پاورپوینت کامل گالیله عالم سیاست ۲۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گالیله عالم سیاست ۲۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گالیله عالم سیاست ۲۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گالیله عالم سیاست ۲۲ اسلاید در PowerPoint :

نیکولو ماکیاولی (۱۵۲۷-۱۴۶۹) را از بنیانگذاران علوم سیاسی مدرن بویژه اخلاق سیاسی مدرن می‌دانند. مهمترین دیدگاه‌های ماکیاولی در کتابش تحت عنوان «شهریار» آمده‌ است. امروزه «ماکیاولیسم» کلمه‌ای با بار معنایی منفی است که برای توصیف سیاستمداران فاقد وجدان اخلاقی، چنان که در کتاب «شهریار» آمده ‌است، به کار می‌رود.

رهبران سیاسی غرب مدرن چه نسبتی با اندیشه‌های ماکیاولی دارند؟

نیکولو ماکیاولی (۱۵۲۷-۱۴۶۹) را از بنیانگذاران علوم سیاسی مدرن بویژه اخلاق سیاسی مدرن می‌دانند. مهمترین دیدگاه‌های ماکیاولی در کتابش تحت عنوان «شهریار» آمده‌ است. امروزه «ماکیاولیسم» کلمه‌ای با بار معنایی منفی است که برای توصیف سیاستمداران فاقد وجدان اخلاقی، چنان که در کتاب «شهریار» آمده ‌است، به کار می‌رود.

ماکیاولی در این کتاب، بر تجربه‌گرایی و واقع‌گرایی در برابر آرمانگرایی تأکید می‌کند. او خاطرنشان می‌کند منافع اجتماعی ثبات و امنیت بر فساد اخلاقی می‌چربد. ماکیاولی همچنین معتقد است برای حاکمیت کارآمد، اخلاق عمومی و خصوصی باید از یکدیگر جدا شوند.

از بخش عمده آثار ماکیاولی، چنین برداشت می‌شود که برای ثبات قدرت و تأسیس نهادهای حقوقی جدید، ممکن است توسل به خشونت لازم باشد. همچنین برای از بین بردن رقیبان سیاسی و سرکوب مخالفان باید از قدرت استفاده کرد. پژوهشگران اغلب تأکید دارند ماکیاولی نوعی ابزارگرایی را در حکومتداری تشویق می‌کند که در عبارت معروف «هدف وسیله را توجیه می‌کند» خود را نشان می‌دهد. با این حال، برخی صاحبنظران معتقدند استدلال‌هایی در این کتاب وجود دارد که برتری نظام‌های جمهوری را اثبات می‌کند. مفسران دیگری مثل «آنتونیو گرامشی» معتقدند مخاطب ماکیاولی در این کتاب، نه طبقه حاکم، بلکه عامه مردم

هستند.

با وجود لحن ملایم کتاب شهریار، کلیسای کاتولیک آن را تحریم کرد و طرفداران اومانیسم نیز نگاهی منفی به آن داشتند. به هر حال، عمده‌ترین تأثیر این کتاب در تاریخ اندیشه سیاسی، شکاف اساسی میان «واقع‌گرایی سیاسی» و «آرمانگرایی سیاسی» است. ماکیاولی برخلاف افلاطون و ارسطو، اصرار داشت که جامعه خیالی و آرمانی، الگویی نیست که شهریار بتواند با دنبال کردن آن، به مقاصد خود برسد.

ماکیاولی، نمونه یک دانشمند علوم سیاسی در معنای مدرن آن است، زیرا او با توجه به تجربه و واقعیت‌های تاریخی، به استقرا و تعمیم پرداخت و بر بیهودگی نظریه‌پردازی با قوه خیال تأکید کرد. ماکیاولی سیاست را از الهیات و اخلاق جدا می‌دانست.

او به توصیف آنچه حاکمان در عمل انجام می‌دهند، توجه کرد و در واقع رویکردی علمی- تجربی را پیش گرفت که در چارچوب آن، مسائل مربوط به خیر و شر نادیده گرفته می‌شوند و مشاهده‌گر تنها تلاش می‌کند تا آنچه را واقعاً روی می‌دهد، کشف کند.

ماکیاولی معتقد بود بررسی دقیق گذشته، بویژه تاریخ شکل‌گیری شهر (جامعه متمدن)، کلید درک تحولات آن در آینده است.

او شیوه زندگی مردم را مورد مطالعه قرار داد و می‌خواست به رهبران نشان دهد که چگونه باید حکومت کنند و حتی زندگی خودشان باید چگونه باشد، مثلاً ماکیاولی این مسأله را رد می‌کند که زندگی بافضیلت لزوماً به سعادت می‌انجامد. او می‌گوید بهتر است هم به انسان عشق بورزند و هم از او بترسند، اما از آنجا که بندرت ممکن است هر دوی این وضعیت‌ها با هم پیش بی