پاورپوینت کامل در پی مشرقِ جان ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل در پی مشرقِ جان ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل در پی مشرقِ جان ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل در پی مشرقِ جان ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

هرچند هانری کربن در پی دستیابی به آزادی از فشار و اختناق است، ولی این آزادی، صرفاً آزادی سیاسی و اجتماعی نیست، بلکه در اصل آزادی معنوی است. آزادی برای ورود به حرم دل، کلیسای سرّی نفس است و آنچه این آزادی را محدود می‌کند، دیگر کلیسا یا به عبارت دیگر کلیسا به تنهایی نیست.

هرچند هانری کربن در پی دستیابی به آزادی از فشار و اختناق است، ولی این آزادی، صرفاً آزادی سیاسی و اجتماعی نیست، بلکه در اصل آزادی معنوی است. آزادی برای ورود به حرم دل، کلیسای سرّی نفس است و آنچه این آزادی را محدود می‌کند، دیگر کلیسا یا به عبارت دیگر کلیسا به تنهایی نیست.

جهان بینی سکولار مدرن، اگرچه از جهات دیگر در مقابل کلیسا قرار دارد، ولی از این جهت هم‌پیمان با کلیسا و جانشین کلیساست. و همان طور که گفتیم، امروز این خصم مقتدرتر از همیشه ظاهر شده است و آدمی در برابر آن بی‌دفاع‌تر از همیشه است. در مغرب زمین که موضوع بحث کربن است، در گذشته همیشه کسانی چون امانوئل سویدنبرگ، فئودور داستایفسکی و… در برابر این سیل ویرانگر عرفی شدن مقاومت می‌کرده‌اند. در حقیقت باید کار کربن را تا آنجا که به وجه غربی مطالعاتش مربوط می‌شود، تداوم راه همین شخصیت‌های اهل معنا دانست. او خلف معنوی امثال یاکوب بومه و سویدنبرگ است، گو اینکه میان وضعیت او و اسلافش تفاوتهایی وجود دارد. او در وضعیت دشوارتری در قیاس با آنان قرار دارد؛ ولی گویی بر سبیل جبران مافات، مشیت خداوندی یا دست تقدیر، با منابع ژرف و سرشاری آشنایش ساخته است که به کلی از دسترس اسلافش بیرون بوده‌اند. اینها همان گنجینه‌هایی هستند که او در حکمت مشرقی ابن‌سینا، حکمت اشراقی سهروردی ، عرفان نظری ابن عربی، حکمت اسماعیلیه و حکمت شیعی کسانی چون سید حیدر آملی، قاضی سعید قمی و صدرالمتألهین شیرازی یافته است.

تصور می‌کنم که خود کربن به نیکی دریافته است که دسترسی به این گنجینه در این شرایط معنوی دشوار، موهبتی عظیم است. او که سخت مسحور و مفتون فرهنگ ایرانی یا همان اسلام ایرانی است، معتقد است برای آنکه این فرهنگ جایگاه و جلوه حقیقی خویش را در آگاهی فلسفی مدرن پیدا کند، باید تحقیقات بسیار گسترده‌تری انجام شود و تنها در آن صورت معلوم خواهد شد که چرا و چگونه این فرهنگ ایرانی توانسته است اسلامی متناسب با روح این فرهنگ را سرمشق قرار دهد و در پرتو آن اسلام در برابر همه خطرهایی که عالم جان (یا روح) را تهدید می‌کنند، مقاومت بورزد. و از این روست که می‌گوید: «هر انسان غربی که به فهم این مطلب برسد، خواه مرد علم باشد و خواه مرد اخلاق، در هر صورت ناگزیر باید همکار ما بشود.»۱۲

حال باید دید به طور دقیق در میان محققان امروز، کربن چه جایگاهی دارد و در چه مسیری سلوک می‌کند تا همکاران حال و آینده‌اش راه او را ادامه دهند. کار او در وهله نخست شبیه به کار شرق‌شناسان است؛ چرا که او نیز همانند بسیاری از دیگر محققان غربی،‌ شناخت ابعادی از فرهنگ مشرق زمین را وظیفه خویش ساخته است؛ ولی هر چند به ظاهر این همه به شرق‌شناسان نزدیک است، در باطن بیشترین فاصله را با آنها دارد، چندان که پیشه شرق‌شناسی را در تعارض با معنای راستین این واژه و مدلول آن می‌داند. او با استفاده از همان ذوق تأویلش، واژه شرق‌شناسی را نیز تأویل می‌کند. درست است که شرق‌شناس کسی را می‌گویند که سنتهای ممالک مشرق زمین مانند ایران و دیگر کشورهای اسلامی و نیز هندوچین و… را مطالعه می‌کند و سیر تاریخی‌شان را در ابعاد مختلف مانند ادبیات، هنر، سیاست، دین و… مورد کندوکاو قرار می‌دهد؛ ولی کربن چون مشرق را صرفاً‌ مشرق جغرافیایی نمی‌داند و به یک معنا آن را به مشرق جان تأویل می‌کند، وظیفه شرق‌شناسی را نیز شناخت این مشرق می‌داند.

ممکن است بگویند اساساً میان این مشرق جان با آن مشرق جهان، جز اشتراک در لفظ، نسبت و مشارکت دیگری برقرار نیست؛ ولی از نظر کربن این دو آنقدرها هم بی‌ارتباط نیستند؛ چرا که اهالی مشرق جان عمدتاً مسکن و مأوای زمینی‌‌شان در همین مشرق جهان بوده است، گو اینکه در مغرب جهان نیز اهل معنا، حضور داشته و دارند. به همین اعتبار است که می‌نویسد: «بنابراین سلسله‌ای از مشرق‌ها داریم که آدمیان در صورت بازگشت از غربت غربی‌شان، از یک عالم به عالم بعدی، در یک نوع عروج متألهانه سپیده‌ها و اشراقها بدانها عروج می‌کنند. استشراق در معنای تحت‌اللفظی طلب مشرق، همین است. مستشرق، سالک در مسیر طلب شرق است. در اینکه در زبان مدرن همین واژه در مورد محققان شرق‌شناس به کار رفته است، طنزی وجود دارد؛ زیرا اصطلاحات اشراقی می‌تواند وظیفه ناخواسته‌ای را بر دوش آنان بگذارد.»۱۳

بدین ترتیب گویی شرق‌شناسی از رسالت اصلی خویش دور و بلکه اساساً منحرف