پاورپوینت کامل غزلی در نی‌نامه ۱۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل غزلی در نی‌نامه ۱۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل غزلی در نی‌نامه ۱۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل غزلی در نی‌نامه ۱۸ اسلاید در PowerPoint :

ژرف‌نگری در متون عرفانی، به‌ویژه سخنان بزرگانی که چون میوه‌های تازه، از درختِ جانشان جدا، و بر طَبقِ صفحاتِ آثارشان چیده و مهیّا شده است، روشن می‌سازد که همگی از یک چشمه، سیراب گشته و دیدگاه‌هایشان را در عبارات گوناگونی بیان کرده‌اند.

ژرف‌نگری در متون عرفانی، به‌ویژه سخنان بزرگانی که چون میوه‌های تازه، از درختِ جانشان جدا، و بر طَبقِ صفحاتِ آثارشان چیده و مهیّا شده است، روشن می‌سازد که همگی از یک چشمه، سیراب گشته و دیدگاه‌هایشان را در عبارات گوناگونی بیان کرده‌اند.

از بررسی اجمالیِ «نی‌نامه» مولانا و غزل مزبور از حافظ، چنین برمی‌آید که مضمون هر دو، مشتمل بر سیرِ انسان از مبداء تا معاد است، و اصولاً عرفا، برای انسان، سه حالت در طول هستی قائل شده‌اند:

۱ـ آغاز آفرینش(بدایت فطرت) ۲ـ زندگی(مدّت ایّام معاش) ۳ـ برگشت به وطن اصلی(معاد)

مولانا به‌طرز زیبایی، این سه مرحله را در «نی‌نامه» منعکس ساخته است و شرح حالِ انسان را از مبداء تا معاد، به‌اجمال بیان کرده و آن را به حسام‌الدین چلبی سپرده است (چنان‌که از مثنوی، تنها این هجده بیت است که با دستخط مولانا نوشته شده، و شش دفترِ دیگر، تفسیرِ همین «نی‌نامه» است).

۱ـ مبداء

مولانا «نیستان» را مبداء و آغاز هستی دانسته و براساسِ این بینش، روحِ سالک را به «نی» تشبیه نموده است، که از «نیستان» و اصل خود، جدا مانده و از آن روز باز، در اندوهِ این جدایی، ناله سر می‌دهد و همدمِ راستینی را می‌طلبد تا شرح عشق و آرزومندی و اشتیاقِ خود را به «نیستان» بیان کند؛ هرچند در غزلِ مذکور از خواج شیراز، حافظ به‌روشنی، واژه‌ای را برای عالم اصلی(نیستان) نیاورده است، ولی قرینه‌های بیت، گزارشگرِ آن است که سالک از اصلِ خود بازمانده و دشواریِ بازگشت به آنجا را در «ولی افتاد مشکل‌ها»، «چه خون افتاد در دل‌ها»، «شبِ تاریک و بیم موج و گردابی چنین هائل»، بیان می‌نماید.

در حدیثی از پیامبر(مَثَلُ المؤمنِ کَمَثَلِ المِزمارِ لایَحسُنُ صَوتُهُ الاّ بِخَلاءِ بَطنِهِ)، مؤمن به نی‌ای تشبیه شده است که زمانی می‌تواند صوتِ خوش سر دهد، که اندرونش تهی باشد(مضمونی که در مثنوی هم آمده). بر پای همین دیدگاه، در بیتِ آغازینِ غزلِ حافظ نیز، کلمات «عشق»، «ساقی»، «کأس» و…، خود دلیلی بر بی‌خودیِ سالکی است که از خود بی‌خبر است و در حالتِ شکر و وجد، سخنی بر زبانش جاری می‌شود که مبتنی بر اراده و اندیشه نیست؛ گویا از خود تهی، و از باد حق پر شده است.

۲ـ مدّت ایّام زندگی

تنها «سالک» و «نی» است که اسارت خود را در زندگی و دنیای «رنگ» تشخیص‌ می‌دهد و سرگذشت خود را شناخته و در صدد است که روزگار گم‌کرد خویش را بازیابد:

هرکسی کو دور ماند از اصل خویش بازجوید روزگارِ وصل خویش

ولی بازگشتِ وی به نیستان و وطنِ اصلی‌اش، آسان نیست و برای این ک