پاورپوینت کامل پیرامون مشروطه ۳۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پیرامون مشروطه ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پیرامون مشروطه ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پیرامون مشروطه ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

به راستی مگر جانمایه و گوهر مشروطه، چیزی جز همان مهار سلطنت مطلقه و قدرت بی‌حساب و تشکیل مجلس یعنی تغییر بنیان مشروعیت و قدرت است؟ افزون بر این که آنان مضمون و محتوای مشروطه را به نیکی درک کرده بودند، مفهوم واژگان موافق و مخالف مشروطه را نیز به درستی درک می‌کردند و با گفتمان مشروطه‌خواهی به خوبی آشنا بودند به نمونه‌هایی از کاربرد درست و دقیق اصطلاحات سیاسی آن دوران توجه کنید.

به راستی مگر جانمایه و گوهر مشروطه، چیزی جز همان مهار سلطنت مطلقه و قدرت بی‌حساب و تشکیل مجلس یعنی تغییر بنیان مشروعیت و قدرت است؟ افزون بر این که آنان مضمون و محتوای مشروطه را به نیکی درک کرده بودند، مفهوم واژگان موافق و مخالف مشروطه را نیز به درستی درک می‌کردند و با گفتمان مشروطه‌خواهی به خوبی آشنا بودند به نمونه‌هایی از کاربرد درست و دقیق اصطلاحات سیاسی آن دوران توجه کنید. آخوندزاده می‌گوید: «ای جلال‌الدین، تو می‌دانی که تحصیل اداره و پولیتیکه در ایران ممکن نیست و لازم است که به فرنگستان سفر کرده، در آنجا تحصیل باید کرد… از آن پس پادشاه باید فراموشخانه بگشاید و با مداخله دولت، قوانین وضع کند.» میرزا آقاخان کرمانی همانند عارف قزوینی و اشرف‌الدین نسیم شمال واژه «انقلاب» را در معنای کامل و جامع آن به کار می‌برد. عارف می‌گوید:

به اعتدال از این پرده‌مان رهایی نیست

مگر مساعــــدتی دست انقلاب کنند

زین‌العابدین مراغه‌ای و میرزایوسف خان مستشارالدوله و میرزاملکم خان که بیش از هر چیز بر قانون تکیه می‌کردند، مقصودشان همان تغییر و تعریف جهانی واژه قانون بود که برایش چهار رکن در نظر گرفته‌اند: عام‌المشمول بودن، یکسان‌نگری، مانا بودن، تشریفات خاصی را پشت سر نهادن. شاید بتوان گفت کاملترین بیان از گفتمان مشروطه را در سه دهه مانده به آن انقلاب از زبان میرزاحسین خان سپهسالار می‌شنویم (آدمیت، ۱۳۸۵: ۱۵۰ به بعد). و پس از پیروزی انقلاب، در جامع‌ترین رساله مدافع مشروطیت یعنی در تنبیه‌الامه و تنزیه‌المله آیت‌الله نائینی. (عنایت: ۱۳۷۷: ۱۴۳) گفتار پخته و سخته و کامل نائینی چیزی نیست که در نظر کوته‌نظران «مختصر» بیاید. صدای آن استدلال‌های حکیمانه هفت فلک سیاست را فرا گرفت. کسی که این متون را خوانده باشد، بعید است همچنان اصرار بورزد که مشروطه‌طلبان نمی‌دانستند که چه می‌خواهند!

سیدمحمد طباطبائی در یادداشتهای خود می‌نویسد: «از اول ورود به تهران، در منبر از مشروطه و تأسیس مجلس شورای ملی سخن می‌گفتم.» (طباطبائی، ۱۳۸۴: ۷۸) همچنین می‌گوید وقتی که به اصرار و الحاح ناصرالدین شاه و پادرمیانی امین‌السلطان به دیدار او رفتم، تا زنده بود اظهار دوستی می‌کرد، ولی غالب گله‌مند بود. هفته نمی‌‌گذشت که توسط مشیر خلوت پیغام ندهد که حرفهایی که بر منبر و غیره می‌گویی، مناسب حالت حالیه مملکت نیست، مشروطه برای ایران فعلاً مناسب نیست.» (طباطبایی، همان: ۷۸)

به طور کلی مجموعه‌ای از اصطلاحات سیاسی در مطبوعات و در میان مردم رواج یافته بود که همگی در جهت نفی حکومت مطلق نامسئول بود؛ از جمله: کنستیتیون، مشروطه، دولت مقیده، قانون اساسی کبیره، نظم قانونی، انتظامی قانونی، دولت منتظم، دولت منظم دولت مسئول … (آدمیت، ۱۳۸۵: ۱۹۱)

به گفته محمدتقی بهار: لغات علمی از اجتماعی سیاسی و اداری و اخلاقی که به هیچ وجه سابقه نداشت، به وسیله ترجمه و یا به عین لفظ پیدا شد، مانند: پارلمان، مجلس شورا، وکیل، نماینده، هیأت وزرا، کابینه وزرا، رئیس‌الوزرا… تجدد، تمدن، انقلاب، تکامل، مسلک، مرام، استبداد، مشروطه، آزادی، حریت، مساوات، آزادیخواهی، وطن، وطن‌خواهی، ملت… (آژند، ۱۳۸۵: ۷۳) زینت‌بخش این بخش شعری است از عارف که از نظر زبانی نیازی به توضیح ندارد:

پیام دوشم از پیر می‌‌فــــروش آمد

بنوش باده که یک ملتی به هوش‌آمد

هزار پرده از ایران دریـــــد استبداد

هزار شکر که مشروطه پرده‌پوش‌آمد

ز خاک پاک شهیـــــدان راه آزادی

ببین که خون سیاوش چه‌‌سان به جوش آمد

دومین بدعت مشروطه این بود که پایه‌های آن اتحاد معروف «دولتمرد» و «دولتمند» و «نظریه‌پرداز» را فرو ریخت. همان‌گونه که هانری کربن گفته است از زمان صفویه به بعد، بین سه نهاد قدرت سیاسی و اقتصادی و روحانی الفتی استوار برقرار گردید که به نوعی بی‌شباهت نبود به آنچه در جامعه ساسانی وجود داشت. (کربن، ۱۳۷۳)

شادروان حمید عنایت ضمن بررسی چهار رویداد عمده در تاریخ سیاسی اخیر ایران یعنی جنبش تنباکو، انقلاب مشروطه، حوادث مربوط به ملی شدن نفت و قیام ۱۵ خرداد می‌گوید با وجود تفاوت‌هایی که میان این چهار رویداد وجود دارد، وجوه مشترکی نیز بین آنها هست.

۱ـ‌ در هر یک از این رویدادها، میان علما، بورژوازی ملی و ملی‌گرایی لیبرال غیردینی یا نیمه‌دینی همبستگی وجود داشت.

۲ـ حضور توده مردم در همه این حرکتها تنها به برکت وجود رهبران مذهبی تأمین می‌شد. (عنایت، ۱۳۷۷: ۴۶)

بر مبنای سخنانی حمید عنایت، در هر یک از این رویدادها آن اتحاد دیرین در هم شکسته شد. آن همبستگی و پیوندی را که لمبتون و کربن مطرح کرده بودند در روزگار ما از جانب برخی نظریه‌پردازان حوزه علوم اجتماعی پرورده گردید. از جمله در ج