پاورپوینت کامل گل‌های مهربانی در بوستان سعدی ۴۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گل‌های مهربانی در بوستان سعدی ۴۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گل‌های مهربانی در بوستان سعدی ۴۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گل‌های مهربانی در بوستان سعدی ۴۴ اسلاید در PowerPoint :

ظاهر و باطن ما ایرانی‌ها یکسان نیست! به هم که می‌رسیم کلی خوش و بش می‌کنیم و قربان صدقه یکدیگر می‌رویم، بفرما بفرما و مخلصیم و چاکریم می‌گوییم! ولی وقتی سوار بر خودروی شخصی، در خیابان و جاده‌ای حرکت می‌کنیم، با خودخواهی تمام به دیگری راه نمی‌دهیم، بی جهت بوق می‌زنیم و با اندک برخورد اتومبیل‌هایمان به هم، دست به یقه می‌شویم، معرکه می‌گیریم و راه را بر راکبان و عابران می‌بندیم! ما را چه شده است که در برف و باران، پیاده‌ای را سوار نمی‌کنیم و دست ناتوانی را برای عبور از عرض خیابان نمی‌گیریم؟ بدون حساسیت به حلال بودن مال، برای فخرفروشی پی در پی خانه و جامه و آرایه‌هایمان را گران تر و چشم‌نوازتر می‌کنیم و گرهی از مشکلات هزاران دردمند ناتوان نمی‌گشاییم؟

ظاهر و باطن ما ایرانی‌ها یکسان نیست! به هم که می‌رسیم کلی خوش و بش می‌کنیم و قربان صدقه یکدیگر می‌رویم، بفرما بفرما و مخلصیم و چاکریم می‌گوییم! ولی وقتی سوار بر خودروی شخصی، در خیابان و جاده‌ای حرکت می‌کنیم، با خودخواهی تمام به دیگری راه نمی‌دهیم، بی جهت بوق می‌زنیم و با اندک برخورد اتومبیل‌هایمان به هم، دست به یقه می‌شویم، معرکه می‌گیریم و راه را بر راکبان و عابران می‌بندیم! ما را چه شده است که در برف و باران، پیاده‌ای را سوار نمی‌کنیم و دست ناتوانی را برای عبور از عرض خیابان نمی‌گیریم؟ بدون حساسیت به حلال بودن مال، برای فخرفروشی پی در پی خانه و جامه و آرایه‌هایمان را گران تر و چشم‌نوازتر می‌کنیم و گرهی از مشکلات هزاران دردمند ناتوان نمی‌گشاییم؟

ما که در روزگاری به خود می‌بالیدیم که نه تنها به زبان شیوای سعدی سخن می‌گوییم، بلکه آموزه‌های این حکیم نادره گفتار را از کودکی به خاطر داریم و حلاوتشان را در باور و احساس خود حس می‌کنیم، اینک با شنیدن گرفتاری دوست و آشنایی شانه بالا می‌اندازیم و عبارت سبک و ناپسند «مشکل،‌مشکل خودشه» را به راحتی بر زبان‌ جاری می‌سازیم! این «آهن دلی» و نامهربانی به کودکان ما نیز سرایت کرده است به طوری که در مدرسه‌ها قلدری و زورگویی برخی از بچه‌ها، آرامش و شادی را از بقیه دانش‌آموزان، به ویژه کودکان ضعیف‌تر سلب کرده و انگیزه درس و مشق را از آنها گرفته است!

اگر امروز در وجود کودکانمان، گل‌های عطرآگین نیکوکاری و مهرورزی را شکوفا نکنیم، در آینده‌ای نزدیک آسیب‌های اجتماعی همانند کودک‌آزاری همسرآزاری، شرارت، بزهکاری و قتل، بیش از حال، آسمان سرزمین و فرهنگمان را تیره می‌سازد و شادکامی و بهروزی را از مردم ما می‌گیرد.

یکی از بهترین و رایج ترین شیوه‌های آموزش فضیلت‌های اخلاقی به کودکان، بعد از الگوبودن والدین و رفتارهای غیرکلامی آنها،«قصه‌گویی» است. خواندن داستان‌های جذاب و آموزنده هم زمینه‌ساز آموختن و رشد صفات مثبت است و هم شیوه‌ای غیرمستقیم و مؤثر برای از بین بردن خوی‌های منفی و ناپسند که به آن «کتاب درمانی» هم می‌گویند. بوستان سعدی، به راستی ارزشمندترین، آموزنده‌ترین و جذاب‌ترین اثری است که می‌توان از آن برای آموختن صفات و فضایل اخلاقی بهره گرفت. باب دوم این منظومه بلند و جاودانه بهترین متن آموزش مهربانی برای همه به خصوص کودکان و نوجوان است.

روزی شبلی، دوست و پیر و صمیمی حلاج، عارف بزرگ، از مغازه گندم فروش شهر، برای تهیه نان خانواده خود کیسه‌ای گندم خرید، کیسه سنگین بود. شبلی آن را به دوش گذاشت و پیاده و نفس زنان به سوی خانه خود در روستایی نزدیک شهر، حرکت کرد.

چند ساعت بعد، خسته از سنگینی بار و طولانی بودن راه به خانه رسید. پارچه‌ای بزرگ را کف اتاق پهن کرد، گندم‌ها را روی آن ریخت تا هوایی بخورند و تازه بمانند شبلی بعد از خالی کردن کیسه گندم، چشمش به مورچه‌ای افتاد که از زیر توده گندم بیرون آمده بود، به این سو و آن سو حرکت می‌کرد؛ شام مختصری خورد و از خستگی در بستر دراز کشید.

اما فکر مورچه نمی‌گذاشت با آسودگی به خواب برود با خود زمزمه می‌کرد:‌«از جوانمردی بدور است که این مور کوچک را از خانه خود آواره کنم.

مگر سخن زیبای فردوسی شاعر و حکیم بزرگ را نشنیده‌ای:

مــیازار مـــوی کــه دانـــه کـــش اســت

که جان دارد و جان شیرین خوش است(۱۳۳۱)

ســیاه انـــدرون بــاشـــد و سنگدل

که خواهد که موری شود تنگدل(۱۳۳۲)»

شبلی از جای خود بلند شد. لباس پوشید، به آرامی مورچه را گرفت و آن را در جعبه‌ای کوچک گذاشت و شبانه به طرف شهر روانه شد. رفت و رفت تا نیمه شب به مغازه گندم فروش رسید. جعبه را باز کرد و مورچه را از زیر در مغازه به داخل آن فرستاد و آن گاه خدا را سپاس گفت و با خاطری آرام راه خانه خود را سپاس گفت و با خاطری آرام راه خانه را در پیش گرفت.

سعدی شاعر نامدار ایرانی، پس از بیان این داستان در باب دوم باستان، یادآور می‌شود:

درون پراکندگان جمع‌دار

که جمعیتت باشد از روزگار(۱۳۲۹)

تلاش کن تا با دلسوزی و مهربانی به افراد پر از تشویش و نگرانی آرامش دهی تا در زندگی به آسوده خاطری و شادمانی دست یابی.

***

سلیگمن و پترسون(۲۰۰۴) در کتاب « توانمندی‌های‌ منش و خصلت‌ها»، مهربانی را در کنار عشق و هوش اجتماعی، توانمندی‌ها و صفات پسندیده «انسانیت» می‌دانند و درباره آن می‌نویسند:

«مهربانی توجه مثبت به غیر خود است. دلسوزی و همدردی با دیگران و یاری رساندن به آنها، بدون این که در کوتاه مدت یا دراز مدت و بدون اینکه انگیزه آن دستیابی به غرضی شخصی و سودجویانه و حتی کسب اعتبار اجتماعی باشد.»(ص۲۹)

* نگرش‌ها و باورها

افراد مهربان دارای نگرش‌های زیر هستند:

* مردم، خودشان برای من اهمیت دارند.

* تمام انسان‌ها با هم برابرند و ارزش یکسان دارند.

* رفتار خوب با دیگران، همراه با مهربانی و عشق بهترین شیوه زندگی کردن است.

* گرم و شاد بودن و محبت کردن به دیگران، باعث جلب اعتماد مردم می‌شود.

* دادن بهتر از گرفتن است.

* این صفت نیکو در درازنای تاریخ و در سراسر جهان و در همه فرهنگ‌ها و آئین‌های انسانی ریشه استوار دارد. آن کس که به دیگران مهر می‌ورزد، هیجان‌های مثبت خوش‌بینی، رضایت از زندگی و امید را در خود پرورش می‌دهد و از محبت و دوستی گرم دیگران برخوردار می‌شود.

سعدی و آموزش مهربانی

شاعران و نویسندگان ایرانی، در آثار بزرگ خود به مبانی و آموزه‌های روان شناسی مثبت بسیار بیشتر از توصیف روان رنجوری‌ها و بیماری‌ها پرداخته‌اند.

در این میان سعدی، به ویژه در بوستان، که به قول مرحوم دکتر غلامحسین یوسفی، سراسر آن از فروغ انسانیت و ایثار وجوانمردی، نورانی و دلگشاست، به بیان فضیلت‌های اساسی انسانی و نیرومندی‌های منش پرداخته است. سعدی درباب دوم بوستان که بر آن نام احسان گذاشته است و این صفت به مفهوم مهربانی بسیار نزدیک است.(سپیده دانایی؛۳۴)

در ۴۹۹ بیت و ۲۵ داستان کوتاه و جذاب، مهربانی، روش‌های ابراز آن، فرجام مهربانان و پاد