اخلاقی است زیرا لذت بردن یک بحث فردی است و هر کس در خوشی یا ناخوشی، خودش لذت می‌برد یا بر درد و رنجش افزوده می‌شود. در حالی که خوبی زندگی به افزایش یا کاهش درد و رنج دیگران اشاره دارد

از قدیم فیلسوفان و عارفان و الهی‌دانان و روانشناسان این بحث را پیش کشیده‌اند که زندگی آرمانی و کمال مطلوب چه ویژگی یا ویژگی‌هایی دارد. عده‌یی معتقد بودند که زندگی آرمانی همان زندگی خوش است. خوشی زندگی به این است که انسان بتواند چنان زندگی کند که بیشترین لذت ممکن را تجربه کند، یا در تعبیر بدبینانه دست‌کم کمترین درد و رنج را تجربه کند. اما برخی متفکران دیگر اعم از عارف و فیلسوف و روانشناس و الهی‌دان معتقدند که زندگی آرمانی نیست. برای زندگی آرمانی باید خوشی با خوبی همراه شود. برای مثال فردی که زندگی آرمانی را به این معنا بداند که در زندگی‌اش به لحاظ خوراک و نوشاک، پوشاک، مسکن، استراحت، جنسیت، استراحت، مسافرت، تفرج و همنشینی مشکلی نداشته باشد، چنین فردی به زندگی خوش به عنوان زندگی آرمانی باور دارد. اما اگر فردی با وجود همه اینها، کمک و نیکی به دیگران را هم لازم بداند، نشانگر آن است که از دید آن فرد زندگی آرمانی غیر از خوشی به خوبی هم نیاز دارد. زندگی خوب به این معناست که فرد بیشترین لذت ممکن را به برخی کسان دیگر برساند یا لااقل درد و رنج ایشان را کاهش دهد. تقریبا تا نیمه دوم قرن بیستم یعنی بعد از جنگ جهانی اول هر کس در باب زندگی آرمانی سخن می‌گفت، یا آن را مساوی زندگی خوش می‌دانست یا آن را زندگی خوب می‌دانست یا زندگی آرمانی را همراهی این هر دو می‌دانست. اما بعد از جنگ جهانی دوم برخی فیلسوفان بزرگ امریکایی و در راس ایشان تامس نیگل و شاگردش سوزان ولف تاکید کرده‌اند بر اینکه تنها این دو عنصر برای زندگی آرمانی کفایت نمی‌کند. ایشان عنصر ارزشمندی را به مولفه‌های زندگی آرمانی یعنی خوشی و خوبی افزودند. ایشان می‌گفتند که زندگی ارزشمند، به آن معناست که اگر انسان

n

واحد از زندگی و هستی گرفته باشد، دست کم به اندازه دو برابر به آن بیفزایند. این به آن معناست که انسان به هستی سود برساند.

خوشی زندگی یک بحث روانشناختی است در حالی که خوبی زندگی یک بحث اخلاقی است زیرا لذت بردن یک بحث فردی است و هر کس در خوشی یا ناخوشی، خودش لذت می‌برد یا بر درد و رنجش افزوده می‌شود. در حالی که خوبی زندگی به افزایش یا کاهش درد و رنج دیگران اشاره دارد. اما بحث ارزشمندی زندگی یک موضوع کارکردی است، زیرا در آن از این بحث می‌شود که آیا انسان در مقایسه با چیزی که از هستی گرفته چه چیزی به آن افزوده یا از آن کاسته است.

اما صرف نظر از مولفه ارزشمندی می‌توان پرسید که نسبت خوشی و خوبی در چیست؟ آیا این دو از یکدیگر کاملا مستقل هستند یا با یکدیگر داد و ستد دارند؟ پیش از آن مایلم به این پرسش بپردازم که تقدم و تاخر آنها چگونه است؟ این بحث از آن حیث اهمیت دارد که خوبی و خوشی با یکدیگر همراستا نباشند و با یکدیگر در تعارض باشند. به عقیده من خوبی زندگی مهم‌تر از خوشی آن است. یعنی معتقدم انسان اگر درد و رنجی بر انسان‌ها نیفزاید و درد و رنج ایشان را کاهش دهد، حتی اگر به قیمت افزودن درد و رنج به خودش باشد، ارزشمند است، یعنی خوبی‌های اخلاقی مقدم بر خوشی‌های روانشناختی‌اند.

اما گذشته از تقدم و تاخر نسبت لذت روانشناختی و خوبی اخلاقی در چیست؟ این بحث در کتاب‌ها به این صورت مطرح می‌شود که سلامت روانی چه نسبتی با فضیلت اخلاقی دارد؟

برای پرداختن این بحث تنها به برخی مولفه‌های خوشی اشاره و سعی می‌کنم ارتباط