پاورپوینت کامل «حریم قدسی» در جهان مدرن ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل «حریم قدسی» در جهان مدرن ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل «حریم قدسی» در جهان مدرن ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل «حریم قدسی» در جهان مدرن ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

امیل دورکیم دین را بر اساس «تمایز میان مقدس و نامقدس» تعریف می‌کند. به عقیده دورکیم دین عبارت است از: «نظام یکپارچه‌ای از باورداشت‌ها و عملکردهای مرتبط با چیزهای مقدس؛ یعنی چیزهایی که از چیزهای دیگر جدا انگاشته می‌شوند و در زمره محارم به شمار می‌آیند. این باورداشت‌ها و عملکردها، همه کسانی را که به آنها پایبندند، در یک اجتماع اخلاقی واحد همبسته می‌کند.» (دورکیم، امیل (۱۳۸۳) «صور ابتدایی حیات دینی» ترجمه باقر پرهام، تهران: نشر مرکز)

امیل دورکیم دین را بر اساس «تمایز میان مقدس و نامقدس» تعریف می‌کند. به عقیده دورکیم دین عبارت است از: «نظام یکپارچه‌ای از باورداشت‌ها و عملکردهای مرتبط با چیزهای مقدس؛ یعنی چیزهایی که از چیزهای دیگر جدا انگاشته می‌شوند و در زمره محارم به شمار می‌آیند. این باورداشت‌ها و عملکردها، همه کسانی را که به آنها پایبندند، در یک اجتماع اخلاقی واحد همبسته می‌کند.» (دورکیم، امیل (۱۳۸۳) «صور ابتدایی حیات دینی» ترجمه باقر پرهام، تهران: نشر مرکز)

دورکیم «امر مقدس» را امری می‌داند که از سایر چیزها جدا نگه داشته می‌شود؛ امری که حرمت و احترام ویژه‌ای دارد و میان آن و چیزهای دیگر مرز و فاصله‌ای هست. صِرفِ این «مرزگذاری» ساختار خاصی به جهان می‌بخشد و جهان را به دو بخش تقسیم می‌کند؛یکی مقدس، محترم و مهم و دیگری نامقدس، معمولی و نامهم. معنا از خلال همین مرزگذاری زاییده می‌شود. این مرزگذاری به «چیزها» (اشیا) محدود نمی‌ماند و خود را به همه امور تسری می‌دهد: اعتقادها، رفتارها، انسان‌ها، زمان‌ها و مکان‌ها. در رویارویی با امر مقدس، هر چیزی جایگاهی می‌یابد، اهمیتی پیدا می‌کند و معنایی به خود می‌گیرد. تمایز میان مقدس و نامقدس موجب می‌شود هر حرکتی در جهان مناسبتی پیدا کند. جهان مرزگذاری شده نسبت به بودنِ انسان و بروزات وجودی‌ او (عقاید‌ش، رفتارهایش، احساساتش و…) لااقتضا نیست. این تمایز، به جهان جهت‌گیری خاصی می‌بخشد؛ جهتی به سوی قدسیت. همه‌چیز باید به یک سمت مشخص حرکت کنند: «انا الیه راجعون». این مرزگذاری، به هستی سلسله مراتب می‌بخشد. چیزهایی فراتر و چیزهایی فروترند. باید از فروترها پرهیز کرد و رو به سوی فراترها داشت. در پرتو چنین مرزگذاری است که جهان از توده‌ای بی‌شکل، یکدست، لااقتضا و خنثی خارج می‌شود و به جایگاه تفکیک خوب از بدو حق از باطل تبدیل می‌شود.

یک. دین مرکزگذار

دین‌ها در ساختاربخشی به جهان، آن را «نشان‌گذاری» می‌کنند. دین، برای هر ساحتی از وجود انسان، مرکزی تعیین می‌کند. «معبدها»، مکان را نشان‌گذاری می‌کنند؛ «مناسبت‌ها» زمان را؛ «عبادت‌ها» رفتار را و «مناسک گزار»زندگینامه‌های فردی را نشانه‌دار می‌کنند. به این ترتیب دین هستی انسانی را «نشان‌گذاری»، و به تعبیری «مرکزگذاری» می‌کند و به این ترتیب جهان را ساختاربندی می‌کند و به آن معنایی خاص می‌بخشد. جهان مرکزگذاری شده، جهانی است تثبیت شده و دارای سلسله‌مراتب.

«معبد»: نشان‌گذاری مکان

«معبد»، صرف «عبادتگاه» نیست. معبد، هر مکانی است که واجد قدسیت دینی باشد. مسجدها، حسینیه‌ها، نمازخانه‌ها، تکیه‌ها و امامزاده‌ها مثال‌هایی از معبد هستند. معبد ممکن است دائمی باشد، مانند مسجد و ممکن است موقت برپا شود، مانند تکیه. «معبد» مهم‌ترین مرکزگذار مکانی دینی است.

مرزگذاری میان مکان قدسی و مکان ناقدسی چگونه انجام می‌شود؟ طبق توضیح دورکیم قدسیت یک چیز به معنای مجزا نگه داشتن آن از چیزهای دیگر است. امر قدسی امری است که نتوان به حریم آن تعرض کرد. امر قدسی، پاکی‌ای دارد ورای معمول. صرف وارد شدن یا دست زدن به آن موجب بی‌حرمتی است. برای وارد شدن به حریم قدسی باید پاک بود. «پاک شدن» آداب تشرف ورود به معبد است. «آداب تشرف» به مثابه مرزی است که میان مکان مقدس و مکان نامقدس کشیده می‌شود. حایلی است که مکان مقدس را از اطراف خود مجزا می‌کند. تنها پس از انجام این آداب است که فرد از ساحت ناسوتی ناقدسی خارج می‌شود و واجد قدسیتی می‌شود که مجوز ورودش به مکان قدسی است.

بجز آداب تشرف، عناصر دیگری نیز وجود دارند که مکان مقدس را از اطراف خود مجزا می‌کنند. معبدها معمولاً معماری خاص خود را دارند. به عنوان نمونه، معماری مسجد مختص این مکان است. در میان عنصرهای مختلف معماری، محراب و مناره شاخص‌ترند. نوع کاشیکاری‌ها و نقش و نگارها و حتی ابعاد شبستان و ارتفاع سقف، عنصرهای دیگر معماری مسجد هستند. نتیجه ترکیب عنصرهای مختلف در معماری مسجد آن است که فضای مسجد از فضای زندگی روزمره مجزا می‌شود. با ورود به مسجد گویی از دروازه زمان گذر کرده باشیم، ناگهان وارد ساحتی متفاوت می‌شویم که ما را به انفکاک از ساحت زندگی روزمره وادار می‌کند. فضای درون مسجد فضایی است متفاوت از فضای زندگی معمول روزانه.

بجز «آداب تشرف» و «معماری»