پاورپوینت کامل آیا اصلاحات علی امینی می توانست نتیجه ای به بار بیارد؟ ۴۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیا اصلاحات علی امینی می توانست نتیجه ای به بار بیارد؟ ۴۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیا اصلاحات علی امینی می توانست نتیجه ای به بار بیارد؟ ۴۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیا اصلاحات علی امینی می توانست نتیجه ای به بار بیارد؟ ۴۶ اسلاید در PowerPoint :

آیا می شود رژیم گرفتار استبداد و خودکامگی را نجات داد، آن هم مادام که مستبد و خودکامه بر سر قدرت باشد و بخواهد با همان شیوه حکومت کند؟

آیا می شود رژیم گرفتار استبداد و خودکامگی را نجات داد، آن هم مادام که مستبد و خودکامه بر سر قدرت باشد و بخواهد با همان شیوه حکومت کند؟

تجربه های تاریخی موجود نشان می دهد که نجات امکان پذیر نبوده است. البته از آینده خبر نداریم و نیز نمی خواهیم تجربه های گذشته را به آینده تعمیم بدهیم. دولتمردان ایرانی که سرنوشت سیاسی شان را به سرنوشت شاه گره زدند، آیا با آن تجربه های تاریخی آشنا بودند، و به رغم آن آشنایی باز هم مخاطره کردند؟ نیّت واقعی آنها را نمی دانیم و به هیچ طریقی نمی توانیم بدانیم، اما از یادداشت های بر جای مانده و منتشر شد آن دسته از قدرتمداران که خاطراتشان را نوشته اند، نمی توان استنباط کرد که دولتمردی با علم به اینکه استبداد و خودکامگی چاره پذیر و نجات پذیر نیست، باز هم دست به آن کاری زده باشد که اکنون در تاریخ و به عنوان واقعیتی تاریخی ثبت شده است.

*

علی امینی(۱۲۸۴ ـ ۱۳۷۱ش)، نو میرزا علی خان امین الدوله( صدر اعظم اصلاح طلب قاجاری)، پسر خانم فخرالدوله(دختر مظفرالدین شاه و زنی که به قدرت شخصیت معروف است)، سلطنت طلب بود و در سراسر زندگی سیاسی اش، چه در نظر و چه در عمل، از حکومت سلطنتی دفاع کرد، اما سلطنت طلب مشروطه خواه، پای بند به قانون اساسی، و با استبداد و خودکامگی مخالف بود. در یادداشت هایش مدعی است که به شاه توصیه می کرده است سلطنت کند نه حکومت، شاه باشد نه نخست وزیر. به سبب گرایش های مذهبی اش با شماری از روحانیان و سیاسی های ملی ـ مذهبی دوستی، مراوده، گفت و گو و مناسبات حسنه داشت. تا کنون سندی به دست نیامده است که نشان دهد او از ۱۳۱۲ش، پس از پایان تحصیلاتش که به خدمت دولت درآمد، تا ۱۳۵۷ش، که در بحبوح انقلاب ایران را ترک کرد(حدوداً ۴۵سال) آلودگی مالی، نقدی و غیر نقدی و جنسی داشته است، لکه ای که بر دامان بسیاری از سیاستمداران آن دوره نشسته بود؛ گرچه طی آن سال ها سمت های سیاسی مهم با اختیارات فراوانی داشت، از وزارت و سفارت و معاونت نخست وزیری گرفته تا خود نخست وزیری. در بار سال های پس از انقلاب که در خارج از کشور فعالیت کرد و انواعی از افراد با مقاصد مختلف دور او جمع شدند، نمی توانم داوری کنم، چون به منابع و مدارک لازم دسترسی ندارم. مطالب فراوان و متناقضی در بار این دوره از زندگی سیاسی او گفته می شود که موضوع بحث این نوشت کوتاه هم نیست. این را هم بیفزایم که از چندین تن از کسانی که طی سال های مختلف با علی امینی در وزارتخانه های مختلف همکار بوده اند، شخصاً شنیده ام که اگرچه او اهل فساد مالی نبوده و به مسئولان فاسد هم میدان نمی داده، اما برای حفظ قدرت و مناسبات با بخشی از دولتمردان، خود را ناگزیر می دیده است که به قاعده های بازی قدرت در آن رژیم تن دهد.

سیاستمداران سلطنت طلب مشروطه خواه و مبرا از فساد مالی، مانند علی امینی، که زندگی سیاسی شان با رژیم مستبد و خودکامه به پایان رسید، با سیاستمداری چون دکتر محمد مصدق تفاوتی اساسی دارند. حیات سیاسی دکتر مصدق به هر مناسبتی با گفتمان های سیاسی جدید پیوند می خورد. تفاوت میان آنها در همان « تن دادن» به قاعده های بازی در رژیم مستبد و خودکامه است. شاید ریش اصلی شکست برنام اصلاحات علی امینی را بتوان در همین«کنار آمدن» و «تن دادن» یافت. کافی است نوک قلاب استبداد و خودکامگی پر قبای سیاستمداری را بگیرد و آن را به طرف خود بکشد. رها شدن از آن به نگرش ها و تقلاهایی نیاز دارد که بهای آن اصلاً ارزان نیست.

*

ایران در سال های پایانی ده ۱۳۳۰ش با بحرانی رو به رو شد که برون رفت از آن کار آسانی نبود. رژیمی که با کودتای نظامی بر ضد دولت ملی و با پشتیبانی خارجی بر سر کار آمده و با قو قهریه و اقدامات امنیتی جامعه را خفه کرده بود، با فساد مالی، بحران اقتصادی، امکان کودتای نظامی و حتی فروپاشی رو به رو شد. اعتصاب معلمان و دبیران در سراسر کشور، تعطیل شدن مدارس و سرایت کردن دامن اعتصاب به محیط های کارگری و تشکیلات اداری و بعداً نیز به بازار، می توانست هر رژیمی را از پای درآورد. شاه از یک سو با واکنش داخلی، از سوی دیگر با تهدید همسای نیرومند شمالی، و از جانب دیگر با فشار جناح جدید حاکم بر آمریکا رو به رو بود که در بهمن ماه ۱۳۳۹ قدرت را از جمهوریخواهان تحویل گرفته، خواستار تغییراتی در ایران به قصد ایجاد آرامش و ثبات و دفع خطر پیشروی کمونیست ها بودند. فشار از دست کم سه سو بر شاه، دومین چالش بزرگی بود که در پایان ده دوم حکومت خودکامه اش با آن رو به رو شده بود. در نیم اردی بهشت ۱۳۴۰، در حالی که اعتصاب سراسری معلمان در حال گسترش بود، مهندس شریف امامی پس از نشستی پر تنش در مجلس شورای ملی از نخست وزیری استعفا داد. شاه در چنان موقعیتی علی امینی را به دربار فراخواند، سیاستمداری که باب طبع او نبود.

شریف امامی و امینی، که هر دو در یک روز با شاه دیدار کرده اند، حالت او را به گونه ای وصف کرده اند که نشان می دهد شب را با بی خوابی صبح کرده و سخت گرفته و مشوش بوده است. از قول ژنرال آجودان شاه هم نقل شده که شاه تا صبح در کاخ قدم می زده است. آیا شدت بحران تا بدان حد بود که او را این سان آشفته کرده بود؟ داریوش همایون که در جوانی از دگراندیشان ، بعد داماد زاهدی های کودتاگر ، سپس وزیر ، در حلق گردانندگانِ نظریه پرداز حزب رستاخیز ، به راس حکومت بسیار نزدیک و پس از انقلاب از جمل منتقدان شاه و سیاست های او بود، در بار شاه می گوید: او هر بار که موفقیتی به دست می آورد خودش را گم می کرد، و هر بار که با مشکلی رو به رو می شد، دست و پایش را گم می کرد.

شاه پس از استعفای شریف امامی با امینی دیدار کرد. از این دیدار ظاهراً فقط یک روایت مکتوب در دست است، و آن هم گفته های بریده بریده و نامنسجم علی امینی است که در مجموع تاریخ شفاهی هاروارد، و به عنوان خاطراتِ [علی امینی](تهران، ۱۳۸۳) چاپ شده است، کتابی پر از خلا، مملو از سوال های پاسخ نگرفته و سرشار از ابهام. به نظر می رسد ذهن و حافظ امینی سالخورده به هنگام گفت و گو یاری نمی کرده است که منسجم بیاندیشد و منسجم پاسخ بگوید. بی اطلاعی پرسش گر از رویدادهای تاریخ ایران و دقایق مهم آن روزها هم مزید بر علت و مانع طرح پرسش ها بنیادی و موجب غفلت از نکته های اساسی شده است. میان شاه و امینی در این دیدار خصوصی چه مطالبی رد و بدل شد؟ دقایق این دیدار تاریخی چیست؟ شاه در نوشته هایش، یا نوشته های به نام او، از جزئیات صحبت ها در دیدارها حرفی نمی زند، معمولاً مانند هر شاه دیگری، اما اگر گزارشی از زبان امینی در دست بود که جزئیات در آن بیان شده بود، اکنون داده های دیگری در اختیار داشتیم که به موضوع اصلی بحثمان در اینجا کمک می کرد. ناگفته ها در این باره راهی برایمان باقی نمی گذارد، جز اینکه به سراغ پیامدهای این دیدار برویم و بر