پاورپوینت کامل بدعتها و بدایع انقلاب مشروطه ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بدعتها و بدایع انقلاب مشروطه ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بدعتها و بدایع انقلاب مشروطه ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بدعتها و بدایع انقلاب مشروطه ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

«انسانها در کمال حسن نیت به تحریف اندیشه‌ها و اعمالشان در مسیری گرایش دارند که با منافع گروه اجتماعی آنان سازگار است.» (لوسین گلدمن)

«از طنزهای منحصر به فرد تاریخ این است که حتی در عصری که دسترسی نامحدود به منابع وجود دارد، برای بدفهمی و تحریف نظریه‌ها هیچ حد و مرزی وجود ندارد!» (اریک فروم)

«انسانها در کمال حسن نیت به تحریف اندیشه‌ها و اعمالشان در مسیری گرایش دارند که با منافع گروه اجتماعی آنان سازگار است.» (لوسین گلدمن)

«از طنزهای منحصر به فرد تاریخ این است که حتی در عصری که دسترسی نامحدود به منابع وجود دارد، برای بدفهمی و تحریف نظریه‌ها هیچ حد و مرزی وجود ندارد!» (اریک فروم)

درآمد

جنبش مشروطیت ایران ـ این نخستین رستاخیز فراگیر ملت ایران ـ از چنان عظم و ارج و قدری برخوردار است که دریچه تنگ چشمهای خرد و حقر توان دیدن آن را ندارد. ما تا آن زمان حتی در تاریخ حماسی ایران نظیر و مانندش را نداریم. گوشه‌هایی از قیام کاوه آهنگر و فریاد و خروش مردم ایران ضدضحاک ستمکار را می‌توان با آن مقایسه کرد، لیکن حوزه این قیام محدود است، عرصه درگیری اگرچه به طور دقیق روشن نیست، ولی پیداست که در یک نقطه متمرکز است و آن هم پایتخت است؛ اما انقلاب مشروطه نه تنها پایتخت که شهرها و شهرستانها و روستاها را نیز در بر می‌گیرد و حتی بخشی از حوزه تصمیم‌گیری در خارج از مرزهای جغرافیایی و در خاک عراق متمرکز است. شناخت ابعاد گوناگون این انقلاب برای پژوهشگران رشته‌های گوناگون علوم اجتماعی در ایران از جمله ضروریات است. درک تحولات مختلف مربوط به توسعه سیاسی، نظریه‌های فقهی و حقوقی، تطور اندیشه سیاسی و دگرگونیهای فکری ایران در صد سال پیش بدون درک ابعاد و زوایا و خفایا و اسرار این انقلاب اگر نگوییم غیرممکن، که بسیار دشوار است.

پیش از ما در این باره بسیار گفته‌اند و شنیده‌ایم و خوانده‌ایم و بدیهی است در چشم آنان که تبی نداشته و ندارند، نور این مهتاب در هم شکننده تاریکی‌ها بوده است. انقلاب مشروطه برای تحلیل‌گران مسائل ایران پیشتوانه ستبری ایجاد کرد و دریایی از معارف را پیش روی انسان گشود و خود از این جهت خوان کرم گسترده‌ای فراهم کرد و همچون مائده‌ای آسمانی بود برای نفرین شدگان خاک و دوزخیان زمین سیاست! از مجموعه داده‌های گرانبهایی که استادان پیشکسوت ما در مورد این انقلاب به یادگار گذاشته‌اند، در این مقاله بر چند نکته تکیه و تأکید کرده‌ام که تاکنون به آنها کمتر پرداخته شده است. این نکات اگرچه به ظاهر سه‌گانه‌اند، اما در اصل یکی بیش نیستند و آن هم «زبان» مشروطه است که در سایه آن، این جنبش می‌تواند قدم به کوچه و خیابان بگذارد و با عامه مردم ارتباط برقرار کند، هم خواسته خودش را که همان محدود کردن قدرت نامحدود دربار است به روشنی مطرح کند. به عبارت دیگر، حقوق آسمانی پادشاهان را از‌آنان بگیرد و زمینی کند و هم اینکه از طریق گفتمان پرده در خویش حریمها و حرمتها را نیز درهم بشکند.

زبان مشروطه

«مرا خوشتر آنکه خوک‌چرانی باشم و هم خوکان به زبانم آشنا، تا آنکه شعر سرایم و خلق زبانم نشناسد!»

(کیرکگار)

یکی از ساختهای بدیع انقلاب مشروطه، زبان نوجو، ساده، خردگرا، بی‌تکلف و خالصانه آن است که پیش و پس از آن، نه سابقه‌ای داشت و نه تکرار شد. همان گونه که ساخت اجتماعی و سیاسی و اقتصادی و فرهنگی جامعه ایرانی در برخورد با عوامل و ایده‌هایی که از جهان بیرون به ویژه از اروپا و آمریکا به درون آن سرریز کرده، دچار بحرانهای سخت و دگرگونیهای ژرف بوده است، زبان نیز همچون رابطه اساسی این جامعه، هم از این تحولات اثر پذیرفته و هم بر آن اثر گذاشته است. با جنبش مشروطیت ما وارد دوره تازه‌ای می‌شویم که دگرگونی زبان را نیز ناگزیر می‌کند…

روی سخن ادبیات دیگر نه با امیران و وزیران یا گروه سرآمدان اهل فن، بلکه با عامه مردم است. زبان نوشتاری باید از قالب کهنه و سخت خود و همچنین از مکتب‌خانه‌ها و مدرسه‌ها و محفل‌های دربسته به درآید و بر سر بازار بیاید و روی سخن با هزاران هزار داشته باشد و احساسات و افکار آنها را در جهت تازه‌ای برانگیزد. از این روی ناگزیر می‌بایست پوست بیندازد و هر چه ساده‌تر و عریانتر شود تا بهتر و زودتر فهمیده شود. (آشوری، ۱۳۷۲: ۲۸)

از چند دهه مانده به انقلاب مشروطه، این قاعده در میان گویندگان و نویسندگان دانسته یا ندانسته مقبولیت همگانی یافته بود که بین سیاست و زبان رابطه‌ای استوار وجود دارد. همان‌طوری‌که اوکتاویوپاز ـ نویسنده نامدار روزگار ما ـ در جای جای آثار پر بارش تأکید می‌کند و از رابطه جامعه بسته با زبان بسته سخن می‌گوید (پاز، ۱۸: ۱۳۸۱) و همچنین از هم‌پیوندی جامعه سالم با زبان سالم و یا به تعبیر او جامعه سالم و زبان بهداشتی. (پاز، ۱۳۶۹: ۳۰۳)

یکی از ژرف‌ترین مباحث علوم سیاسی رابطه زبان با خردگرایی، توسعه سیاسی و دمکراسی است. حکومتهای خودکامه به این مسأله توجه داشته و دارند که زبان ساده و بی‌پیرایه و روان به سادگی می‌تواند «اسرار» سیاستمداران را هویدا کند. از این روی پیوسته زبان را دستکاری می‌کنند. «این در واقع یک تکنیک اسطوره‌ای است که دولتهای مدرن به کار می‌بندند، هدف این است که زبان به‌گونه‌ای به کار بسته شود که مانع تفاهم و ارتباط شود و یا دست کم ارتباط را محدود کند.» (موقن، ۱۳۶۸: ۳۲۵) بنابراین تهی ساختن واژگان از معنی و به هم ریختن نظام خانوادگی کلمات و آشفته ساختن زبان، در حقیقت یک سیاست زبانی است که از جانب دولتهای خودکامه تعقیب می‌شود. جامعه ایرانی نیز در طول تاریخ خویش از این قاعده برکنار نبوده است. خردگرایی، آزاداندیشی، تساهل و سلامت روحی جامعه را با معیارهای زبانی می‌توان اندازه گرفت.

هرگاه روح جامعه ایرانی روی در سلامت و میل به نظامی خردگرا داشته است، از میل به استعاره‌ها و مجازهای افراطی و تجرید اندر تجرید کاسته و زبان در جهت اعتدال و هم‌نشینی طبیعی خانواده‌های کلمات حرکت کرده است. فردوسی در عصر خود و بیهقی در عصر خود و خیام در عصر خود، مظاهر این خردگرایی‌اند و در دوره‌های بعد نیز این قاعده صادق است. آخرین مرحله‌ای که خرد ایرانی روی در سلامت می‌آورد، داستان مشروطیت است که شعرش (شعر