پاورپوینت کامل دین به زندگی معنا می‌بخشد ۳۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دین به زندگی معنا می‌بخشد ۳۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دین به زندگی معنا می‌بخشد ۳۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دین به زندگی معنا می‌بخشد ۳۶ اسلاید در PowerPoint :

لوئیس پل پویمن(۱۹۳۵ـ۲۰۰۵) فیلسوف امریکایی، در زمینه اخلاق و فلسفه دین فعالیت می‌کرد و نامش به سبب گزیده‌ها و متون فلسفی‌اش که در بیش از شصت دانشگاه جهان، به طور گسترده‌ای برای اهداف آموزشی مورد استفاده قرار گرفته بسیار شناخته شده است. وی می‌کوشید نشان دهد چرا انسانها با موضوعات بحث‌انگیز زمان مخالفند و با بررسی ریشه‌ها بر آن بود که دیدگاههایی متعادل را مطرح سازد. این مطلب پیشتر در ماهنامه «اطلاعات حکمت و معرفت» به چاپ رسیده است.

اشاره: لوئیس پل پویمن(۱۹۳۵ـ۲۰۰۵) فیلسوف امریکایی، در زمینه اخلاق و فلسفه دین فعالیت می‌کرد و نامش به سبب گزیده‌ها و متون فلسفی‌اش که در بیش از شصت دانشگاه جهان، به طور گسترده‌ای برای اهداف آموزشی مورد استفاده قرار گرفته بسیار شناخته شده است. وی می‌کوشید نشان دهد چرا انسانها با موضوعات بحث‌انگیز زمان مخالفند و با بررسی ریشه‌ها بر آن بود که دیدگاههایی متعادل را مطرح سازد. این مطلب پیشتر در ماهنامه «اطلاعات حکمت و معرفت» به چاپ رسیده است.

اگر خداباوری صادق باشد و موجودی متعالی و مهربان که برعالم فرمانروایی می کند وجود داشته باشد، هشت نظریه زیر صادقند.

۱ـ ما از خاستگاهها و روند ادامه حیات عالم تبیین رضایت‌بخشی داریم. ما محصول اتفاق و ضرورت یا انفجاربزرگ سرد و بی‌روحی نیستیم، بلکه ساخته موجودی ماورایی هستیم که به ما اهمیت می‌دهد. اگر دین صادق باشد، آن گونه که ویلیام جیمز می گوید، «عالم دیگر برای ما صرفاً آن نیست، بلکه تو است…و هر گونه ارتباطی که میان دو شخص ممکن باشد، در اینجا نیز ممکن است.» با علم به اینکه جهان مرئی بخشی از عالم روحانی‌تری است که معانی‌اش را از آن می‌گیرد وبه رغم وجود شر، نوعی ارتباط هماهنگ ذاتی میان جهان ما و واقعیت متعالی وجود دارد، می‌توانیم به آرامش دست یابیم.

اصل موضوع اینجاست: آیا عالم هدفمند است یا صرفاً گردهمایی کور اجزای در حرکت است؟ علم به این پرسش پاسخی نمی‌دهد، گرچه علم‌گرایی ـ طبیعت‌گرایی سکولار ـ می‌پذیرد که جهان فاقد غایت است، ولی خداباوری به ما می‌گوید که همه موجودات هدفی دارند، عالم در نقطه‌ای از زمان آفریده شده است و به شیوه‌ای قانونمند به سوی غایتی مقرر پیش خواهد رفت. نگرش طبیعت‌گرایانه به عالم را که با فصاحت در نوشته «پرستش انسان آزاد» برتراند راسل بیان شده است، ملاحظه کنید:

اینکه انسان محصول عللی است که هیچ آگاهی از غایتی که به آن دست می‌یافتند نداشتند؛ اینکه خاستگاهش، رشدش، بیمها و امیدهایش، عشقها و باورهایش چیزی نیست جز حاصل گردهمایی تصادفی اتمها که نه اشتیاق، نه از خودگذشتگی، نه شورمندی تفکر و احساس، هیچ کدام نمی‌تواند زندگی فردی را از مرگ برهاند؛ اینکه همه رنجهای اعصار، همه دلبستگی‌ها و شورمندی‌ها، همه آمال و آرزوها، هر فروغ عظیم نبوغ انسانی، با مرگ عظیم منظومه شمسی محکوم به نابودی است، و کل معبد دستاورد بشر به ناچار باید در زیر آوارهای عالمی در ویرانه‌ها مدفون شود، همه این چیزها اگر کاملا غیر قابل شک نباشند، تقریبا به قدری مسلم هستند که هیچ فلسفه‌ای که انکارشان کند، نمی‌تواند امید داشته باشد که پابرجا بماند. فقط در چارچوب این حقایق، فقط بر بنیاد نومیدی سخت، سکونتگاه روح می‌تواند از این پس با اطمینان بنا شود.

این آن نوع «سکونتگاه روح» نیست که ارزش بنا کردن داشته باشد، چه رسد به اینکه با اطمینان بنا شود! براساس بنیادی بی‌ثبات، نمی‌توان عمارتی امن بنا کرد، و از عدم نمی‌توان چیزی به دست آورد. خوبی محصول ما فقط وابسته به آن است که از چه ماده‌ای به دست آمده باشد. از عالمی بی‌ارزش، به طور معجزه‌آسا ارزشهای عینی ظاهر نخواهد شد، و نیز هدف از بی هدفی به دست نمی‌آید. براساس «بنیاد محکم نومیدی سخت» فقط می توانیم چیزی را بنا کنیم که از روی استیصال باشد.

۲ـ خداباوری بر آن است که عالم آکنده از خیر است و خیر بر شر پیروز خواهد شد. ما در نبردی نومیدانه به تنهایی در حال جنگ نیستیم، بلکه خدا در کنار ماست، یا بلکه ممکن است ما در کنار خدا در پیکار خیر علیه شر باشیم. بنابراین نیازی نیست شما و من بیهوده بجنگیم. اگر عالم بی‌معنا باشد، هیچ چیز نهایتاً مهم نخواهد بود. افلاطون، شکسپیر، موزارت، میکل آنژ، کلیسای نوتردام، و خورشید خود در فراموشی نابود خواهند شد؛ اما اگر خیر ازلی وجود داشته باشد، همه چیز خوب خواهد بود، هز چیزی به نحوی به یاد خواهد ماند، هیچ چیز ارزشمندی بیهوده نخواهد بود.

تصور پیروزی نهایی خیر بر شر، داد بر بیداد و ستمگری و نفرت(عداوت)، به ما اطمینان می‌دهد که به جنگ علیه بی عدالتی، ستمگری، و عداوت ادامه دهیم، آن هنگام که دیگران برآورد می کنند که احتمال پیروزی بر پرهیزگاری بسیار بیش از آن است که به مصافشان رویم.

۳ـ خداوند به ما عشق می ورزد و به فکر ماست. عشق او ما را برمی‌انگیزاند، به طوری که ما انگیزه نیرومندتری برای اعمال به لحاظ اخلاقی خوب، از جمله نوعدوستی داریم. زندگی ما پیوند عمیقی با اخلاق دارد، نه به سبب ترس از دوزخ، بلکه به شکرانه امتنان عمیق از ذات یگانه‌ای که ما و او به هم عشق می‌ورزیم. ما نه با قوانین سرد و بی‌روح، بلکه با محبوبی کیهانی زندگی می‌کنیم که بیشترین منافع را برای ما در نظر دارد و چندان قدرتمند هست که تضمین کند به اندازه ای که شادمانیم، منشأ خیر باشیم.

سکولاریسم فاقد این احساس عشق کیهانی است، و بنابراین تصادفی نیست که نمی‌تواند قدیسان اخلاقی همچون مسیح و گاندی بپرورد. شما به عشق خاصی نیازمندید که مانند