پاورپوینت کامل تدبیر سیاسی با اخلاق اعتدالی ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تدبیر سیاسی با اخلاق اعتدالی ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تدبیر سیاسی با اخلاق اعتدالی ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تدبیر سیاسی با اخلاق اعتدالی ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

بحث از بنیادهای اخلاقی در رفتار سیاسی دولتمردان و حکمرانان، بحثی است که اگر چه طرح و تدوین آن، در دنیای مدرن شکل گرفته است اما همواره در طول تاریخ، بویژه در سیر تاریخ سیاسی اسلام و حکومت شیعی، از اهمیت بسیاری برخوردار بوده است. در واقع، توجه به ارتباط میان اخلاق و سیاست، توجه به ارتباط تنگاتنگ میان نظر و عمل است؛ ارتباطی که امروزه برای بسیاری از قدرت‌های سیاسی مغفول مانده است.

بحث از بنیادهای اخلاقی در رفتار سیاسی دولتمردان و حکمرانان، بحثی است که اگر چه طرح و تدوین آن، در دنیای مدرن شکل گرفته است اما همواره در طول تاریخ، بویژه در سیر تاریخ سیاسی اسلام و حکومت شیعی، از اهمیت بسیاری برخوردار بوده است. در واقع، توجه به ارتباط میان اخلاق و سیاست، توجه به ارتباط تنگاتنگ میان نظر و عمل است؛ ارتباطی که امروزه برای بسیاری از قدرت‌های سیاسی مغفول مانده است.

دولتمردان در حکومت اسلامی همواره بر آن بوده‌اند تا رفتارهای سیاسی خود را بر پایه بنیادهایی اخلاقی بنا نهند و همین مشی اخلاقی سیاسی را چونان انسانی‌ترین الگوی زندگی، برای مردم معرفی کنند. در این میان، اندیشمندان مختلف، دیدگاه‌های متفاوتی ارائه کرده‌اند، چنانکه برخی ارتباط میان اخلاق و سیاست را چندان امر مهمی برای حاکمیت ندانسته و برخی دیگر، بر این باورند که باید یکسره سنت و مبانی اخلاقی را کنار گذاشت و صرفاً تجددگرایانه و منفعت طلبانه به تدابیر سیاسی و حکومتی روی آورد. اما تاریخ زندگانی و مشی سیاسی پیامبر اسلام(ص) و اهل بیت(ع)، نمونه بارزی است از توجه به رویکردی اعتدالی نسبت به ارتباط میان اخلاق و سیاست.

اگر محققانه و منصفانه، مشی سیاسی بزرگان دینی بویژه ائمه اطهار(ع) را بررسی کنیم ملاحظه می‌کنیم که هر یک از معصومین(ع)، در زمان حیات خود، هر تدبیر سیاسی و حکومتی که در جامعه خود اتخاذ می‌کردند، در واقع بر بنیادهای اخلاقی خاصی مبتنی بوده است. این بنیادهای اخلاقی را می‌توان به نوعی، اعتدالی‌ترین بنیادهای اخلاقی دانست که هر حاکمیت سیاسی ممکن است به آنها باور داشته باشد.

امروزه مکاتب اخلاقی مختلفی در حوزه فلسفه اخلاق و اخلاق هنجاری، مطرح هستند و هر یک رویکرد خاصی نسبت به حُسن و قبح رفتارها بویژه رفتارهای سیاسی دارند. به عنوان نمونه از منظر سودگراها، رفتارها را باید بر اساس میزان سود و زیان آنها برای جامعه ارزیابی نمود. بنتام و جان استوارت میل را می‌توان پیشگامان چنین دیدگاهی در دنیای مدرن دانست. از سوی دیگر، پیشتر از این دو، کانت بر این باور بود که صرف نظر از سود و زیان، اگر رفتاری ذاتاً خوب است باید آن را انجام داد و اگر ذاتاً بد است باید از آن پرهیز کرد. به عبارت دیگر، وظیفه هر انسانی آن است که طبق آنچه ذاتاً خوب است رفتار کند. در این میان، مباحث مختلفی در خصوص ملاک‌های سنجش سود و زیان رفتارها و نیز ملاک‌های حسن و قبح افعال مطرح شده است که در اینجا مجال پرداختن به آنها نیست. آنچه در اینجا برای جستار ما حائز اهمیت است، این است که بدانیم در طول تاریخ، دولتمردان بیشتر بر اساس سود و منفعت، تدابیر سیاسی خود را اتخاذ می‌کردند یا بر اساس عمل بر طبق اخلاق ذات گرایانه؟

بسیاری بر این باورند که رفتار سیاسی دولتمردان همواره بر اساس آثار و نتایج مختلف صورت می‌گیرد، بدین معنی که رسیدن به بهترین و سودآورترین نتایج را مهمترین اساس تدابیر سیاسی خود قرار می‌دهند و این بهترین نتایج را در قالب مفاهیم خاصی چون «امنیت ملی» یا «منافع ملی» ترسیم می‌کنند. در این میان، بسیاری از مفاهیم اصیل اخلاقی مانند حق‌جویی و عدالت طلبی، در بسیاری موارد، صرفاً در حد مفهوم باقی مانده و تحقق غایی خود را نمی‌یابند.

اکنون پرسش این است که آیا معصومین(ع)، بویژه امام حسن(ع)، در اتخاذ تدابیر و بروز رفتارهای سیاسی، به بنیادهای اخلاقی سودگرایانه توجه داشته‌اند یا بنیادهای اخلاقی مکاتبی که در تعاریف امروزی به عنوان مکتب اخلاقی کانت شناخته می‌شود. حضرت علی(ع) در یکی از نیایش‌های خود، خداوند را نه به سبب هراس از دوزخ یا به طمع بهشت، بلکه صرفاً به خاطر خود خدا و شایستگی خود خدا، عبادت می‌کند. البته باید توجه داشت که اخلاق کانتی، جلوه‌ای خشک و بدون انعطاف را از خود به نمایش گذاشته و نقدهای بسیاری از سوی فیلسوف