پاورپوینت کامل فلسفه پرسیدن پرسشهای اساسی درباره چیستی چیزهاست ۳۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فلسفه پرسیدن پرسشهای اساسی درباره چیستی چیزهاست ۳۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فلسفه پرسیدن پرسشهای اساسی درباره چیستی چیزهاست ۳۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فلسفه پرسیدن پرسشهای اساسی درباره چیستی چیزهاست ۳۷ اسلاید در PowerPoint :

اگر بپذیریم که که فلسفه‌ورزی کاری است که از انسان سر می‌‌زند، ناگزیر روش یا روشهایی دارد. با نگاهی به همگانی ترین تعریف فلسفه،”فلسفه پرسیدن پرسش‌های اساسی درباره چیستی چیزهاست”. از این رو اولین کار پرسش است و آن هم اساسی، آشکار است که ابتدا باید پرسید و یا ابتدا باید پرسنده بود، تا پس از آن نگران اساسی بودنش بود، اگر ما نپرسیده، نگران اساسی بودنش باشیم، احتمالا هرگز نخواهیم پرسید. برتری دادن اساسی به خود پرسیدن بسا باعث شده است، که افراد از همه ی پرسیدن و در نتیجه از فلسفه روی گردان شوند.دانسته شد که پرسیدن گام نخست (و شاید گام پایانی) فلسفه ورزی یا به کارگیری فلسفه در عمل است.

اگر بپذیریم که که فلسفه‌ورزی کاری است که از انسان سر می‌‌زند، ناگزیر روش یا روشهایی دارد. با نگاهی به همگانی ترین تعریف فلسفه،”فلسفه پرسیدن پرسش‌های اساسی درباره چیستی چیزهاست”. از این رو اولین کار پرسش است و آن هم اساسی، آشکار است که ابتدا باید پرسید و یا ابتدا باید پرسنده بود، تا پس از آن نگران اساسی بودنش بود، اگر ما نپرسیده، نگران اساسی بودنش باشیم، احتمالا هرگز نخواهیم پرسید. برتری دادن اساسی به خود پرسیدن بسا باعث شده است، که افراد از همه ی پرسیدن و در نتیجه از فلسفه روی گردان شوند.دانسته شد که پرسیدن گام نخست (و شاید گام پایانی) فلسفه ورزی یا به کارگیری فلسفه در عمل است.

اکنون این پرسش بر می آید که پرسش چگونه باید پرسیده شود؟ پرسش از کجا می آید؟ آیا پرسشها سرگردانند و به دنبال آنند تا کسی آنها را شکار کند؟ یا پرسش ها از درون ما سرچشمه می گیرند و به بیرون ساری می شوند و یا از بیرون به درون ما جاری می شوند؟ پرسشها به راه های گوناگون پدید می آیند با این حال تا آنجا که به فلسفه مربوط میشود ، پرسش باید از جان پرسنده ناشی شده باشد. پرسش باید چون آتشی باشد که به خرمن جان پرسنده افتاده باشد و گریزی نداشته باشد جز خاموشی اش هراسناک، هیجان زده و بی تاب. گرچه خاموشی اش ممکن نیست جز با پرسشی دیگر و از این روست که فیلسوف را گریزی از پرسیدن نیست هرچند میداند هر پرسش هیزمی است که آتش پرسندگی به جانش افتاده را شعله ور می کند.

چیزهای گوناگون در کارند تا پرسش در آدمی جوانه زند، سر آغاز همه آنها تردید است. گرچه باز این پرسش هست که تردید چگونه بر می آید؟ برای تردید کردن نیازمند پذیرفتن چند گزاره بنیادین هستیم که نخستین آن این است؛ “برای هر گزاره ممکن است گزاره دیگری وجود داشته باشد که اهمیت و ارزشش برابر، بالاتر و یا کمتر از گزاره نخست است” و به هر راه ارزش بررسی دارد. دومین گزاره بنیادین این است؛ “آدمی هیچ راهی به جز اینکه تمام ادعا هایش را در گزاره بیان کند ندارد، حتی زمانی که تنهاست و با خودش فکر می کند” از این رو تردیدهای ما همیشه در قالب گزاره است و ناگزیر پرسشهای بر آمده از آن نیز در این شکل خواهد بود. اگر ادعای بالا را بپذیرم آنگاه میتوانیم در برابر هر ادعایی گزاره تردید آمیز را به ذهن آوریم و پرسشی بپرسیم.

برای نمونه در برابر این ادعا که “چیز هایی که آدمی از آن لذت میبرد، برای جسم و جانش سودمند نیست” و گواه آورده شود که خوردن غذای چرب یا کشیدن سیگار لذت بخش است اما جسم و جان آدمی را به مخاطره می اندازد. می توان این تردید را قرار داد” تنها چیز هایی برای جسم و جان آدمی سودمند است که برایش لذت بخش باشد” و گواه آورده شود درس خواندن اگر برای یادگیرنده لذت بخش نباشد جسم و جان او را به خطر می اندازد. از این رو دست کم با دو ادعا روبرو هستیم که این پرسش را ایجاد می کند:” چه چیزی برای جسم و جان آدمی سودمند است؟ پرسشهای دیگری در ارتباط با همین تردید قابل طرح است،؛ سودمندی چیست؟ لذت و لذت بخش چیست؟ آیا جسم و جان به یک اندازه از چیز ها لذت می برند؟ آیا سودمندی به لذت وابسته است؟ آشکار است که مراد از تردید در اینجا تردید منطقی است و با انکار محسوسات و در افتادن به دام مغالطه ها تفاوت دارد.

اگر تردید را سنگ بنای شیوه زندگانی خود قرار دهیم فلسفه ورزی در ما آغاز شده است. آنگاه نگریستن دقیق و عمیق به چیز ها، گوش دادن عمیق و دقیق به سخنها، و خواندن دقیق و عمیق همه ابزاری برای تردید و پرسش کردن و سرانجام فلسفیدن است. پس از آن است که مطالعه کردن اهمیت پیدا میکند، چون شما به فردی تبدیل شده اید که مغلوب آرا نهفته در نوشته ها نمیشوید. مغلوب ادعاهای نهفته در پس مصنوعات (ساختمانها، ماشینها، فیلمها، ایدئولوژی ها و …) نمی شوید و نیز مغلوب گزاره های سنگ شده در خود نیز نمی شوید.

هنگامی که کورسوی تردید در ما وجود داشته باشد لازم است که آنرا به نورافکنی تبدیل کنیم که بر تمام زندگیمان روشنی بیفکند و این یعنی تبدیل پرسش های کمتر اساسی به پرسش های اساسی تر. گرچه پرسیدن پرسشهای کمتر اساسی ناگزیر است، اما ماندن در آن، هرگز نرسیدن به جایی است. پیمودن پله اول برای رسیدن به پله آخر ضروری است اما ماندن در پله اول نرسیدن به هیچ جاست.پرسش های اساسی در فلسفه به چند معناست؛ ابتدا یعنی پرسشهایی که مخصوص فلسفه است، پرسشهایی که بدان سبب، فلسفه فلسفه شده است، دوم پرسشهایی است که علم و هنر به همین صورت به آن نمی پردازند و سوم روشی است که به آن پرسشها پاسخ داده می شود.

در با هم نگری این سه می توان گفت پرسش اساسی پرسشی است که از سطح و جز گذشته باشد و به عمق و کل رسیده باشد و تنها به کمک استدلال عقلانی قابل بررسی باشد. غیر اساسی ها یا کمتر اساسی ها بر اساسی ها یا بر اساس ها استوارند. این معنایش کم اهمیت بودن غیر اساسی ها یا کمتر اساسی ها نیست ، بلکه معنایش آن است که فلسفه به اساس ها( شالوده ها) میپردازد و اگر چنین نکند دیگر فلسفه نیست و م