پاورپوینت کامل هیچ‌کس احوال ادیب را نمی‌پرسد! ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل هیچ‌کس احوال ادیب را نمی‌پرسد! ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل هیچ‌کس احوال ادیب را نمی‌پرسد! ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل هیچ‌کس احوال ادیب را نمی‌پرسد! ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

زمستان ۱۳۷۴ است. دکتر محمد رضوی – استاد بزرگوار دانشگاه تهران – در درس اندیشه‌ سیاسی دکتری تکلیفی دشوار برایم در نظر گرفته است؛ باید جان‌مایه‌ نگرش کانت در کتاب «سنجش خرد ناب» را در چند جلسه ارائه دهم. پیشنهاد اولیه البته از طرف خودم بوده است. ظرافت، لطافت و عمق نگاه کانت را دوست دارم اما آیا تلخیص و بازگویی درونمایه‌ این کتاب سترگ از من برمی‌آید؟! سال‌ها پیش از این، یک بار در دوره‌ لیسانس عزم کرده بودم که این کتاب را بخوانم اما با تورق سریع ترجمه‌ پارسی آن، ناامید شدم؛ ترجمه پر بود از کلمات نامأنوس و غریب.

زمستان ۱۳۷۴ است. دکتر محمد رضوی – استاد بزرگوار دانشگاه تهران – در درس اندیشه‌ سیاسی دکتری تکلیفی دشوار برایم در نظر گرفته است؛ باید جان‌مایه‌ نگرش کانت در کتاب «سنجش خرد ناب» را در چند جلسه ارائه دهم. پیشنهاد اولیه البته از طرف خودم بوده است. ظرافت، لطافت و عمق نگاه کانت را دوست دارم اما آیا تلخیص و بازگویی درونمایه‌ این کتاب سترگ از من برمی‌آید؟! سال‌ها پیش از این، یک بار در دوره‌ لیسانس عزم کرده بودم که این کتاب را بخوانم اما با تورق سریع ترجمه‌ پارسی آن، ناامید شدم؛ ترجمه پر بود از کلمات نامأنوس و غریب.

اما اکنون وضعیت فرق می‌کند. حال می‌توانم با کمک یک فرهنگ انگلیسی خوب، بسیاری از متن‌ها را به آسانی بخوانم هر چند نزدیک شدن به کتاب «سنجش خرد ناب»، که دسته‌ای از متفکران آن را ترجمه ناپذیر و دشوار می‌دانند، برایم همچنان اضطراب‌آور است.

کتاب سنجش خرد ناب کانت را دکتر «میرشمس‌الدین ادیب سلطانی» از آلمانی ترجمه کرده است که آن را از نشر امیرکبیر می‌خرم. خوشبختانه کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران هم یکی از بهترین ترجمه‌های انگلیسی کتاب را دارد؛ ترجمه‌ نورمن کمپ اسمیت (

Norman Kemp Smith

).

وقت تنگ است. باید کار را زودتر شروع کنم. نخست ترجمه‌ انگلیسی را دست می‌گیرم و اندکی جلو می‌روم، بعد ترجمه‌ فارسی را می‌بینم. شگفت زده می‌شوم. هر چه بیشتر ترجمه‌ پارسی را با ترجمه انگلیسی مقایسه می‌کنم بیشتر از دقت، تیزبینی و نکته بینی آن به هیجان می‌آیم. یک لحظه احساس می‌کنم که گویا متن اصلی همین کتاب پارسی است و مترجم انگلیسی آن را به زبان خود برگردانده است. آویختن و درآویختن با مطالب و استدلال‌های نظری کتاب در تابستان ۱۳۷۵ دو دستاورد مهم برایم دارد؛ کشف شگفت انگیز نگاه کانت به مسأله شناخت و آشنایی با استادی بزرگ به نام «ادیب سلطانی». حال جدال برای فهم درونمایه‌ کتاب، همزمان مرا به حاشیه هدایت می‌کند: به مداقه در برگردان فوق‌العاده دقیق جملات و واژه سازی‌هایی با پسوندها و پیشوند‌های پارسی.

برخی از کلمات نأموس کم کم برایم روشن می‌شود. حتی برخی از کلمات آنقدر جالب‌اند که برای دانشجوی خام بیست و پنج ساله‌ای چون من حکم نوعی «بازی زبانی» را دارند و به همان اندازه هیجان انگیزند. مثلاً در برابر کلمه «دیالکتیک» ادیب واژه «دویچمگوئیک » را به کار برده است. سعی می‌کنم آن را تقطیع کنم: دویی یعنی دو تایی در برابر «

dia

». «چِم» دو معنی دارد: مراد و منظور و دیگری گفتار و استدلال.

«چم گویی» یعنی سخنی را عرضه داشتن و استدلالی را مطرح کردن در برابر «

lect

» و ئیک «

ik

» که پسوندی برجامانده از فارسی میانه و مشترک بین زبان‌های هند و اروپایی است. پس یعنی «هم‌هنگام دو استدلال را بیان کردن» (مثلاً «تز» و «آنتی تز»)؛ چه تعبیر جالبی!

آیا همه‌ اینها تصورات من است؟ اگر این اثر به همان شگفتی است که من می‌بینم چرا کسی درباره آن چیزی ننوشته است؟! اما بتدریج متوجه می‌شوم مطالبی در این باره نوشته‌اند. برخی از مقالات را پیدا می‌کنم؛ غالباً پر از ناسزا؛ و اغلب حمله به نامأنوس بودن کلمات، ساختار مکانیکی واژگان برساخته و بی‌توجه به وجه اجتماعی آنها.

خواندن این انتقادات تأسفم را برمی‌انگیزد نه از این جهت که محققی یا مترجمی نظرش را گفته نه حتی ازاین جهت که حرمت قلم را نگه نداشته‌اند بلکه از این جهت که هیچ کدام ترجمه را به دقت نخوانده و تنها برای خالی نبودن عریضه، به نقد چند واژه نأموس پرداخته‌اند که اگر کمی حوصله، دقت و صبر می‌داشتند، به گمان من، نظرشان تغییر می‌کرد. مثلاً یکی از این واژه‌ها «تنقیح مناط»(۱) است در برابر کلمه

deduction

که می‌گویند ادیب سلطانی به جای کلمه قیاس، از روی تفنن! واژه‌ای غریب به کار برده است.

می‌خواهم درباره این ترجمه مطلبی بنویسم اما هنوز تردید دارم. زیرا با زبان اصلی کتاب (آلمانی) آشنایی ندارم اما رخدادی دیگر باعث می‌شود که اراده‌ام برای این کار تقویت شود. در جریان کلاس «اندیشه هگل» استاد ارجمند دکتر جواد طباطبایی در سال ۱۳۷۶، دوباره صحبت بر سرکتاب سنجش خردناب پیش می‌آید. طباطبایی می‌گوید که بخش‌هایی از کتاب را با آلمانی مقایسه کرده و ترجمه‌ ادیب را بسیار دقیق و امین یافته است.

سعی می‌کنم از این مترجم و پژوهشگر «گمنام!» کتاب‌های دیگر بیابم تا رأی‌ام درباره ا