پاورپوینت کامل تاریخ ترجمه در ایران ۷۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تاریخ ترجمه در ایران ۷۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تاریخ ترجمه در ایران ۷۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تاریخ ترجمه در ایران ۷۶ اسلاید در PowerPoint :

به این پرسش فقط بر اساس پیشینه های زبان نوشتاری می توان پاسخ گفت، از آن هنگام که خط در ایران زمین ابداع شده و به کار رفته است. اما به رغم این واقعیت انکار ناپذیر، نمی توان راه را بر گمانه زنی در باره دوره هایی بست که خط هنوز در این سرزمین رواج نداشته است. البته اگر پژوهش های متخصصان زبان های باستانی، باستان شناسان و تاریخدانان با رویکرد به پرسش هایی که در اکنون در برابر ماست به کمک بیاید، شاید بتوان پاسخ آنها را یافت.

ترجمه در ایران از چه زمانی آغاز شده است؟

به این پرسش فقط بر اساس پیشینه های زبان نوشتاری می توان پاسخ گفت، از آن هنگام که خط در ایران زمین ابداع شده و به کار رفته است. اما به رغم این واقعیت انکار ناپذیر، نمی توان راه را بر گمانه زنی در باره دوره هایی بست که خط هنوز در این سرزمین رواج نداشته است. البته اگر پژوهش های متخصصان زبان های باستانی، باستان شناسان و تاریخدانان با رویکرد به پرسش هایی که در اکنون در برابر ماست به کمک بیاید، شاید بتوان پاسخ آنها را یافت.

به این نکت کلی و شناخته شده آگاهیم که ملت ها و طایفه های مختلف از زمانی که با هم داد و ستد کالا، و به تبع آن مبادله اندیشه وفرهنگ داشته اند، امور آنها بدون ترجمه نمی گذشته است. از مردم ساکن در نجد(فلات) ایران، پیش از ورود آریائیان، اطلاع در خور توجهی در دست نیست. بومیانی در این نجد می زیسته اند، اما به چه زبانی صحبت می کرده اند و با آریائیان مهاجر یا مهاجم چه مناسباتی داشته اند؟ اگر آریائیان بدون جنگ و خونریزی به این سرزمین راه یافته اند، آیا راه یافتن و استقرارشان بدون گفت و گو با بومیان ساکن امکان پذیر بوده است؟ اگر شاهد هایی تاریخی به دست آید و این نکته را تائید کند، قدمت ترجمه نامکتوب در ایران به عصر ورود آریائیان باز می گردد، یعنی تقریباً به حدود

۲۰۰۰

ق م (

۴۰۰۰

سال پیش).

می گویند آریائیان دسته دسته و به صورت امواج مهاجر به نجد ایران وارد شده اند. مهاجرت آنها نه یکباره، بلکه طی سده ها و هزاره ها به تدریج ادامه داشته است. آنها دقیقاً از کجا و چرا آمدند؟ در پاسخ به این پرسش، فرضیه هایی چند طرح شده است که موضوع بحث ما در اینجا نیست . می دانیم که در این باب میان صاحب نظران اتفاق نظر دیده نمی شود؛ نیز به قطع و یقین نمی دانیم که آریائیان به چند زبان یا به چند گویش صحبت می کرده اند. گفته می شود که سکونتگاه اصلی شان منطقه ای بسیار پهناور بوده است. آیا مهاجرت های پی در پی خود این طوایف طی سده ها و هزاره ها ، با هم خطرهایی که در آن روزگار آنها را تهدید می کرد، بدون نظم و هماهنگی، و در واقع بدون تفاهم های زبانی ممکن بود، آن هم در در حالی که شاهدی بر وحدت زبانی میان آنها در دست نیست؟ آیا آریائیان پیش از مهاجرت به ایران و در میان خود از ترجمه استفاده می کردند و با زبان های سرزمین های پیرامونی شان، سرزمین هایی که برای مهاجرت انتخاب می کردند، آشنایی داشتند؟

فرضیه فعلاً رایج تر در بار تیره ای از آریائیان که به خاک ایران مهاجرت کرده اند، این است که آنها به چند شاخ اصلی و فرعی تقسیم شده، و در شمالِ شرق ، غرب و جنوب غربی ایران کنونی مستقر شده اند. به استقرار یافتگان در غرب و جنوب غربی وشمال شرق ، به ترتیب طایفه ( یا طایفه ها) ی مادها، ، پارس ها ، و پارت ها گفته اند. این تفکیک و جدایی، و بعد ها نیز اختلافات و رو در رویی این طایفه ها با هم، تا چه حد ناشی از تفاوت های زبانی و فرهنگی بوده است؟ آیا بر پای اطلاعات موجود می توان به این پرسش پاسخی دقیق داد؟

ترجمه در عصر مادها

پرسش های پاسخ نگرفته در بار مادها فراوان است. به گفته هرودتس/ هرودت، تاریخ نگار یونانی(ح

۴۸۵

-ح

۴۲۵

ق م) مادها از

۶

طایفه تشکیل می شدند. این طایفه ها در منطقه گسترده ای از حدود تهران امروز تا دریاچه وان در تر کیه، و از سوی دیگر تا فارس، به حالت پراکنده می زیستند تا مدت های مدیدی با هم در جنگ و جدال بودند. آیا اختلاف زبانی و فرهنگی از علت های جنگ و جدال آنها نبود؟ طایفه های همزبان و همفرهنگ، آن هم در حالتی که با تهدید طوایف دیگر رو به رو باشند، که به جان هم نمی افتند.

ظاهراً احساس خطر، و حمله های نظامی خارجی به آنها از عامل های اصلی روی آوردن طایفه های ششگانه ماد به همبستگی و بستن پیمان های دفاعی و همکاری در میان آنها بود. وی‍ژه خطر هول آور و بنیاد برافکن امپراتوری نظامی و گسترش طلب آشور را از نظر دور نداریم که دمار از روزگار اقوام و سرزمین های مجاورش درآورده بود. نیاز حیاتی به ایجاد امنیت در منطقه را هم در نظر بگیریم. زندگی بخشی از مادها به داد و ستد و عبور کالاهای بازرگانی از سرزمینشان بستگی داشت. این دسته از مادها با سرزمین ها و زبان های مختلف سر و کار داشتند و مبادل کالا بدون تفهیم و تفاهم و اطمینان طرفین معامله در هیچ کجا امکان پذیر نبوده است. مادهای بازرگان، امنیت راه، عبور و مرور و تجارت می خواستند و از این رو اتحاد، شرط لازم فعالیت هایشان بود.

مجموع این عامل ها سبب شد که مادها اختلاف هایشان را کنار بگذارند و متحد شوند. پس از اتحاد، قدرت گرفتند و نخستین دولت متمرکز در ایران را تشکیل دادند. اما اتحاد، همبستگی، داد و ستد گسترده و معامله با بیگانگان بدون خط امکان پذیر بوده است؟ در این باره که مادها اصلاً خط داشته یا نداشته اند، فرضیه ها مختلف است. اگر نداشته اند، آیا از خط دیگری، از سامانه نوشتاری اقوام همسایه خود استفاده می کرده اند؟ از زبان مادها سندی کتبی برجای نیست، و فقط شماری واژه مادی ، شامل نام کسان، مکان ها، طایفه ها در نوشته های آشوری، بابلی، یونانی، در کتیبه های هخامنشی، الواح بابلی، اسناد آرامی بر جا مانده است. زبان شناسان با بررسی این واژه ها و مقایسه آنها با زبان های کهن ایرانی، گمانه هایی می زنند، از جمله اینکه زبان مادها به زبان اوستایی نزدیک بوده است ، یا به زبان های کردی، یا به زبانی که ما امروز به آن تاتی می گوییم، زبانی که بازماند آن در برخی نقاط شمال غرب و غرب تکلم می شود. در هر حال، این گمانه زنی ها از حد فرضیه های خام فراتر نمی رود. تکه هایی از نوشته ای به خط میخی در کاوش های باستان شناختی در تپه نوشجان به دست آمده است که تاکنون رمزگشایی نشده است. حدسی خام آن را بازمانده خطی می داند که گویا مادها نوآوری کرده باشند.

نکته ای که با توجه به موضوع مقاله مهم است، این است که مادها هنگامی که در غرب ایران استقرار یافتند، با همسایگانی رو به رو شدند که پیشینه فرهنگی- تمدنی ممتد و سامانه های نوشتاری داشتند، مانند بابلیان، آشوریان؛ ایلامیان/عیلامیان، و دیگر اقوام ساکن در بخش های مجاور. جز این، اقوام سکا، ماننا، هوری، لولوبی، گوتی هم دیر زمانی پیش از ورود مادها به غرب ایران، فرهنگ ها و تمدن های خود را پرورانده بودند. سر کردن در محیطی جغرافیایی که با فرهنگ ها و تمدن های زنده ای احاطه شده و در ضمن محل گذر کالاهای بازرگانی و داد و ستد های تجارتی بوده، به ناگزیر گفت و گو، تفاهم و مراودات فرهنگی را ایجاب می کرده است. نخستین شرط مراوده، آشنایی دو طرف با زبان هم و ترجمه کردن مقاصد به زبان یکدیگر است. مادها با ایلامیان، که حدوداً در خوزستان امروزی سکنی داشتند، در تماس نزدیک بودند. این تماس به ویژه از دیدگاه ترجمه این نظر درخور بررسی است، زیرا ایلام برسر راه بازرگانی فعال و مهمی میان تمدن های کهن هندی و چینی، و تمدن های دیرینه سال سومری و بابلی/ اکدی در سرزمین بین النهرین قرار داشت. ایلام از همه این تمدن ها تاثیر گرفته، و ترکیب تمدنی ویژه ای از آن خود پدیدآورده بود، ترکیبی که بعد ها و یکجا نصیب هخامنشیان شد. ایلام خط ویژه ای هم از آن خود داشت و مادها با صاحبان این تمدن و خط مراودات گسترده ای برقرار ساخته بودند . فرض کنیم مادها اصلاً خط و سواد خواندن و نوشتن نداشته اند، اما باز خط که بی نیاز نبودند. آنها با اقوامی داد و ستد می کردند که خط داشتند و حساب و کتاب تجارتشان را به دقت یادداشت می کردند. گذشته از حساب و کتاب تجارت، شماری از همسایگان ماد، از ادبیات مکتوب و غنی و سنت های ادبی دیرینه سالی بهره مند شده بودند. سومریان در امور دیوانی، اداره امور عمومی وآموزش بسیار پیشرفته بودند، درسنامه های مدونی تهیه ، و حتی واژه نامه های تخصصی تدوین کرده بودند. از کاسیان هم، قومی که در غرب ایران می زیستند و تمدنشان به مرتبه تمدن بابل و آشور نمی رسید، واژه نامه ای بازمانده است که به دو زبان کاسی و بابلی است. نیز نامنامه ای بر جای مانده که با ترجمه بابلی همراه است. از میتانیان هم که در غرب ایران مستقر بودند، رساله ای به ما رسیده است در باره اسب و به زبان هیتی. واژه نامه تخصصی این رساله در باب رام کردن اسب ها و نگه داری ارابه ها، با توضیحات همراه است.

از اینها گذشته، شماری از یهودیان از سرزمینشان به سرزمین مادها مهاجرت کردند و در میان آنان زیستند. میهمانان، با میزبانان چگونه اختلاط می کردند؟ گفته شده است که دولت های همجوار رقیب یا متخاصم، جاسوسان و خبر چینانی مخفی در میان یکدیگر داشته اند. جاسوس یا خبرچین، بدون دانستن زبان مردمی که در میان آنها سر می کند، و ترجمه کردن خبرها از زبان آن کشور به زبان کشورِ خواهان خبر، چگونه می تواند به ماموریت های خود عمل کند؟ در عین حال، بر چه کسی پوشیده است که در عرصه سیاست، به ویژه در مواقع بحرانی و حساس، دقت در خبر تا چه حد ضرورت دارد؟ آیا صحت و دقت در گردآوری و انتقال اخبار و اطلاعات، بدون ترجم دقیق امکان پذیر است؟

یکی از مهم ترین و حساس ترین مسائل، که شاید بیش از هرجنبه دیگری می تواند ذهن ما را به موضوع ترجمه در عصر مادها جلب کند، تهدیدهای نظامی امپراتوری آشور، و تلاش های دیپلوماتیک کشور های همسایه آشور بود که باید خود را در برابر آن تهدیدها حفظ می کردند . آشور، قدر قدرت منطقه،‌به ارابه های جنگی کارآمد و به سربازان جنگ دیده و تعلیم یافته با تجربه مسلح بود. ارابه های جنگی آشوری، کارکردی شبیه تانک های امروزی داشت. آشور هزینه توسعه طلبی ها، بلندپروازی ها، و نگاه داری ارتش بزرگ و کارآمد خود را از راه یورش به خاک کشورهای همسایه ، تصرف سرزمین ها، و استثمار منابع آنها تامین می کرد. مادها در آغاز جزو کشورهای نیرومند منطقه نبودند، اما به تدریج با اتحاد درونی و ائتلاف با همسایگان، قدرت گرفتند. آیا این گونه ائتلاف های سرنوشت ساز بدون مذاکرات پیچیده و سری، بدون حضور مترجمان امین و دقیق، یا تسلط به زبان میانجی ، یا تسلط کافی طرفین مذاکره به دو زبان، امکان پذیر بوده است؟ هوخشتره (شاه ماد،

۶۳۳

–

۵۸۵

ق م)، با نبوپلسر، شاه بابل، محرمانه دیدار کرد ، و آن دو به طور رسمی برضد آشور پیمان اتحاد بستند. پیداست که چنین مذاکره ها و پیمان هایی بر ضد ابر قدرت زمان، و لابد پنهان از نظر جاسوسان ، خبرچینان ونفوذی ها دولت های ذی نفع، تا چه حد حساس بوده است. آیا سران ماد و بابل توافق هایشان شفاهی بود؟ آیا بابلیانی که خود خط داشتند و اسناد دیوانی را به سنت سومری و به سنت کهن خود بر لوح ثبت و ضبط می کردند، پیشینه توافقی سیاسی تا به این پایه مهم را مکتوب نکرده اند؟ آیا مادها که آن قدر به بابل نزدیک شده بودند که راهبردی ترین پیمان نظامی تاریخشان را با آنها بستند، از سامانه نوشتاری بابلی و از کاربردهای خط در میان بابلیان به کلی بی اطلاع بودند؟ این پرسش ها این گمان را تقویت می کند که منابع نوشتاری مادها به دست نیامده است، یا این منابع از میان رفته است نه اینکه مادها با نوشتار یکسره بیگانه بوده اند. اگر روزی نشانه های الفبایی مادی یافته و رمز گشایی شود، یا خطی که از تمدن های همجوار اقتباس کرده بودند و به کار می بردند، به طور قطع فصل تازه ای در پاورپوینت کامل تاریخ ترجمه در ایران ۷۶ اسلاید در PowerPoint گشوده خواهد شد.

سران ماد به دور از چشم آشوریان و بر ضد امپراتوری آشور با سران ارارتو پیمان بستند. مذاکرات میان آنها به چه زبانی بود؟ آیا مترجمانی در این دیدارهای پنهانی حاضر بودند؟ روند ترجمه به چه صورتی انجام می گرفت؟ این پرسش ها حلقه های دیگری از زنجیره مجهولات است.

در هر حال، پس از مدت ها مذاکرات طولانی و سری، سرانجام ‌سران ماد که از پشت و اطراف جبهه های آشور خیالشان آسوده شده بود، در

۶۱۴

ق م به خاک ابرقدرت زمان یورش بردند و در نبردی سنگین شهر آشور را تصرف کردند. دو سال بعد نینوا، پایتخت آشور، را هم گرفتند، و سهمگین ترین قدرت ن