پاورپوینت کامل یکی بود بینا دل و راست‌گوش ۳۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل یکی بود بینا دل و راست‌گوش ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل یکی بود بینا دل و راست‌گوش ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل یکی بود بینا دل و راست‌گوش ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

هلن سیکسو- منتقد و نظریه‌پرداز معاصر فرانسوی- بنا به روایت خودش از جایی در اروپای شرقی بسته‌ای پستی دریافت می‌کند که محتویات آن چیزی نیست به جز نامه‌هایی که در سالیان اقامتش در فرانسه برای پدرش نوشته است. معلوم است که چرا پدر نامه‌ها را به دخترش بازگردانده است. اما این اتفاق برای سیکسو، سرچشمه تاملات تازه‌ای است. در قدم اول او به این نتیجه می‌رسد که نوشتن -برای هرکس که از توان نوشتن برخوردار است- از شیئیت نوشته متمایز و منفک است.

علی‌رغم این همه: یادداشتی درباره «شاهنامه در دوبازخوانی» شاهرخ مسکوب

هلن سیکسو- منتقد و نظریه‌پرداز معاصر فرانسوی- بنا به روایت خودش از جایی در اروپای شرقی بسته‌ای پستی دریافت می‌کند که محتویات آن چیزی نیست به جز نامه‌هایی که در سالیان اقامتش در فرانسه برای پدرش نوشته است. معلوم است که چرا پدر نامه‌ها را به دخترش بازگردانده است. اما این اتفاق برای سیکسو، سرچشمه تاملات تازه‌ای است. در قدم اول او به این نتیجه می‌رسد که نوشتن -برای هرکس که از توان نوشتن برخوردار است- از شیئیت نوشته متمایز و منفک است. در ادامه، از کتاب‌هایی سخن به میان می‌آورد که نویسنده‌های آنها هیچ نیت یا اراده‌ای در کتاب‌شدن مطالبشان نداشته‌اند. فراموش نکنیم که این کتاب‌ها با جمع‌آوری و تنظیم مصاحبه، مقالات پراکنده یا متن سخنرانی‌های ایرادشده تفاوت دارند. سیکسو نامه‌های خود به پدرش را مصداق یکی از متن‌های منفک از کتاب می‌داند. به زعم سیکسو، این نوع متون را به سادگی می‌توان به شکل کتاب درآورد، اما حتی در هیات کتاب یا کتاب‌شدگی نیز چیزی در این متون هست که علیه شیئیت کتاب طغیان می‌کند. نوشته رها از شمایل کتاب، نوشته‌ای است که بر دوام خود اصراری ندارد. می‌نویسیم تا بر خلاف مقتضیات فرهنگ رسمی، به جای ثبت یا تجمیع اندیشه‌ها و احساس‌ها، کلمات را بپراکنیم. کتاب‌ها معمولا نوشته را به همگرایی وامی‌دارند. اراده ما در نوشتن کتاب، فرع بر این اتفاق پدیداری است. نوشتن بر خلاف کتاب (یا درست‌ترش کتابیدن) حاکی از میل به واگرایی است.

از شاهرخ مسکوب تا به حال دو کتاب- «روزها در راه» و «شاهنامه در دو بازخوانی»- منتشر شده است که تا حد زیادی تمایز بین نوشته و کتاب در آنها مریی است. «روزها در راه»، روزانه‌های مسکوب را در برمی‌گیرد. کتابی است که قرار نبوده به شکل کتاب باشد. کتابی است که نفس کتاب‌شدنش محتاج واقعه‌ای است مستقل از اراده نویسنده: مرگ. با این همه نویسنده، تن به قضا و قدر نسپرده. هوشمندانه و با وسواس نوشته را با مرگ شریک شده است. مرگ را واداشته تا نوشته را، شرح مردن تدریجی را -آن هم در هنگامه‌ای پرآشوب- امضا کند. اما از این هم عجیب‌تر، «شاهنامه در دوبازخوانی» است. برخورداری ما و بخت خواندن این کتاب را مدیون خانم مهری بهفر هستیم که در «سرآغاز» نوشته‌اند: «با اینکه خواندن و تنظیم این یادداشت‌ها باعث کندی برنامه سالیان خودم، تصحیح و شرح یکایک ابیات شاهنامه فردوسی می‌شد، اما فرهنگ شاهنامه – که به باور من فرهنگ حفظ حافظه و نگه‌داشت یادها و یادگارها و ثبت و ضبط و نشر فرهنگ است- اقتضا می‌کرد که این کار را فرو نگذارم.» اما کتاب‌شدن یادداشت‌های مسکوب در حاشیه شاهنامه با دشواری‌ها و سردرگمی‌های بسیار همراه بوده است. برخی یادداشت‌ها با مداد بوده‌اند و کپی گرفتن از آنها کار ساده‌ای نبوده است. در ضمن، یادداشت‌ها را به چه صورت باید برای نشر آماده می‌کرده‌اند. فراموش نکنیم که یادداشت‌های مسکوب از جنس نقد یا تصحیح نیست. آن‌طور که از توضیحات خانم بهفر بر‌می‌آید، «شاهنامه در دوبازخوانی» به پیشنهاد شفیعی کدکنی به شکل فعلی در دسترس ما قرار گرفته است.

مسکوب دوبار بر حاشیه شاهنامه یادداشت نوشته است. بار نخست در حاشیه چاپ بروخیم و البته در سال‌های اقامتش در ایران، از ۱۳۲۷تا ۱۳۳۳. او مجددا همین کار را – از ۱۳۵۸ به بعد – با شاهنامه چاپ مسکو و در سال‌های غربت تکرار کرده است. از این بابت، ماحصل کار شباهت زیادی به «روزها در راه» دارد. هر دو کتاب دوپاره‌اند. نیمه نخست هر دو کتاب در ایران و مابقی آن در خارج از ایران به رشته تحریر درآمده است. زبان نثر در هر دو کتاب تا حد ممکن موجز و به اصطلاح تلگرافی است.

در سال‌های اخیر که بحث‌های زیادی حول محور انس با متون کهن و علاقه‌مندساختن نسل‌های تازه به آثار کلاسیک فارسی شکل گرفته است، یکی از راه‌های ممر درآمد، کتاب‌سازی و ایضا اظهار وجود، تبدیل متون کلاسیک به «نثر ساده و روان امروزی» است. اکثر این کتاب‌ها، نه ساده‌اند و نه روان. ربط زیادی هم به وضعیت امروز ندارند. بیشتر «کلیشه‌ای»‌اند و سفارشی. ناشری تصمیم می‌گیرد تا برای جوانان، علاقه‌مندان و «غیرمتخصص‌ها» متون کهن را با زبانی سرراست منتشر کند. محض جذابیت بیشتر از رمان‌نویس یا شاعری نیز کمک می‌گیرد تا بلکه مخاطب یک کتاب را با دو اسم «بزرگ» و «پر طمطراق» خریداری کند. عملا این کتاب‌ها نه مخاطب تازه‌ای برای متون کلاسیک فراهم آورده است نه در زبان فارسی امکان تازه‌ای ایجاد کرده است. نتیجه آنکه نشر این متون، گذشته را نه به شکل تاریخ یا حتی میراث، که به شکل کلیشه مصرفی در دسترسی درمی‌آورند.

«شاهنامه در دوبازخوانی» یکسره از این فضا دور است. در نوشتن آن نویسنده هیچ نیتی از سر جاه‌طلبی