پاورپوینت کامل ارزش علم در تمدن اسلامی ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ارزش علم در تمدن اسلامی ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ارزش علم در تمدن اسلامی ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ارزش علم در تمدن اسلامی ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

کاربرد روش قیاس در علم پزشکی نیز معمول بود و از میان سه مکتب طبّی یونان قدیم، یعنی اصحاب القیاس و اصحاب التّجارب و اصحاب‌الطّبّ الحیلی، مسلمانان نخست، روش اصحاب قیاس را بر روشهای دیگر ترجیح می‌دادند (مسعودی، مروج الذَهب، ج ۴، ص ۷۹) و سپس بدان نتیجه رسیدند که قیاس باید با تجربه همراه باشد و محمد بن زکریای رازی صریحاً می‌گوید که از هر دو روش استفاده می‌کرده است: «و بقیت زماناً اطلب بالتّجربه و القیاس» (الشُکوک علی جالینوس، ص ۶۳).

کاربرد روش قیاس در علم پزشکی نیز معمول بود و از میان سه مکتب طبّی یونان قدیم، یعنی اصحاب القیاس و اصحاب التّجارب و اصحاب‌الطّبّ الحیلی، مسلمانان نخست، روش اصحاب قیاس را بر روشهای دیگر ترجیح می‌دادند (مسعودی، مروج الذَهب، ج ۴، ص ۷۹) و سپس بدان نتیجه رسیدند که قیاس باید با تجربه همراه باشد و محمد بن زکریای رازی صریحاً می‌گوید که از هر دو روش استفاده می‌کرده است: «و بقیت زماناً اطلب بالتّجربه و القیاس» (الشُکوک علی جالینوس، ص ۶۳).

جالب اینکه کاربرد قیاس حتی در علم جغرافی معمول بوده است. مَقْدسی هنگام سخن از بلاد خراسان و ماوراءالنّهر می‌گوید: قیاس اقتضا می‌کند که سرخس خزانه نیشابور باشد؛ ولی ما از «قیاس» عدول کردیم و به «استحسان» روی آوردیم که سرخس را از مضافات مرو به شمار آوردیم. (احسن التقاسیم فی معرفه الاقالیم، چاپ لیدن، ص۳۱۳)

تجربه و مشاهده از پایه‌های اصلی تحقیق در میان مسلمانان به شمار می‌آمده و تکرار آن حجیت علمی را به‌وجود می‌آورده است؛ مثلاً همین رازی در موارد متعدد به تکرار مشاهده که موجب یقین علمی او گردیده، اشاره کرده است؛ چنان‌که در جایی می‌گوید: «و کم قد ترصّدت فی البیمارستان ببغداد و فی الرّی و فی منزلی» و در جایی دیگر می‌گوید: «و قد رأیت هذا فی ‌البیمارستان بالعراق و فی منزلی بالرّی غیر مرّه». (الشکوک، ص۶۳ و ۷۵)‏

ابن‌سینا بسیاری از مطالب علمی خود را به مشاهدات خود مرتبط می‌سازد؛ مانند آنجا که می‌گوید: «ما در کودکی جاهایی را در کنار رود جیحون دیدیم که در آن گِلهایی وجود داشت که با آن سر می‌شستند و پس از بیست‌وسه سال دیگر که گذرمان بدانجا افتاد، دیدیم که آن گِلها تبدیل به سنگهای سست شده است» و یا در آنجایی که داستان آهن صدوپنجاه منی را در جوزجان ذکر می‌کند که از هوا فرود آمده و مانند کره(= توپ)‌ای که به دیوار می‌خورد و دوباره از زمین بلند شده و خواسته‌اند قطعه‌ای از آن را برای سلطان‌محمود بفرستند، ابزارهای آهنین در آن اثر نمی‌کرده است. (کتاب الشفاء، طبیعیات، معادن و آثار علوی، ص ۳ و ۶)

او در بسیاری از موارد تواتر تجربه را به خود منسوب می‌دارد: «و قد تواترت منّی هذه التّجربه» (همان، ص۵۱) و اگر هم امری مورد مشاهده و تجربه شخصی قرار نمی‌گرفت، سعی بر این بود که از افراد مورد اعتماد نقل شود تا حجیت علمی پیدا کند و گاه دانشمندان جمع میان هر دو امر می‌کردند؛ چنان‌که مؤلّف «منهاج الدّکان» در مورد اثر برخی از گیاهان دارویی می‌گوید: «ممّا امتحنته و جرّبته بیدی، أو أخذته عن ثقه جرّبه من امتحان الأدویه المفرده و المرکّبه» (داود بن ابی النَصر، منهاج الدّکان، ص ۴) و همچنین مقدسی می‌گوید: اطلاعاتی که من در کتاب خود ارائه داده‌ام، بر سه قسم است: قسم اول که خود به مشاهده دیده‌ام، قسم دوم آنچه از ثقات (= افراد مورد اعتماد) شنیده‌ام، قسم سوم آنچه در کتابهای این فن یافته‌ام. (احسن التقاسیم، ص ۴۳)

نقل قول عالمانه

دانشمندان آنچه را که از دیگران نقل می‌کردند، اگر امکان ارزیابی آن وجود داشت، به قوّت و ضعف آن تصریح می‌نمودند، وگرنه به مصداق: «العهده علی الرّاوی» مسئولیت را از خود دفع و به عهده راوی می‌انداختند و این امر در منقولات تاریخی فراوان به چشم می‌خورد؛ چنان‌که مؤلف تاریخ قم می‌گوید: «آنچه من در این کتاب جمع کرده‌ام ـ اگر حق است و اگر باطل ـ نسبت آن با صاحبش کرده‌ام و آنچه در این کتاب اتفاق افتاده است، از افراط و تفریط در لفظ و در فعل من از آن بری‌ام؛ چه، سخن دیگری است و منسوب به صاحبش.» (تاریخ قم، ص۱۵)

باز برمی‌گردیم به مسئله تجربه و مشاهده که بهترین نمونه آن تجربه و مشاهده ابوریحان بیرونی است در امر اثر زمرّد در کور کردن مارها و افعی‌ها که در میان عوام شهرت داشته و حتی به شعر و ادب هم راه یافته است؛ چنان‌که منجیک ترمذی گفته است:‏

‏ شنیده‌ام به حکایت که دیده افعی

برون جهد چو زمرّد بر او برند فراز

‏ (نقل از حواشی بیست مقاله قزوینی، ص۱۵)‏

‏ ابوریحان در کتاب «الجماهر» خود آنجا که از زمرّد و خواصّ آن بحث می‌کند، گوید: «با اینکه این امر را بسیاری از مردم نقل می‌کنند، ولی من خود تجربه و آزمایش کردم و حتی گردنبندی از زمرّد به گردن افعی‌ها آویختم و این را در تابستان و زمستان آزمودم؛ ولی هیچ اثری در چشمهای آنها نداشت.»(ص۱۸۶) ‏

دانش‌افزایی آیندگان

یکی از عوامل مهم که حرکت علم و دانش را در جهان اسلام تسریع کرد، این بود که دانشمندان اسلامی معتقد بودند هر دانشمند آینده باید چیز