پاورپوینت کامل دنیای ایرانی و مقابله با خشونت ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دنیای ایرانی و مقابله با خشونت ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دنیای ایرانی و مقابله با خشونت ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دنیای ایرانی و مقابله با خشونت ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

دیرینگی نام ایران، گذشته از مفهوم و مصداق جغرافیایی، بنا بر اسناد و منابع تاریخی و تحقیقات قوم‌شناسان و باستان‌شناسان و مورخان، معانی دیگری هم متبادر می‌کند: این سرزمین نام خود را از مردم ساکن در آن یعنی ایرانیان/ آریاییان گرفته است که پهنه‌ای سخت‌فراخ، از شبه‌قاره هند و پامیر تا دره‌های دجله و فرات و از آن سوی از دریای کاسپین تا دریای پارس را زیر نگین داشته‌اند؛ تیره‌های ایرانی باوجود افت‌وخیزهای متناوب و غالبا خطیر و گاه رقابت‌های درونی، همواره در بطن خود قومی واحد به‌شمار می‌رفته‌اند؛ ایران از روزگار کهن به سبب وجود دولت‌های بزرگ و مقتدر که همه تیره‌های ایرانی را مخصوصا در سیاست‌ها و روابط خارجی رهبری می‌کردند، واحدی سیاسی به‌شمار می‌رفت؛ رشته اصلی پیوند این تیره‌ها، جز اشتراک نژادی و منافع مشترک سیاسی و اقتصادی، که بسا اقوام غیرایرانی را هم دربر می‌گرفت، فرهنگ ایرانی است که با همه تنوع، در اصول و ریشه‌ها، طی قرن‌ها حرکت و زندگی، از یک آبشخور سیراب شده است.

دیرینگی نام ایران، گذشته از مفهوم و مصداق جغرافیایی، بنا بر اسناد و منابع تاریخی و تحقیقات قوم‌شناسان و باستان‌شناسان و مورخان، معانی دیگری هم متبادر می‌کند: این سرزمین نام خود را از مردم ساکن در آن یعنی ایرانیان/ آریاییان گرفته است که پهنه‌ای سخت‌فراخ، از شبه‌قاره هند و پامیر تا دره‌های دجله و فرات و از آن سوی از دریای کاسپین تا دریای پارس را زیر نگین داشته‌اند؛ تیره‌های ایرانی باوجود افت‌وخیزهای متناوب و غالبا خطیر و گاه رقابت‌های درونی، همواره در بطن خود قومی واحد به‌شمار می‌رفته‌اند؛ ایران از روزگار کهن به سبب وجود دولت‌های بزرگ و مقتدر که همه تیره‌های ایرانی را مخصوصا در سیاست‌ها و روابط خارجی رهبری می‌کردند، واحدی سیاسی به‌شمار می‌رفت؛ رشته اصلی پیوند این تیره‌ها، جز اشتراک نژادی و منافع مشترک سیاسی و اقتصادی، که بسا اقوام غیرایرانی را هم دربر می‌گرفت، فرهنگ ایرانی است که با همه تنوع، در اصول و ریشه‌ها، طی قرن‌ها حرکت و زندگی، از یک آبشخور سیراب شده است. ارکان مفهوم جهان ایرانی که بسی فراختر از ایران سیاسی، در مقتدرترین ایام آن بوده است، همین‌هاست و یکی از مهم‌ترین کارکردهای آن، بنا بر شواهد متعدد تاریخی، جذب و حل اقوام مهاجم بیگانه، از سلوکیان گرفته تا عرب‌ها و ترکان و مغولان در خود و تبدیل آنها به حامیان و حاملان فرهنگ و ادب و هنر ایران است و دیگر، ایجاد و تثبیت وحدتی میان تیره‌های ایرانی است که هریک را در برابر هجوم بیگانه ملزم به حمایت از دیگری کرده است. تبیین مفهوم جهان ایرانی و نسبت آن با ایران سیاسی، از یک‌سو، ضرورت توجه بیش از پیش ایرانیان و مخصوصا دولتمردان ایران را به مرزهای فرهنگی، به‌عنوان نوعی سپر دفاعی معنوی توجیه خواهد کرد و از سوی دیگر می‌تواند افق‌های نو در سیاست خارجی ایران بگشاید. اجمالا جهان ایرانی، بر سراسر قلمرویی اطلاق می‌شود که در همه یا مهم‌ترین وجوه فرهنگی، از زبان، ادب، هنر، فلسفه، دین و جهان‌بینی گرفته تا رسوم زندگی، قطع‌نظر از هجوم لجام‌گسیخته فرهنگ امروز غرب به دنیای شرق، مشترکات اساسی دارند و این اعم است از آنکه همه ساکنان این قلمرو را تیره‌های ایرانی یا غیرایرانی تشکیل دهند، یا روزگاری در قلمرو سیاسی ایران هم بوده یا نبوده باشند. به عبارت دیگر جهان ایرانی مفهوما و مصداقا اعم است از ایران تاریخی. ارایه چندنمونه و توضیحی در این باب لازم می‌نماید. به‌لحاظ تاریخی، تقریبا سراسر قفقاز در شمال‌غربی، بخش بزرگی از بین‌النهرین یعنی عراق (احتمالا ضبط دیگری از ایران) و سوریه در غرب، دره سند و سراسر افغانستان و ماوراءالنهر تا حدود مرزهای چین در شرق، بسیاری از جزایر و کرانه‌های جنوبی دریای‌پارس در جنوب، جزو قلمرو اصلی ایران بوده است. در برهه‌هایی همچون عصر سلجوقیان، ایلخانان و تیموریان بزرگ، قلمرو سیاسی ایران، آسیای‌صغیر یا آناتولی تا سوریه را هم دربر می‌گرفته است.

قسمتی از این قلمرو به دنبال تحولات سیاسی اواخر ایام ایلخانان و تیموریان ایران و دوران حکومت ترکمانان و قسمتی دیگر در اواخر ایام صفویان و زندیان و حکومت قاجاریان، مخصوصا بر اثر عهدنامه‌های گلستان و ترکمانچای و سیاست‌های انگلستان برای حفظ شبه‌قاره هند و مستعمرات شرق کانال سوئز، از پیکره اصلی ایران جدا شده است. این سرزمین‌ها را که تاریخ دراز غالب آنها تا حدود ۲۰۰سال پیش، منحصرا در قالب تاریخ ایران قابل مطالعه است، باید اصلا