پاورپوینت کامل اشغال ایران، سقوط رضاشاه ۳۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اشغال ایران، سقوط رضاشاه ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اشغال ایران، سقوط رضاشاه ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اشغال ایران، سقوط رضاشاه ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

یقینا نه رضاشاه، نه دولتمردانش و نه هیچ‌یک از فرماندهان نظامی وی، تصور این را هم نمی‌کردند که متفقین به ایران حمله کرده و کشور را اشغال کنند. از این غیرقابل‌تصور‌تر آنکه انگلستان خواهان کناره‌گیری رضاشاه و تبعید وی از کشور شود. اما همه اینها در سوم شهریور ۱۳۲۰ اتفاق افتاد. زمینه‌های حمله متفقین به ایران از ماه‌ها قبل فراهم شده بود اما در حاکمیت دیکتاتوری و بسته رضاشاه- که فقط آنچه که مطابق میل وی بود اجازه انتشار می‌یافت- نه مردم و نه بدتر از آن امنای حکومت هیچ‌کدام متوجه خطری که به ایران نزدیک می‌شد نبودند. مساله اشغال ایران از زمانی مطرح شد که هیتلر و ژنرال‌هایش سرانجام تصمیم گرفتند به شوروی حمله کنند.

یقینا نه رضاشاه، نه دولتمردانش و نه هیچ‌یک از فرماندهان نظامی وی، تصور این را هم نمی‌کردند که متفقین به ایران حمله کرده و کشور را اشغال کنند. از این غیرقابل‌تصور‌تر آنکه انگلستان خواهان کناره‌گیری رضاشاه و تبعید وی از کشور شود. اما همه اینها در سوم شهریور ۱۳۲۰ اتفاق افتاد. زمینه‌های حمله متفقین به ایران از ماه‌ها قبل فراهم شده بود اما در حاکمیت دیکتاتوری و بسته رضاشاه- که فقط آنچه که مطابق میل وی بود اجازه انتشار می‌یافت- نه مردم و نه بدتر از آن امنای حکومت هیچ‌کدام متوجه خطری که به ایران نزدیک می‌شد نبودند. مساله اشغال ایران از زمانی مطرح شد که هیتلر و ژنرال‌هایش سرانجام تصمیم گرفتند به شوروی حمله کنند. اگرچه هیتلر با استالین، رهبر اتحاد شوروی، پیمان عدم تجاوز در جنگ‌جهانی دوم بسته بود، اما سرمست از موفقیت‌هایی که در اروپا به دست آورده بود ازیک‌سو و نفرت عمیقی که از ایدئولوژی کمونیسم حاکم بر شرق اروپا داشت، سرانجام به روسیه حمله کرده و باعث شد «جبهه شرق» به وجود آید. محاسبات اولیه فرماندهان رایش سوم درست از آب درآمد. ارتش آلمان بولدوزروار و به‌سرعت در شرق، شروع به پیشروی کرد. اوکراین در کمتر از چند هفته، کاملا به تصرف آلمان درآمد و ژنرال‌های فاتح هیتلر حتی در مسیر مسکو بودند. اما زمستان سرد و زودرس روسیه اندکی از سرعت آن ماشین جنگی غول‌آسا کاست. مصیبت بزرگ‌تر برای آلمان‌ها از زمانی شروع شد که وارد خاک اصلی روسیه شدند. محاسبات آلمان‌ها درست بود و آنان ظرف چندماه، ارتش بزرگ شوروی را در زمین و هوا عملا از بین برده و زمینگیر کرده بودند اما آلمان‌ها یک اشتباه کوچک داشتند؛ دفاع روس‌ها از انقلاب و وطنشان. میلیون‌ها زن و مرد روسی، دانشجو، کشاورز، کارگر، معلم و زنان خانه‌دار و… ارتش مردمی ایجاد کرده و در برابر ارتش آلمان دست به مقابله زدند. یک جنگ کلاسیک میان ارتش‌های آلمان و روسیه بدل شد به جنگی مردمی که از آن در تاریخ جنگ‌‌جهانی‌دوم به عنوان «جنگ میهنی» یاد می‌کنند.

زمستان هولناک روسیه به‌همراه «ارتش بزرگ میهنی»، موفق شدند تا در ابتدا پیشروی ارتش هیتلر را کند و به‌تدریج متوقف کنند. «پیشوا» که می‌خواست به قفقاز برسد و به منابع نفتی آن دست یابد با خشم، نیروهای بیشتری را به جبهه شرق گسیل کرد. این اقدام که از جبهه‌های دیگر صورت گرفت، باعث شد که برای اولین‌بار از آغاز جنگ، انگلیسی‌ها که در لاک دفاعی و زیر فشار خرد‌کننده ارتش آلمان قرار داشتند بتوانند نفسی بکشند. متفقین به‌سرعت دریافتند که به هر صورتی که شده باید جبهه شرق را تقویت کنند تا زمینگیرشدن ارتش آلمان همچنان ادامه یابد. تنها راه عملی موجود برای تقویت جبهه شرق از طریق ایران بود. صدهاهزارکیلو سوخت، دارو، غذا و تسلیحات سبک و سنگین از طریق خلیج‌فارس وارد ایران شده و از مرز دریایی بندرانزلی و مرز زمینی با جمهوری آذربایجان به قفقاز و نهایتا جبهه شرق و مرکز مقاومت روس‌ها در «لنینگراد» باید ارسال می‌شد. اما مشکل اینجا بود که حکومت ایران با وجود اینکه بی‌طرفی خود را از ابتدای جنگ به دول متخاصم اعلان داشته بود اما قلبا طرفدار آلمان بود. فی‌الواقع هم مقامات دولتی، هم سران نظامی و هم بسیاری از چهره‌ها و شخصیت‌های سیاسی ایران، به‌واسطه نفرت تاریخی از بریتانیا، از آلمان طرفداری می‌کردند. لندن از عمق نفرت رضاشاه به انگلستان آگاه بود و مقامات انگلیسی می‌دانستند با بودن رضاشاه، امکان کمک‌رسانی متفقین از طریق ایران عملا ناممکن خواهد بود. این فقط انگلیسی‌ها نبودند که نگران رضاشاه بودند. روس‌ها نیز به‌واسطه قلع‌وقمع کمونیست‌ها از جمله «گروه ۵۳ نفر» و اساسا سیاست سرکوبگرانه رضاشاه علیه فعالان و جریانات چپ، دل‌ خوشی از او نداشتند و کاملا موافق سرنگونی وی بودند. برخلاف تصویر و تصورات رایج در ایران که رضاشاه را عامل انگلستان می‌پندارند، روابط میان انگلستان و رضاشاه از همان اوایل سلطنت وی، بسیار سرد و خصمانه بود. به علاوه وی به‌شدت نسبت به انگلیسی‌ها سوءظن داشت. تمایل رضاشاه به آلمان بود و همین امر باعث شد تا در یک دهه آخر حکومت رضاشاه، هزاران آلمانی به منظور احداث راه‌آهن، ایجاد صنایع مدرن، راهسازی، ساختن دانشگاه تهران و سایر سازمان‌ها و وزارتخانه‌های دولتی و حتی طرح ایجاد یک ذوب‌آهن بزرگ در کرج، راهی ایران شوند. حضور آلمان‌ها در ایران بالاخص با شروع جنگ، روابط سرد و خصمانه میان رضاشاه و انگلستان را عمیق‌تر کرد.

هنوز سال اول جنگ به پایان نرسیده بود که لندن خواستار تقلیل و اخراج