پاورپوینت کامل یادی از استاد دکتر محمد محمدی ملایری ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل یادی از استاد دکتر محمد محمدی ملایری ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل یادی از استاد دکتر محمد محمدی ملایری ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل یادی از استاد دکتر محمد محمدی ملایری ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

در یکی از روزهای آغازین خردادماه خبر شدم که کتابی به ‌نام «یادگارنامه دکتر محمد محمدی‌ملایری» توسط انتشارات توس و به کوشش دوست عزیزم آقای محسن باقرزاده منتشر شده است که من تا آن روز از وجود این کتاب ناآگاه بوده‌ام. الحق که جناب باقرزاده زحمت کشیده‌اند و من به عنوان برادرزاده استاد محمدی از ایشان سپاسگزارم و بدیشان دست‌مریزاد می‌گویم.

در یکی از روزهای آغازین خردادماه خبر شدم که کتابی به ‌نام «یادگارنامه دکتر محمد محمدی‌ملایری» توسط انتشارات توس و به کوشش دوست عزیزم آقای محسن باقرزاده منتشر شده است که من تا آن روز از وجود این کتاب ناآگاه بوده‌ام. الحق که جناب باقرزاده زحمت کشیده‌اند و من به عنوان برادرزاده استاد محمدی از ایشان سپاسگزارم و بدیشان دست‌مریزاد می‌گویم.

در میان مقالات این کتاب به مقاله استاد محترم آقای دکتر منوچهر ستوده بازخوردم با عنوان «یادی از دکتر محمدی».۱ بند دوم این گفتار۲ که مربوط به خاندان پدری استاد محمدی است، کاملاً اشتباه است و شگفت آنکه آقای باقرزاده هم بدین نکته پی ‌نبرده و حال آنکه در سالشمار زندگی استاد در همان سطر نخستین آمده است: «تولد در خاندانی از اهل علم، فرزند هدایت‌الله آقانجفی مجتهدملایری.»۳

پدر استاد۴ نامش هدایت‌الله است و نه محمد، تبارش از خوانسار است و نه از اصفهان، عالم روحانی و مجتهد است و کارش تدریس و قضاوت، نه بازرگانی و تجارت، و برای اعاشه و گذران زندگی دست به کار تجارت نبود و اسلحه هم خرید و فروش نمی‌کرد، بلکه گذران او از حق‌التدریسی که از حوزه علمیه ملایر دریافت می‌کرد و از بهره مالکانه مختصر ملک مزروعی که داشت، تأمین می‌شد. پس حاج محمد نراقی تاجر اهل اصفهان که در همدان سکونت داشته، با استاد محمدی و با نگارنده این گفتار هیچ نسبتی نداشته است؛ اما پدربزرگ وی (جد اعلای نگارنده) شخصی است به نام حاج ملامیرزا محمد خوانساری مجتهد که در ملایر می‌زیست و به کار تدریس و تعلیم و قضاوت می‌پرداخت، نه بازرگانی، و کوتاه بگویم همه قبیله این استاد، حتی خاندان مادری‌اش، عالمان دین بوده‌اند نه تاجران بازار…

سخن را در این باره کوتاه می‌کنم و به گفتاری می‌پردازم که هدف اصلی من تمهید آن بوده است. استاد دکتر محمد محمدی (۱۲۹۰ـ۱تیر۱۳۸۱)کوچکترین فرزند شادروان آیت‌الله هدایت‌الله محمدی است که به سبب تحصیل علم در حوزه علمیه نجف‌ اشرف، به «آقانجفی» ملقب شده بود. وی در علوم عقلی و نقلی، عالمی بی‌بدیل و مجتهدی بنام و متنفذ بود. در ملایر متولد شد و در ملایر زیست و در ملایر دعوت حق را لبیک گفت. دو همسر داشت و هشت فرزند.

پدر آقانجفی، حاجی ملامیرزا محمد مجتهد فرزند حاجی ملاحسین مجتهد خوانساری و از تبار مرحوم محقق خوانساری، متخصص در علوم معقول (فلسفه اسلامی) و از علمای بزرگ قرن یازدهم هجری است.۵ آقانجفی روحانی بانفوذی بود که خانه‌اش در طول زندگی او پناهگاه مردمی بود که از صدمات جنگ بین‌الملل اول و حمله‌های طوایف و اغتشاشهایی از این دست رنج می‌بردند.۶

استاد دوران کودکی و نوجوانی خود را در زادگاهش گذراند و در عین آنکه از حوزه‌ علمیه ملایر برای آموختن علوم قدیمه و زبان عربی بهره می‌برد، به عنوان دانش‌آموز در مدرسه سیفیه ملایر به کسب دانش جدید و آموختن زبان و ادب فارسی پرداخت. استاد، آنچنان که پدر من می‌گفت، در کودکی و نوجوانی از هوش و ذکاوت و حافظه‌ای شگفت‌آور برخوردار بود و به خوبی از عهده آموختن علوم قدیم و جدید و زبان و ادب فارسی و عربی همزمان برمی‌آمد. و کتابهای فراوان کتابخانه بزرگ پدرش را اعم از فارسی، عربی، خطی، چاپ سنگی و چاپ سربی خوانده بود که البته خواندن آنها بس مشکل است.

در همین حال به آموختن زبان فرانسوی پرداخت، نزد خود، و احتمالاً اگر کسی را می‌یافت که این زبان را می‌دانست یا با این زبان آشنایی می‌داشت، بی‌آنکه فرصت از دست دهد، از او می‌پرسید و می‌آموخت. استاد عاشق آموختن بود. بدین ترتیب آنگاه که از جانب وزارت فرهنگ مأموریت یافت که به لبنان رود، به جز زبان و ادب فارسی، دو زبان دیگر یعنی عربی و فرانسوی را به خوبی می‌دانست.

استاد محمدی پس از به انجام رسانیدن تحصیلات ابتدایی و متوسطه، به تهران سفر کرد و در دانشکده معقول و منقول (الهیات و معارف اسلامی) وارد شد و به تحصیل در رشته زبان و ادب عربی پرداخت و به سال ۱۳۱۶ با درجه ممتاز موفق به دریافت درجه لیسانس در زبان و ادب عربی شد و چون رتبه اول را حائز گردیده بود، طبعاً نامزد اعزام به خارج بود. در آن سال وزارت فرهنگ برای آموزش زبان فارسی به دانشجویان ایرانی، که در دو دانشگاه آمریکایی بیروت و دانشگاه فرانسوی سن‌ژورف تحصیل می‌کردند، قصد داشت از میان فارغ‌التحصیلان رتبه اول دانشکده ادبیات و یا رشته زبان و ادبیات عربی دانشکده معقول و منقول، یک تن را برای اعزام به لبنان برای تدریس زبان فارسی انتخاب کند.

برای انتخاب یکی از این دو تن قرار بر آ